به گزارش پایگاه خبری صراط ؛ علی کفاشیان رئیس
فدراسیون فوتبال ایران با اطمینان از گرفتن میزبانی رقابت های جام ملت های
آسیا 2019 در صورت حمایت دولتی حرف می زند.
وی معتقد است که همه چیز برای این کار فراهم است اما با نگاهی دقیق تر می توان دید که آنقدرها هم که رئیس می گوید نباید خوش بین بود.
میزبانی
رقابتی مانند جام ملت های آسیا کاملا متفاوت از رقابتی مانند رقابت های
قهرمانی جوانان آسیاست که کفاشیان آن را معیاری برای تصمیم گیری کنفدراسیون
فوتبال آسیا می داند.
ایران
پیش از این برای برگزاری رقابت های جام ملت های 2011 هم اعلام آمادگی کرده
بود که رقبای او در این راه هند و قطر بودند. که البته هند بعدا از این
درخواست صرفنظر کرد و ایران هم در زمان مناسب مدارک لازم را ارائه نداد تا
در نهایت قطر با 6 رأی در برابر 3 رأی ایران میزبانی رقابت های 2011 را
بدست آورد.
این
میزبانی در حالی به قطر داده شد که این کشور پیش از آن در سال 2004
میزبانی بازی های آسیایی را بر عهده داشت و بسیاری از کشورهای رده اول
اروپایی و تیم های فوتبال بزرگ جهان را برای برگزاری بازی های دوستانه به
استادیوم های مجهزش دعوت کرد. قطر میزبانی جام جهانی 2022 را هم پس ازاین
اتفاق بدست آورده.
استرالیا
نیز که میزبان رقابت های جام ملت های 2015 انتخاب شده سابقه دو بار
میزبانی المپیک تابستانی، 4 بار میزبانی کشورهای مشترک المنافع و دو بار
سابقه میزبانی رقابت های قهرمانی فوتبال جوانان جهان را داراست و همه اینها
زمینه ای شده اند برای میزبانی تورنمنتی در سطح جهانی که از همه جوانب از
جمله استادیوم ها، بلیط فروشی، هواداران، رسانه ها، پذیرایی، حمل و نقل و
بسیاری معیارهای دیگر مورد تأیید AFCباشند.
انتظار
می رود تا این رقابت ها در استرالیا 45 هزار نفر را به این کشور ببرد و
نزدیک به 2.5 میلیارد نفر هم این شاهد پخش تلویزیونی این رقابت ها در پر
جمعیت ترین قاره جهان با حضور قدرت های اقتصادی بزرگی مانند چین، ژاپن و
هند باشند که بیشتر از نیمی از جمعیت جهان را در اختیار دارند.
بدین
ترتیب دو میزبانی گذشته در حالی داده شده که همه زیرساخت ها برای برگزاری
مهمترین رقابت فوتبالی تاریخ این کشورها در آنها آماده بوده است و نه اینکه
برنامه ریزی تازه ای برای ساختن استادیوم و زیر ساخت های اولیه برای این
کار انجام شود.
در
حقیقت AFCدر این مورد ریسک نکرده و حاضر شده تا میزبانی را به کشوری بدهد
که تضمین بهتری را برای برگزاری مناسب این تورنمنت داشته باشد.
با
توجه به مشکلات اقتصادی موجود در ورزش ایران که تا حد زیادی عرصه را بر
فعالیت های ورزشی تنگ کرده و موج تحریم ها و مدیریت نادرستی که ورزشگاه نقش
جهان اصفهان را پس از چندین سال بیشتر به یک اثر باستانی تبدیل کرده است و
نه یک استادیوم فوتبال به نظر می رسد که ادعای میزبانی رقابت های جام ملت
های 2019 هم شوخی خنده داری بیش نباشد که در ادامه ادعاهای بزرگی مانند
آمدن مربیان و بازیکنان بزرگ به ایران مطرح می شود.
مگر
اینکه باز هم فدراسیون کفاشیان همه محاسبات را به هم بزند و همانگونه که
در میان تعجب همگان به عنوان فدراسیون برتر آسیا انتخاب شد میزبانی رقابت
های جام ملت های 2019 را هم بگیرد.
اما
آقای کفاشیان جدای از بحث استادیوم ها که خود معضل بزرگی برای این رقابت
ها در ایران است؛ بهتر است که در این راه مسایلی مانند جذب اسپانسرهای بزرگ
خارجی که نگرانی بابت تحریم ها نداشته باشند، ورود زنان به ورزشگاه ها،
کمپ های تمرینی مناسب، حمل و نقل بدون مشکلی به شهرهای میزبان، وجود
امکانات پذیرایی مانند هتل های 5 ستاره، فرهنگ سازی در میان هواداران
فوتبال، زمینه سازی برای حضور هواداران کشورهای دیگر در شهرهای محل برگزاری
مسابقات، فعالیت های رسانه ای شامل نحوه فیلمبرداری و پخش تلویزیونی بازی
ها و بسیاری فاکتورهای دیگر را مد نظر داشته باشید.
شاید
ذکر این نکته خالی از لطف نباشد که در حالیکه هیچکدام از ورزشگاه های ما
حتی از امکان صندلی های مناسب برای تماشاگران محرومند در فوتبال انگلیس
تیمی مانند ساندرلند که هم اکنون در رده سیزدهم جدول لیگ برتر انگلیس است
کارت تماشای یک فصل بازی های این تیم برای یک هوادارش را به دلیل ایستادن
بیش از حد لغو می کند.
این
باشگاه تصمیم گرفته تا بلیط های یک فصل برخی هوادارانش را که در طول بازی
خیلی سر پای می ایستند و برای دیگران مزاحمت ایجاد می کنند را لغو کند و در
سایتش نیز هشداری را به اینگونه هواداران منتشر کرده و اعلام کرده: ما نمی
خواهیم لذت سایر هوادارانمان را مخدوش کنیم. ما خواستار فضایی شاد و جذاب
برای همه هستیم و در قبال آن به هوادارانمان تعهد داریم. این اقدام به ویژه
برای حمایت از هواداران مسن و یا معلولی است که شکایات زیادی را مطرح کرده
اند که ایستادن تماشاچیان دیگر مانع دیدن درست مسابقه توسط آنها می شود.
این
اقدام اگرچه می تواند مانعی برای خوشحالی و تخلیه هیجانات در استادیوم
توسط سایر هواداران عادی باشد اما نشان دهنده نظم و مدیریتی است که بر
استادیوم های فوتبال این کشور حاکم است. با این سخت گیری ها نه جوانی در
ورزشگاه جان می سپارد و نه سکویی در ورزشگاه فرو میریزد و نه اتفاقات تلخ
دیگری رخ می دهد.
