صراط: محسن پیرهادی، عضو شورای اسلامی شهر تهران در یادداشتی نوشت: ۱- چند روزی است به واسطه دهه فجر، بیلبوردهایی با عنوان «عنایت آمریکایی» در سطح شهر نصب شده که از میان صدها توطئه حاکمان کاخ سفید علیه ملت ایران، ۵ جنایت را در قالب بیلبورد مطرح کرده است: «حمایت از گروهک تروریستی منافقین در به شهادت رساندن ۱۷ هزار نفر در ۳۰ سال گذشته»، «ترور دانشمندان هسته‌ای»، «تحریم اقتصادی»، «اجیرکردن اراذل و اوباش، کمک به ایادی سلطنت، طراحی کودتا و ساقط کردن دولت قانونی مصدق و بازگرداندن محمدرضاشاه به قدرت» و «حمله موشکی ناو آمریکایی به هواپیمای مسافری». برخی دولتی‌ها دوست داشته‌اند بیلبوردهای «عنایت آمریکایی» را با بنرهای پیش از این با عنوان «صداقت آمریکایی» مرتبط بدانند که قضاوت آن را به افکارعمومی می‌سپاریم ولی چرا رسانه‌های جریان اعتدال و اصلاحات، در روزهای اخیر اینگونه سراسیمه به این بیلبوردها واکنش منفی نشان می‌دهند و با اشاره به برخی پلاکاردهای توزیع شده در میان مردم، تعابیری خشن و خارج از ادب رسانه‌ای را نسبت به نهادهایی که از مردم برآمده‌اند منتشر می‌کنند.
۲- سازمان بسیج شهرداری بدون دریافت ریالی از بودجه شهری، متهم به مخالفت با مذاکرات هسته‌ای می‌شود در حالی که متن پلاکاردهای توزیعی بین مردم برخاسته از شعارهای مردمی در تجمعات مختلف بود که اتفاقا در روز ۲۲ بهمن ۹۳ نیز سر داده شد.
جالب آنکه متن پلاکاردهای توزیعی و بیلبوردهای عنایت آمریکایی بارها از سوی مقام معظم رهبری بیان شده است. آیا «حمایت از گروهک تروریستی منافقین در به شهادت رساندن ۱۷ هزار نفر در ۳۰ سال گذشته»، «ترور دانشمندان هسته‌ای»، «تحریم اقتصادی»، «اجیرکردن اراذل و اوباش، کمک به ایادی سلطنت، طراحی کودتا و ساقط کردن دولت قانونی مصدق و بازگرداندن محمدرضاشاه به قدرت» و «حمله موشکی ناو آمریکایی به هواپیمای مسافری» بخش کوچکی از دشمنی ایالات متحده با ملت ایران نیست که اینگونه خاطر آقایان آشفته شده است؟
در پلاکاردهای مردمی از «توافق ننگین و بد با نظام سلطه» اظهار نگرانی شده است؛ آیا رسانه‌های وابسته به گروه اعتدال و جریان اصلاحات، با توافق ننگین و بد موافقند؟
۳- این بنرها هیچ ارتباطی با ساختار و بودجه شهرداری تهران ندارد و کاملا با طراحی ساده چند جوان دانشجو و کارکنان دغدغه‌مند شهرداری برپا و توزیع شده است و برخی آن را «سیاست‌زده» می‌بینند. افرادی که خود در شورای اول شهر تهران، با ایجاد حاشیه‌سازی و التهاب، مدیریت شهری را دستخوش تغییرات مکرر قرار دادند و درباره آنها مسائل بسیاری مطرح است که قلم از بیان آن شرم دارد، امروز که نهادهای مردمی چون بسیج شهرداری، توانسته‌اند دغدغه‌های امت حزب‌الله را در قالب بنر، پلاکارد و بیلبورد عرضه کنند اینگونه فضاسازی می‌کنند.
۴- چندی پیش داشتم در میان قبور شهدا قدم می‌زدم. سنگ مزارهای برخی شهدا جملات جالبی دارد اما یک نکته آن برایم جالب بود، آنجاکه محل شهادت برخی شهدا را «کوچه پس‌کوچه‌های شهر» ذکر کرده بود. مغازه‌داری در دروازه دولاب، خیاطی در خیابان فداییان اسلام شهرری و... .
این شهدای گرانقدر در شلمچه، دهلاویه، فاو و... با «گلوله‌های آمریکایی» به دست مزدوران بعثی به شهادت نرسیده بودند بلکه در خیابان‌های تهران، اصفهان، مشهد، تبریز و... با «گلوله‌های آمریکایی» به دست مزدوران سازمان منافقین به شهادت رسیده بودند؛ افرادی که برخی از آنها صرفا به دلیل «داشتن محاسن بر صورت» و «نصب تصویر حضرت امام(ره)» با گلوله‌های آمریکایی به شهادت رسیدند.
