صراط: مطــابق گــزارش مرکــز آمــار ایــران از طــرح آمــارگیری نیــروی کــار در ســال 1392، جمعیــت فعــال اقتصــادی 23.8 میلیــون نفــر بــرآورد گردیــد کــه در مقایســه بــا ســال گذشــته 1.5 درصد افزایش نشان می دهـد. در ایـن بـین جمعیـت فعـال زنــان 8.6 درصــد کــاهش و جمعیــت فعــال مــردان 3.8 درصــد افزایش یافت.
نرخ مشارکت نیـروی کار در سال 1392 با 0.2 واحد درصد افـزایش بـه 37.6 درصـد رسید، اما همچنان از میانگین این نرخ طی سالهـای 1384-91 (معادل 38.9 درصد) پایین تر بود. کسادی فعالیتهای اقتصـادی و آثار تحریمهای مختلف اقتصادی در این سالها از جمله دلایـل پایین بودن سطح کلی نرخ مشـارکت در کشـور اسـت.
نـرخ مشـارکت جمعیـت 10 ســاله و بیشــتر در ســالهــای 1375 ،1365 ،1355 و 1385 به ترتیب 40.4 و 35.3 ،39 ،42.6 درصد بوده است.
همچنین، نرخ مشارکت زنان و مردان در سال 1392 بـه ترتیـب 12.4 و 63 درصــد بــود کــه در مقایســه بــا ارقــام ســال قبــل به ترتیب 1.3 واحد درصد کـاهش و 1.8 واحـد درصـد افـزایش نشان می دهد.
طبق گزارش مرکز آمـار ایـران، موجـودی اشـتغال کـل کشور در پایان سال ١٣٩٢ به ٢١.٣ میلیـون نفـر رسـید کـه در مقایسه با سال قبل ٣.٤ درصد رشد (خـالص اشـتغال٧١٠ هـزار نفر) دارد.
در این سال موجودی اشتغال بخش کشـاورزی بـا ٨٥ هزار نفر کاهش به ٣.٩ میلیون نفر رسید و سهم ایـن بخـش بـه کمترین میزان (١٨.٣ درصد) در ده سال اخیر رسـید.
در بخـش صنعت به دنبال اتکای بیشتر بخش تولید به نیـروی کـار، تعـداد شاغلان این بخش با ٤١٦.١ هزار نفر افزایش به ٧.٣ میلیون نفـر رسید که در مقایسه با سال قبل ٦ درصد رشد نشان میدهـد. در سال مورد گزارش، سهم بخش صـنعت بـا ٠/٩ واحـد درصـد افزایش نسبت به سال قبل به ٣٤.٣ درصد رسید.
بخش خـدمات نیز با ٣٧٨.٦ هزار نفر اشتغال جدید، ٤٧.٤ درصد از کل شاغلان را به خود اختصاص داد.
با توجه به کاهش رشد اقتصادی در سال ١٣٩٢ به نظـر می رسد عمده افزایش اشتغال در بخشهایی بوده است که سـهم پایینی در ایجاد ارزش افزوده داشته اند. البته به دلیل محـدودیت دسترسی به منابع سرمایه ای ناشی از تحریمها نیز ممکـن اسـت بخشی از افزایش تعداد شاغلان به دلیل جایگزینی نیروی کـار و سرمایه باشد که به دلیل بهره وری پـایین نیـروی کـار نقشـی در رشد ارزش افزوده ندارد.
در ســال ١٣٩٢، تفکیــک موجــودی اشــتغال برحســب جنسیت نشان می دهد که از خالص ٧١٠ هزار شغل ایجاد شـده، حدود ١٠١٢ هزار فرصت شغلی بـه اشـتغال مـردان اضـافه و در مقابل، ٣٠٣ هزار فرصت شغلی از موجودی اشتغال زنان کم شده است. به نظر می رسد اجرای طرحهایی کـه بـا هـدف حمایـت از خانواده و در قالب افزایش دوران مرخصی اجرا شده تـاثیر منفـی بر اشتغال بانوان داشته است.
در سال 1392، نرخ بیکـاری کشـور توسـط مرکـز آمـار ایران 10.4 درصد برآورد شد که نسبت به سال قبـل 1.7 واحـد درصد کاهش نشـان مـی دهـد. ایـن نـرخ در منـاطق شـهری بـا 2 واحد درصد کاهش به 11.8 درصد و در مناطق روستایی نیز با 1.2 واحد درصد کاهش به 7 درصد رسید.
