صراط: سایت تهران نوشت، ذرات ریز دوده پس از ورود به سیستم تنفسی انسان، از طریق رگهای خونی وارد بافتهای بدن شده و آسیب به آنها میشوند. وسایل نقلیه دیزلی فاقد فیلتر، اصلی ترین عامل انتشار دوده در هوا هستند.
بر اساس مطالعه انجام شده دکتر مارک میلر از دانشگاه ادینبورگ، ذرات معلق با ورود به رگهای خونی عامل بیشترین آسیب و ایجاد پلاکهای شریانی مرتبط با بیماریهای قلبی و عروقی میشوند. این مطلب در مقاله منتشرشده در بخش علم و فناوری سایت اقتصاددانان در ماه می 2017 درج شده که به بررسی ارتباط ابتلا به بیماریهای قلبی و ریوی و آلودگی هوا پرداخته است.
یکی از دلایل اثبات فرضیه انتقال ذرات معلق در بدن انسان، بررسی ردپای آن در بافتهای مختلف است. دوده سیاه از کربن ساخته‌شده و در غلظتهای کم و سایزهای کوچک قابل جداسازی و تشخیص از بافتها و مواد بیولوژیکی نیست. دکتر میلر و همکارانش از ذرات طلای هم سایز کربن سیاه برای مطالعه خود استفاده نمودند که این ذرات در غلظتهای کم نیز به‌راحتی قابل‌شناسایی بوده و همچنین از نظر شیمیایی کاملاً بیاثر است.
بیاثر بودن این ماده جهت انجام مطالعات انسانی حائز اهمیت بوده و اولین گروه مورد آزمایش شامل 14 مرد سالم بودند که این افراد در طول آزمایش و در حال انجام فعالیت بدنی سنگین، به مدت 2ساعت در معرض غلظت مشخصی از ذرات طلا در هوای تنفسی قرار گرفتند. دکترمیلر و همکارانش، نمونه خون و ادرار این داوطلبان را 24 ساعت بعد از انجام آزمایش و بعد از سه ماه بررسی کردند. همانگونه که انتظار میرفت، پیش از قرار گرفتن در معرض ذرات طلا، در خون و ادرار افراد تحت آزمایش نشانهای از این ماده وجود نداشت. در حالی‌که پس از 24 ساعت، ذرات طلا در بدن تمامی این افراد (بحز 2 نفر) ردیابی شد. این مطالعه نشان داد که ذرات ریز طلا از طریق بافت ریه جذب‌شده و به‌وسیله سیستم گردش خون در بدن حرکت میکنند.
همچنین در آزمایش انجام شده در سه ماه بعد از مواجه نیز، تغییر محسوسی در غلظت این ماده در بافتها و خون مشاهده نشد که نشانگر این واقعیت است که ذرات طلا با یکبار تنفس در بافتهای بدن محبوس شده و باقی میمانند. بااین‌وجود، این مطالعه نشانگر چگونگی تأثیر ذرات معلق بر ایجاد بیماریهای قلبی نبود.
در آزمایش دیگر این گروه، موشهای آزمایشگاهی مستعد ابتلا به بیماریهای قلبی را در معرض میزان مشخصی از طلا قرار دادند. پس از انجام دوره مطالعه، میزان طلای ردیابی شده در رگهای خونی موشهای مبتلا به بیماریهای قلبی بیش از 5 برابر موشهای سالم بود. همچنین این گروه، مطالعات مشابهی بر گروهی از افراد مبتلا به بیماریهای تنگی عروق خونی انجام دادند و در زمان انجام عمل جراحی عروق قلب این افراد، بافتها و پلاکهای خونی آنها را به منظور ردیابی میزان طلا موردمطالعه قرار دادند.
تنها نکته باقیمانده در این مطالعه میزان تشابه رفتار ذرات کربن سیاه نسبت به ذرات طلا در بدن است. واکنشپذیری بالای کربن سیاه نسبت به طلا نشان میدهد، احتمال عکس‌العمل بیشتر ماکروفاژها به این ذرات بیشتر خواهد بود. این مطالعه هرچندکه درمانی برای بیماریهای قلبی و عروقی ناشی از آلودگی هوا ارائه نکرده است، استدلالی برای افزایش توجه به بحث تأثیر آلودگی هوا بر بروز بیماریهای قلبی و عروقی است.