۵- مناسب است طرفداران اعتدال و اصلاحات قدری سعه‌صدر داشته باشند، از حساسیت خود نسبت به بیلبوردها و بنرهای مردمی و شعارهای اصلی مردم کم کنند، در متن اجتماع قرار گیرند و دریابند آمریکا «خصم» مردم ایران است و نه «دوست». مردم ایران همه طرفدار مذاکره‌اند و گفت‌وگو اما مذاکره و گفت‌وگویی که از درون آن توافق خوب به دست آید نه توافق ننگین؛ توافقی که موجب حل مشکلات و عزت روزافزون ملت ایران شود.
۲- سازمان بسیج شهرداری بدون دریافت ریالی از بودجه شهری، متهم به مخالفت با مذاکرات هسته‌ای می‌شود در حالی که متن پلاکاردهای توزیعی بین مردم برخاسته از شعارهای مردمی در تجمعات مختلف بود که اتفاقا در روز ۲۲ بهمن ۹۳ نیز سر داده شد.
جالب آنکه متن پلاکاردهای توزیعی و بیلبوردهای عنایت آمریکایی بارها از سوی مقام معظم رهبری بیان شده است. آیا «حمایت از گروهک تروریستی منافقین در به شهادت رساندن ۱۷ هزار نفر در ۳۰ سال گذشته»، «ترور دانشمندان هسته‌ای»، «تحریم اقتصادی»، «اجیرکردن اراذل و اوباش، کمک به ایادی سلطنت، طراحی کودتا و ساقط کردن دولت قانونی مصدق و بازگرداندن محمدرضاشاه به قدرت» و «حمله موشکی ناو آمریکایی به هواپیمای مسافری» بخش کوچکی از دشمنی ایالات متحده با ملت ایران نیست که اینگونه خاطر آقایان آشفته شده است؟
در پلاکاردهای مردمی از «توافق ننگین و بد با نظام سلطه» اظهار نگرانی شده است؛ آیا رسانه‌های وابسته به گروه اعتدال و جریان اصلاحات، با توافق ننگین و بد موافقند؟
۳- این بنرها هیچ ارتباطی با ساختار و بودجه شهرداری تهران ندارد و کاملا با طراحی ساده چند جوان دانشجو و کارکنان دغدغه‌مند شهرداری برپا و توزیع شده است و برخی آن را «سیاست‌زده» می‌بینند. افرادی که خود در شورای اول شهر تهران، با ایجاد حاشیه‌سازی و التهاب، مدیریت شهری را دستخوش تغییرات مکرر قرار دادند و درباره آنها مسائل بسیاری مطرح است که قلم از بیان آن شرم دارد، امروز که نهادهای مردمی چون بسیج شهرداری، توانسته‌اند دغدغه‌های امت حزب‌الله را در قالب بنر، پلاکارد و بیلبورد عرضه کنند اینگونه فضاسازی می‌کنند.
۴- چندی پیش داشتم در میان قبور شهدا قدم می‌زدم. سنگ مزارهای برخی شهدا جملات جالبی دارد اما یک نکته آن برایم جالب بود، آنجاکه محل شهادت برخی شهدا را «کوچه پس‌کوچه‌های شهر» ذکر کرده بود. مغازه‌داری در دروازه دولاب، خیاطی در خیابان فداییان اسلام شهرری و... .
این شهدای گرانقدر در شلمچه، دهلاویه، فاو و... با «گلوله‌های آمریکایی» به دست مزدوران بعثی به شهادت نرسیده بودند بلکه در خیابان‌های تهران، اصفهان، مشهد، تبریز و... با «گلوله‌های آمریکایی» به دست مزدوران سازمان منافقین به شهادت رسیده بودند؛ افرادی که برخی از آنها صرفا به دلیل «داشتن محاسن بر صورت» و «نصب تصویر حضرت امام(ره)» با گلوله‌های آمریکایی به شهادت رسیدند.
۵- مناسب است طرفداران اعتدال و اصلاحات قدری سعه‌صدر داشته باشند، از حساسیت خود نسبت به بیلبوردها و بنرهای مردمی و شعارهای اصلی مردم کم کنند، در متن اجتماع قرار گیرند و دریابند آمریکا «خصم» مردم ایران است و نه «دوست». مردم ایران همه طرفدار مذاکره‌اند و گفت‌وگو اما مذاکره و گفت‌وگویی که از درون آن توافق خوب به دست آید نه توافق ننگین؛ توافقی که موجب حل مشکلات و عزت روزافزون ملت ایران شود.