در ایـن سـال بـا توجه به افزایش قابل توجه موجودی مشاغل کشور، نرخ بیکـاری کاهش بسیار معنی داری داشت. به این ترتیب، شـرایط بـازار کـار متاثر از افزایش تقاضای نیروی کار در مقایسه با سال قبل بهبـود نسبی داشت.
در سال 1392، نرخ بیکاری زنـان بـا 0/1 واحـد درصـد افزایش نسبت به سال پیش از آن به 19.8 درصد رسید. کـاهش موجودی فرصتهای شغلی زنان نشان دهنده غیـر فعـال شـدن و خروج زنان از بازار کار است. نرخ بیکاری مردان نیز با 1.8 واحـد درصد کاهش به 8.6 درصد رسید. بررسی نرخ بیکـاری مـردان از سال 1383 نشان می دهد این میزان کمترین رقم می باشد.
در سال 1392، جمعیت بیکـار بـا 12.6 درصـد کـاهش نسبت به سال گذشته به 2.5 میلیـون نفـر رسـید. بـا توجـه بـه افزایش تقاضا برای نیروی کار مردان، کاهش جمعیت بیکـار ایـن گروه دور از انتظـار نیسـت.
بررسـی بیکـاران در دو گـروه سـنی 15-24 و 15-29 سال نشان مـی دهـد کـه در سـال 1392، بـه ترتیب 809 و 1614 هزار نفر از جمعیت بیکار در ایـن دو گـروه سنی قرار داشتند. سهم بیکاران در گـروه سـنی 15-29 سـال از کل بیکاران از 72 درصـد در سـال 1384 بـه 64.9 درصـد در سال 1392 کاهش یافته است. این کاهش سهم عمدتاً بـه دلیـل افزایش سن بیکاران صورت گرفته است.
مقایسه تعداد بیکاران در دو گــروه ســنی 15-24 و 15-29 ســال در ســالهــای 1384 و 1392 نشان می دهد تعداد بیکاران در گروه سـنی 25-29 سـال به ترتیب معادل 564 و 805 هزار نفر میباشد. در همین مـدت، تعداد بیکاران با سن بالاتر از 29 سال از 748 هزار نفـر در سـال 1384 به 874 هـزار نفـر در سـال 1392 افـزایش یافتـه اسـت.
بنابراین، به نظر میرسد مشکل بیکـاری در گـروه سـنی 25-29 سال در مقایسه با سایر گروه های سنی حادتر است. اشـتغال ایـن گروه سنی با توجـه بـه اتمـام دوره تحصـیل و ضـرورت تشـکیل خانواده از اهمیت بالایی برخوردار است.
نرخ مشارکت نیـروی کار در سال 1392 با 0.2 واحد درصد افـزایش بـه 37.6 درصـد رسید، اما همچنان از میانگین این نرخ طی سالهـای 1384-91 (معادل 38.9 درصد) پایین تر بود. کسادی فعالیتهای اقتصـادی و آثار تحریمهای مختلف اقتصادی در این سالها از جمله دلایـل پایین بودن سطح کلی نرخ مشـارکت در کشـور اسـت.
نـرخ مشـارکت جمعیـت 10 ســاله و بیشــتر در ســالهــای 1375 ،1365 ،1355 و 1385 به ترتیب 40.4 و 35.3 ،39 ،42.6 درصد بوده است.
همچنین، نرخ مشارکت زنان و مردان در سال 1392 بـه ترتیـب 12.4 و 63 درصــد بــود کــه در مقایســه بــا ارقــام ســال قبــل به ترتیب 1.3 واحد درصد کـاهش و 1.8 واحـد درصـد افـزایش نشان می دهد.
طبق گزارش مرکز آمـار ایـران، موجـودی اشـتغال کـل کشور در پایان سال ١٣٩٢ به ٢١.٣ میلیـون نفـر رسـید کـه در مقایسه با سال قبل ٣.٤ درصد رشد (خـالص اشـتغال٧١٠ هـزار نفر) دارد.
در این سال موجودی اشتغال بخش کشـاورزی بـا ٨٥ هزار نفر کاهش به ٣.٩ میلیون نفر رسید و سهم ایـن بخـش بـه کمترین میزان (١٨.٣ درصد) در ده سال اخیر رسـید.
در بخـش صنعت به دنبال اتکای بیشتر بخش تولید به نیـروی کـار، تعـداد شاغلان این بخش با ٤١٦.١ هزار نفر افزایش به ٧.٣ میلیون نفـر رسید که در مقایسه با سال قبل ٦ درصد رشد نشان میدهـد. در سال مورد گزارش، سهم بخش صـنعت بـا ٠/٩ واحـد درصـد افزایش نسبت به سال قبل به ٣٤.٣ درصد رسید.
