صراط: روزنامه گاردین در گزارشی که روز یکشنبه منتشر شد، مدعی شده است که ایران حاضر است در صورت موافقت غرب با عمر توافق جامع هسته‌ای به کمتر از 10 سال، کاهش شمار کنونی سانتریفیوژهای خود را بپذیرد.
«جولیان بورگر» نویسنده این گزارش با اشاره به اینکه تاکنون در رابطه با ظرفیت غنی‌سازی ایران و همچنین نحوه برداشته شدن تحریم‌ها بحث شده، نوشته است که در مذاکراتی که در حاشیه کنفرانس مونیخ صورت گرفت، یک عنصر دیگر، یعنی «عمر توافق» (مدت زمان اجرای توافق) نیز مورد بحث قرار گرفته است.
وی در این رابطه نوشته است: «اگر محدودیت‌ها بر غنی‌سازی، قرار باشد برای مدت نسبتا زیادی باقی بماند (15 سال مدتی است که غرب ترجیح می‌دهد)، ایران خواهد خواست تا تعداد بیشتری از سانتریفیوژهایش را حفظ کند، حتی اگر قرار باشد آن‌ها با بهره‌وری پائین‌تری فعالیت کنند. اگر توافق عمری زیر 10 سال داشته باشد، یعنی همانطور که ایران ترجیح می دهد، تهران برای پذیرش کاهش شمار کنونی سانتریفیوژهای فعال خود، آماده خواهد بود.»
این گزارش می‌افزاید: «پس از آن دوره نسبتا کوتاه، ایران غنی‌سازی خود را به ابعاد صنعتی افزایش می‌دهد، تا جایی که بتواند سوخت لازم برای رآکتور برق در بوشهر را تولید کند.»
گاردین سپس مدعی شده است که با توجه به «اظهارنظرهای مثبتی که از ایران شنیده می‌شود، تهران نسبت به انعطافی که بر سر قضیه غنی‌سازی نشان داده شده، خرسند به نظر می‌رسد.»
این روزنامه نوشته است که با این حال، مذاکره‌کنندگان غربی امیدوار هستند که وزیر خارجه ایران بتواند در مسئله غنی‌سازی یک تعهد عملی ارائه دهد تا بتوان به موضوعات دیگر از جمله تحریم‌ها رسید.
به نوشته گاردین، فیلیپ هاموند وزیر خارجه انگلیس در مورد اظهاراتش در دیدار با همتای ایرانی خود، گفته است: «از آنجا که زمانمان رو به اتمام است، باید علامتی روشن از سوی ایرانی‌ها دریافت کنیم مبنی بر اینکه در مسئله کلیدی غنی‌سازی به هم نزدیک هستیم، تا بتوانیم به شتاب لازم برای رسیدن به پیشرفتی قابل‌توجه در موارد دیگر که هنوز حل نشده‌اند، دست یابیم.»
«جولیان بورگر» نویسنده این گزارش با اشاره به اینکه تاکنون در رابطه با ظرفیت غنی‌سازی ایران و همچنین نحوه برداشته شدن تحریم‌ها بحث شده، نوشته است که در مذاکراتی که در حاشیه کنفرانس مونیخ صورت گرفت، یک عنصر دیگر، یعنی «عمر توافق» (مدت زمان اجرای توافق) نیز مورد بحث قرار گرفته است.
وی در این رابطه نوشته است: «اگر محدودیت‌ها بر غنی‌سازی، قرار باشد برای مدت نسبتا زیادی باقی بماند (15 سال مدتی است که غرب ترجیح می‌دهد)، ایران خواهد خواست تا تعداد بیشتری از سانتریفیوژهایش را حفظ کند، حتی اگر قرار باشد آن‌ها با بهره‌وری پائین‌تری فعالیت کنند. اگر توافق عمری زیر 10 سال داشته باشد، یعنی همانطور که ایران ترجیح می دهد، تهران برای پذیرش کاهش شمار کنونی سانتریفیوژهای فعال خود، آماده خواهد بود.»
این گزارش می‌افزاید: «پس از آن دوره نسبتا کوتاه، ایران غنی‌سازی خود را به ابعاد صنعتی افزایش می‌دهد، تا جایی که بتواند سوخت لازم برای رآکتور برق در بوشهر را تولید کند.»
گاردین سپس مدعی شده است که با توجه به «اظهارنظرهای مثبتی که از ایران شنیده می‌شود، تهران نسبت به انعطافی که بر سر قضیه غنی‌سازی نشان داده شده، خرسند به نظر می‌رسد.»
این روزنامه نوشته است که با این حال، مذاکره‌کنندگان غربی امیدوار هستند که وزیر خارجه ایران بتواند در مسئله غنی‌سازی یک تعهد عملی ارائه دهد تا بتوان به موضوعات دیگر از جمله تحریم‌ها رسید.
به نوشته گاردین، فیلیپ هاموند وزیر خارجه انگلیس در مورد اظهاراتش در دیدار با همتای ایرانی خود، گفته است: «از آنجا که زمانمان رو به اتمام است، باید علامتی روشن از سوی ایرانی‌ها دریافت کنیم مبنی بر اینکه در مسئله کلیدی غنی‌سازی به هم نزدیک هستیم، تا بتوانیم به شتاب لازم برای رسیدن به پیشرفتی قابل‌توجه در موارد دیگر که هنوز حل نشده‌اند، دست یابیم.»
