پنجشنبه ۰۶ دی ۱۴۰۳ - ساعت :
۲۰ شهريور ۱۳۹۷ - ۰۸:۲۶

کدام دولت پس از انقلاب بیشترین درآمد نفتی را داشت؟

کدام دولت پس از انقلاب بیشترین درآمد نفتی را داشت؟
در شرایطی که پیش‌بینی می‌شود تنها تا پایان سال جاری درآمد نفتی دولت روحانی بیش از کل درآمد‌های نفتی سال‌های پس از انقلاب باشد، اما برخی افراد تلاش می‌کنند تا وضعیت درآمد‌های نفتی را نامناسب جلوه دهند.
کد خبر : ۴۳۰۵۱۲

در شرایطی که پیش‌بینی می‌شود تنها تا پایان سال جاری درآمد نفتی دولت روحانی بیش از کل درآمد‌های نفتی سال‌های پس از انقلاب باشد، اما برخی افراد تلاش می‌کنند تا وضعیت درآمد‌های نفتی را نامناسب جلوه دهند.

به گزارش کیهان در مقایسه ساده شرایط این روز‌های صنعت نفت با دوران اوج تحریم‌های چهارجانبه شورای امنیت، اتحادیه اروپا، تحریم‌های کنگره و تحریم‌های موردی دولت‌های غربی، به این نتیجه می‌رسیم که نه تنها شرایط صنعت نفت اصلا به میزان ادعا‌های مدیریتی بحرانی نیست بلکه طبق ادعای نه‌چندان دور خود مدیران شرایط امیدوارکننده‌تری نسبت به قبل دارد.

ساده‌ترین شاخص مقایسه‌ای برای بررسی وضعیت صنعت نفت طی سالیان اخیر میزان درآمد نفتی است که میزان درآمد نفتی دولت‌های پس از انقلاب اسلامی عبارت است از:
۸ سال دولت موسوی ۸۸۶ میلیارد تومان
۸ سال دولت هاشمی ۱۳/۴۰۰ میلیارد تومان
۸ سال دولت خاتمی ۸۶/۶۷۶ میلیارد تومان
۸ سال دولت احمدی‌نژاد ۴۹۴/۳۹۱ میلیارد تومان
و پنج سال اخیر دولت روحانی ۵۳۹/۵۵۴ میلیارد تومان، در حالی که هنوز سه سال دیگر به پایان این دولت باقی مانده است و پیش‌بینی می‌شود که تنها تا پایان سال جاری درآمد نفتی دولت روحانی بیش از کل درآمد نفتی سال‌های پس از انقلاب باشد.

 

از نظر میانگین صادرات روزانه نفت نیز در اردیبهشت امسال رکورد دو میلیون و هفتصد هزار بشکه در روز برای ایران ثبت شده است که یک رکورد در چهل سال گذشته و در دولت‌های پس از انقلاب اسلامی ایران محسوب می‌شود.

 

از طرف دیگر سخنگوی دولت در تیرماه سال جاری از افزایش ۲۲ درصدی درآمد‌های نفتی ایران در سه ماهه نخست سال جاری خبر داد، چرا که درآمد‌های نفتی برای سال ۹۷ با میانگین صادرات روزانه دو میلیون و چهارصد و ده هزار بشکه در روز و قیمت هر بشکه نیز ۵۵ دلار پیش بینی شده بود که در سه ماهه نخست امسال بطور میانگین دو میلیون چهارصد و پنجاه هزار بشکه با میانگین قیمتی هر بشکه ۷۱ دلار صادرات داشته‌ایم.

 

در ماه گذشته نیز صادرات نفت ایران به هند نسبت به این تاریخ در سال گذشته ۸۵ درصد رشد داشته و به ۷۶۸ هزار بشکه در روز رسیده است.
از ابتدای سال تاکنون به طور میانگین روزانه ۹۳ میلیون لیتر بنزین در کشور تولید شده است که در مقایسه با مدت مشابه سال ۹۶، حدود ۵۰درصد رشد داشته است و با بهره‌برداری از فاز سوم پالایشگاه ستاره خلیج‌فارس تا پایان امسال و تولید روزانه ۳۰ میلیون لیتر بنزین در این پالایشگاه، بنزین تولیدی در کشور به روزانه ۱۰۷ میلیون لیتر خواهد رسید.

 

تا پایان سال ۹۶ برداشت روزانه گاز ترش از پارس جنوبی به ۵۷۰ میلیون مترمکعب رسید و طی پنج سال گذشته برداشت گاز از میدان مشترک پارس جنوبی دوبرابر شده است.

 

ارائه آمار و گزارش‌های این چنینی از افزایش تولید و صادرات و درآمد ارزی توسط شخص وزیر و مدیران ارشد نفتی در کنار اخبار مرتبط با پیشرفت چشم‌گیر طرح‌های توسعه صنعت نفت بخصوص در میادین مشترک مثل پارس جنوبی، همگی نشان از اوضاع خوب صنعت نفت کشور در این روز‌ها دارد.

حال باوجود این آمار‌های مثبت از مسئولین و در عین‌حال مصاحبه‌های امیدوارکننده از آن‌ها که بعنوان مثال وزیر نفت اعلام کرده است که تحریم‌ها بر صادرات نفت ایران تاکنون تاثیری نداشته است و یا مدیرعامل شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب نیز خروج آمریکا از برجام و تحریم‌ها را بی تاثیر بر تولید نفت ایران دانسته است، این سؤال مطرح می‌شود که چرا در بدنه صنعت نفت با بحرانی جلوه دادن شرایط و صدور بخشنامه‌های داخلی و سخت‌گیرانه، موج ناامیدی و سرخوردگی را در بین کارکنان مخصوصا کارکنان مناطق عملیاتی که در سخت‌ترین شرایط کاری مسئولیت تولید را برعهده دارند ایجاد کرده‌اند؟