به مصطفی کیایی در ابتدای این نشست گفت: کلیت فیلم یکدستی خاصی داشت و سعی کردم ساختار فیلمنامه به سمت رئال برود اما فکر می کنم یک نوع فانتزی مستتر در فیلم وجود داشت و اکشن در خط درام داستان وجود دارد.
این کارگردان درباره چگونگی شکل گیری ایده«خط ویژه» توضیح داد: همه این ماجراها از یک اتفاق ساده شروع شد و رفته بودم 5 میلیون تومان وام ازداوج بگیرم اما مدارکی که می خواستند به اندازه وام دومیلیاردی بود اما به افرادی که وام کلان می خواستند به راحتی وام می دادند. نوع نگاه به این آدم ها و فضاهای رانت همیشه برای قشر متوسط جذاب بوده و این هم دغدغه م بوده است.
کیایی درپاسخ به اینکه آیا این فیلم همان فیلمنامه«آقازاده هاست» عنوان کرد: نه، بعد از رد شدن فیلمنامه آقازاده ها این فیلمنامه را نوشتم و ربطی به آقازاده ها ندارد و پروانه ساخت برای آن صادر نشد.
پژمان لشکری تهیه کننده درباره ایده ریختن پول روی سرمردم بیان کرد: او به عنوان کارگردانی است که برای خودش حرف دارد. اتفاقی که برای ضدگلوله می افتد برای این فیلم نخواهد افتاد. این فیلم دغدغه تمام مردم ایران است و همه ما از توزیع ناعادلانه ثروت ناراحت می شویم. ضدگلوله فروش خوبی داشت اما به شرایط اکران آن برمی گردد که چندان مساعد نبود.
وی با اشاره به امیدوارکننده بودن فیلم اظهارکرد: فکر می کنم در پایان به همه امید دادیم و سکانس آخر نشان دهنده فضای امیدوارکننده است. ما زیباترین روز تهران را نشان دادیم که حرکت دوربین بسیار خوب بود. همچنین چینش روزنامه ها و بخش نگاه قریبیان به گونه ای است که در راستای حرکت به سمت امید در جامعه پیش می رود. ما با نمایش این فیلم امیدواریم رانتخواری در این شرایط کمتر شود.
مهدی جعفری مدیرفیلمبرداری درباره نمای پایانی فیلم تشریح کرد: نمای پایانی هلی شات بود و طراحی آن را کیایی داشتند و تمرین آن یک روز وقت ما را گرفت. موانع برسرراه زیاد بود اما خروجی آن خوب بود.
هانیه توسلی درباره نقش خودش گفت: برای بار دوم این فیلم را به همراه تماشاگران دیدم و دوست داشتم و انرژی پشت صحنه درخود فیلم وجود داشت.
میترا حجار دیگر بازیگر«خط ویژه» درخصوص نقش خود بیان کرد: ترجیح میدهم
درباره فیلم خودم اظهار نظر نکنم و خیلی خوشحالم با کیایی کار کردم و بسیار
با استعداد و خوش اخلاق هستند و امیدوارم برای تمام دوستانم این فرصت
فراهم شود.آقای لشکری هم تهیه کننده خوبی هستند و ایشان به دنبال ما بود که
پول ما را بدهد. پشت صحنه خیلی خوبی داشتیم و آنچه روی پرده دیدم دوست
داشتم و این سلیقه شخصی خودم بود.
پریناز ایزدیاربازیگر«خط ویژه»نیز توضیح داد: از فیلم خوشم آمد اما فکر می کنم مردم دوست داشته باشند و این فیلم برای مردم است.
میلاد کی مرام دیگر بازیگر فیلم نیز درباره معضلات جامعه گفت: ما معضلات جامعه را نشان دادیم و فقط امیدمان این است که در دولت تدبیر و امید برطرف شود.هرچه در فیلم هم می بینید حاصل کار گروهی ماست.
هومن سیدی درباره نقش خود بیان کرد: فیلم را واقعا دوست داشتم و تنها زمانی بود که طی چندسال گذشته در صندلی فرو نرفتم و گروه بسیار خوبی داشتیم.
محمدسام قریبیان نیز درخصوص نقش خود اظهارکرد: من بازیگر نیستم و تنها شیطنت می کنم. سناریو و نقش و عوامل خیلی خوب بودند و باید کم هوش باشم که این نقش را قبول نکنم.نوع نقش طوری بود که با اکثر دوستان ارتباط کمی داشتم و از این بابت ناراحت بودم.
محسن کیایی بازیگر دیگر«خط ویژه» نیز گفت: نکته این است که بعد از بعد از ظهرسگی،ضدگلوله و خط ویژه گروه اصلی حفظ شد و همه افراد بسیار خوب بودند.محدوده سنی ما به 24 سال نمی رسد و امیدواریم بتوانیم خوب هدایت کنیم.
رضا یزدانی خواننده تیتراژ پایانی نیز گفت: خوشحالم کنار این فیلم بودم. همیشه پیشنهادهایی که به آن پاسخ منفی می دهید بسیار است. تهیه کننده بسیار حرفه ای با مقوله تیتراژ برخورد کردند که آیا می توانم کار کنم یا خیر. با کمال میل قبول کردم و سال های بسیاری بود که با یغما گلرویی کار نکرده بودم و خودمان را نزدیک به فیلم کردیم. به نظرم اتفاق درستی برای تیتراژ پایانی فیلم افتاد.
سینا حجاری خواننده تیتراژ ابتدایی نیز بیان کرد: این کار جدید نبود و در دولت قبلی گفتم که یک عده درحال خوردن هستند، به فریاد برسید که این موسیقی به تم فیلم نزدیک شد.
مصطفی کیایی نیز درباره محتوای فیلم توضیح داد: احسان کرمی و میلاد کی مرام جمله ای را می گویند و این برداشتی ایت که باید به آن اشاره کنم. من سعی کردم براساس واقعیت فیلمنامه را بنویسم. حرف ما از زبان کی مرام که پول بانک ها برای مردم است و به آنها برگردانده می شود و 300 خانواده با این پول راه افتاده اند اما هنوز 8 میلیارد باقی مانده گفته می شود. دغدغه تمام مردم است که دوست ندارند در جامعه آنها تبعیض باشد و همچنین جامعه عاری از رانت باشد.
مهدی جعفری مدیر فیلمبرداری نیز در پایان گفت: تجربه فیلم شلوغ کار کردن که با روند گسترش داستان پرسوناژها بیشتر می شدند، جالب و آموزنده بود.