بر اساس مطالعه انجام شده دکتر مارک میلر از دانشگاه ادینبورگ، ذرات معلق با ورود به رگهای خونی عامل بیشترین آسیب و ایجاد پلاکهای شریانی مرتبط با بیماریهای قلبی و عروقی میشوند. این مطلب در مقاله منتشرشده در بخش علم و فناوری سایت اقتصاددانان در ماه می 2017 درج شده که به بررسی ارتباط ابتلا به بیماریهای قلبی و ریوی و آلودگی هوا پرداخته است.
یکی از دلایل اثبات فرضیه انتقال ذرات معلق در بدن انسان، بررسی ردپای آن در بافتهای مختلف است. دوده سیاه از کربن ساخته‌شده و در غلظتهای کم و سایزهای کوچک قابل جداسازی و تشخیص از بافتها و مواد بیولوژیکی نیست. دکتر میلر و همکارانش از ذرات طلای هم سایز کربن سیاه برای مطالعه خود استفاده نمودند که این ذرات در غلظتهای کم نیز به‌راحتی قابل‌شناسایی بوده و همچنین از نظر شیمیایی کاملاً بیاثر است.
بیاثر بودن این ماده جهت انجام مطالعات انسانی حائز اهمیت بوده و اولین گروه مورد آزمایش شامل 14 مرد سالم بودند که این افراد در طول آزمایش و در حال انجام فعالیت بدنی سنگین، به مدت 2ساعت در معرض غلظت مشخصی از ذرات طلا در هوای تنفسی قرار گرفتند. دکترمیلر و همکارانش، نمونه خون و ادرار این داوطلبان را 24 ساعت بعد از انجام آزمایش و بعد از سه ماه بررسی کردند. همانگونه که انتظار میرفت، پیش از قرار گرفتن در معرض ذرات طلا، در خون و ادرار افراد تحت آزمایش نشانهای از این ماده وجود نداشت. در حالی‌که پس از 24 ساعت، ذرات طلا در بدن تمامی این افراد (بحز 2 نفر) ردیابی شد. این مطالعه نشان داد که ذرات ریز طلا از طریق بافت ریه جذب‌شده و به‌وسیله سیستم گردش خون در بدن حرکت میکنند.
همچنین در آزمایش انجام شده در سه ماه بعد از مواجه نیز، تغییر محسوسی در غلظت این ماده در بافتها و خون مشاهده نشد که نشانگر این واقعیت است که ذرات طلا با یکبار تنفس در بافتهای بدن محبوس شده و باقی میمانند. بااین‌وجود، این مطالعه نشانگر چگونگی تأثیر ذرات معلق بر ایجاد بیماریهای قلبی نبود.
در آزمایش دیگر این گروه، موشهای آزمایشگاهی مستعد ابتلا به بیماریهای قلبی را در معرض میزان مشخصی از طلا قرار دادند. پس از انجام دوره مطالعه، میزان طلای ردیابی شده در رگهای خونی موشهای مبتلا به بیماریهای قلبی بیش از 5 برابر موشهای سالم بود. همچنین این گروه، مطالعات مشابهی بر گروهی از افراد مبتلا به بیماریهای تنگی عروق خونی انجام دادند و در زمان انجام عمل جراحی عروق قلب این افراد، بافتها و پلاکهای خونی آنها را به منظور ردیابی میزان طلا موردمطالعه قرار دادند.
تنها نکته باقیمانده در این مطالعه میزان تشابه رفتار ذرات کربن سیاه نسبت به ذرات طلا در بدن است. واکنشپذیری بالای کربن سیاه نسبت به طلا نشان میدهد، احتمال عکس‌العمل بیشتر ماکروفاژها به این ذرات بیشتر خواهد بود. این مطالعه هرچندکه درمانی برای بیماریهای قلبی و عروقی ناشی از آلودگی هوا ارائه نکرده است، استدلالی برای افزایش توجه به بحث تأثیر آلودگی هوا بر بروز بیماریهای قلبی و عروقی است.