بخش خـدمات نیز با ٣٧٨.٦ هزار نفر اشتغال جدید، ٤٧.٤ درصد از کل شاغلان را به خود اختصاص داد.
با توجه به کاهش رشد اقتصادی در سال ١٣٩٢ به نظـر می رسد عمده افزایش اشتغال در بخشهایی بوده است که سـهم پایینی در ایجاد ارزش افزوده داشته اند. البته به دلیل محـدودیت دسترسی به منابع سرمایه ای ناشی از تحریمها نیز ممکـن اسـت بخشی از افزایش تعداد شاغلان به دلیل جایگزینی نیروی کـار و سرمایه باشد که به دلیل بهره وری پـایین نیـروی کـار نقشـی در رشد ارزش افزوده ندارد.
در ســال ١٣٩٢، تفکیــک موجــودی اشــتغال برحســب جنسیت نشان می دهد که از خالص ٧١٠ هزار شغل ایجاد شـده، حدود ١٠١٢ هزار فرصت شغلی بـه اشـتغال مـردان اضـافه و در مقابل، ٣٠٣ هزار فرصت شغلی از موجودی اشتغال زنان کم شده است. به نظر می رسد اجرای طرحهایی کـه بـا هـدف حمایـت از خانواده و در قالب افزایش دوران مرخصی اجرا شده تـاثیر منفـی بر اشتغال بانوان داشته است.
در سال 1392، نرخ بیکـاری کشـور توسـط مرکـز آمـار ایران 10.4 درصد برآورد شد که نسبت به سال قبـل 1.7 واحـد درصد کاهش نشـان مـی دهـد. ایـن نـرخ در منـاطق شـهری بـا 2 واحد درصد کاهش به 11.8 درصد و در مناطق روستایی نیز با 1.2 واحد درصد کاهش به 7 درصد رسید.
در ایـن سـال بـا توجه به افزایش قابل توجه موجودی مشاغل کشور، نرخ بیکـاری کاهش بسیار معنی داری داشت. به این ترتیب، شـرایط بـازار کـار متاثر از افزایش تقاضای نیروی کار در مقایسه با سال قبل بهبـود نسبی داشت.
در سال 1392، نرخ بیکاری زنـان بـا 0/1 واحـد درصـد افزایش نسبت به سال پیش از آن به 19.8 درصد رسید. کـاهش موجودی فرصتهای شغلی زنان نشان دهنده غیـر فعـال شـدن و خروج زنان از بازار کار است. نرخ بیکاری مردان نیز با 1.8 واحـد درصد کاهش به 8.6 درصد رسید. بررسی نرخ بیکـاری مـردان از سال 1383 نشان می دهد این میزان کمترین رقم می باشد.
در سال 1392، جمعیت بیکـار بـا 12.6 درصـد کـاهش نسبت به سال گذشته به 2.5 میلیـون نفـر رسـید. بـا توجـه بـه افزایش تقاضا برای نیروی کار مردان، کاهش جمعیت بیکـار ایـن گروه دور از انتظـار نیسـت.
بررسـی بیکـاران در دو گـروه سـنی 15-24 و 15-29 سال نشان مـی دهـد کـه در سـال 1392، بـه ترتیب 809 و 1614 هزار نفر از جمعیت بیکار در ایـن دو گـروه سنی قرار داشتند. سهم بیکاران در گـروه سـنی 15-29 سـال از کل بیکاران از 72 درصـد در سـال 1384 بـه 64.9 درصـد در سال 1392 کاهش یافته است. این کاهش سهم عمدتاً بـه دلیـل افزایش سن بیکاران صورت گرفته است.
مقایسه تعداد بیکاران در دو گــروه ســنی 15-24 و 15-29 ســال در ســالهــای 1384 و 1392 نشان می دهد تعداد بیکاران در گروه سـنی 25-29 سـال به ترتیب معادل 564 و 805 هزار نفر میباشد. در همین مـدت، تعداد بیکاران با سن بالاتر از 29 سال از 748 هزار نفـر در سـال 1384 به 874 هـزار نفـر در سـال 1392 افـزایش یافتـه اسـت.
بنابراین، به نظر میرسد مشکل بیکـاری در گـروه سـنی 25-29 سال در مقایسه با سایر گروه های سنی حادتر است. اشـتغال ایـن گروه سنی با توجـه بـه اتمـام دوره تحصـیل و ضـرورت تشـکیل خانواده از اهمیت بالایی برخوردار است.
