به گزارش صراط، «ایهود باراک» نخست‌وزیر سابق رژیم صهیونیستی در جنگ‌های سال 1967 و 1973 شرکت کرد و شهرت خود را از طریق مجموعه ترورهایی که یگان کماندو به ریاست وی انجام داد از جمله ترور «ابو جهاد» و «ابو ایاد» از رهبران سازمان آزادی‌بخش فلسطین در تونس و نیز تعدادی دیگر از رهبران فلسطین در بیروت، به دست آورد و از جمله فرماندهان نظامی اسرائیل است که نشان‌ها و مدال‌های زیادی به دلیل خدمت به اسرائیل کسب کرد.
تولد
ایهود باراک در سال 1942 در شهرک «مشمار حاشارون» در خانواده‌ای از اروپای شرقی به دنیا آمد. خانواده وی پیش از تاسیس رژیم صهیونیستی به فلسطین مهاجرت کرده و نام وی نیز ایهود بروج بود که بعدها به ایهود باراک (برق) به زبان عبری تغییر یافت.
تحصیلات
باراک بعد از اتمام تحصیلات اولیه وارد دانشگاه عبری در قدس شد و لیسانس رشته فیزیک را کسب کرد و پس از آن برای تکمیل تحصیلات عالیه به آمریکا سفر کرد و در مهندسی اقتصاد از دانشگاه استانفورد کارشناسی ارشد خود را دریافت کرد.
گرایش‌های فکری
باراک از لحاظ فکری خواهان خروج یکجانبه اسرائیل از اراضی فلسطینی و ترسیم مرزهای شهرک‌های صهیونیستی است که تحت سلطه اسرائیل باقی بماند و همچنین یک منطقه امنیتی وسیع در مرز با اردن ایجاد شود که شامل پایگاه‌های کنترل و هشدار زودهنگام و مشرف به کوهستان‌ها باشد و اسرائیل می‌تواند شهرک‌های دور افتاده را وارد این مرز کند.
حیات نظامی و سیاسی
باراک در سال 1959 به ارتش اسرائیل پیوست و در دو جنگ 1967 و 1973 شرکت کرد اما وی در اوایل دهه هفتاد گذشته به دلیل اجرای چندین عملیات یک گروه از کماندوها به ریاست وی که گروه «sayeret Matkal» نامیده می‌شود، به شهرت در ارتش اسرائیل دست یافت و از مهم‌ترین عملیات‌های این گروه ترور سه تن از رهبران سازمان‌آزادی‌بخش فلسطین در بیروت است.
عملیات عنتیبی
عملیات دومی که شهرت باراک در ارتش اسرائیل را بیشتر کرد و باعث شد وی چندین نشان و مدال دریافت کند، عملیات آزادسازی یکصد گروگان اسرائیلی بود که در فرودگاه عنتیبی اوگانادا در سال 1976 در داخل یک هواپیما ربوده شده بودند.
ترور ابوجهاد و ابوایاد
در تونس نیز گروه «سیریت ماکتال» خلیل الوزیر(ابوجهاد) دست راست یاسر عرفات را در سال 1988 و نیز «صلاح خلف»(ابوایاد) را در اوایل دهه نود ترور کرد.
باراک وزیر امور داخلی
باراک توسط «اسحاق رابین» به عنوان وزیر امور داخلی برگزیده شد و سپس به دنبال ترور رابین به عنوان وزیر خارجه منصوب شد.
رئیس حزب کار
باراک با وجود اینکه تجربه بسیار کمی در عرصه سیاسی داشت اما کمتر از دو سال توانست بر «شیمون پرز» پیروز شده و ریاست حزب کار را در سال 1997 به دست گیرد و سپس برای انتخابات نخست‌وزیری نامزد شد و با کسب 56 درصد آراء در ماه می سال 1999 بر رقیب خود «بنیامین نتانیاهو» پیروز شد و منصب نخست‌وزیری را بر عهده گرفت.
عقب‌نشینی از جنوب لبنان
باراک به دنبال پیروزی در انتخابات تصمیم به عقب‌نشینی ارتش اسرائیل از جنوب لبنان گرفت و به اشغال 18 ساله اسرائیل بر این منطقه پایان داد.
گفت‌وگوهای کمپ دیوید
باراک در جولای 2000 در سومین اجلاسی که در کمپ دیوید تحت نظر «بیل کلینتون» رئیس جمهور وقت آمریکا و حضور «یاسر عرفات» رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین برگزار شد، شرکت کرد اما طرفین به دلیل اختلاف نظر درباره قدس و آوارگان فلسطینی به نتیجه نرسیدند.
انتفاضه الاقصی
پس از هتک حرمت مسجدالاقصی از سوی «آریل شارون» رهبر وقت حزب لیکود در سپتامبر سال 2000 که با حراست بیش از 3 هزار سرباز انجام شد، انتفاضه دوم فلسطینیان با نام انتفاضه الاقصی آغاز شد که باراک به عنوان نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی سرکوب فلسطینیان را آغاز و حدود 400 فلسطینی را در جریان انتفاضه شهید کرد و پس از آن در فوریه سال 2001 نخست‌وزیری را به شارون محول کرد.
جنگ 8 روزه غزه
باراک که گفته می‌شود نخستین قربانی جنگ 8 روزه رژیم صهیونیستی علیه غزه است، اکنون در حالی از سمت خود استعفا داده که هنوز چند روزی از اعلام آتش بس در غزه سپری نشده است.
در همین راستا«شائول موفاز» رئیس حزب معارض کادیما تاکید کرد که حماس در این دوره جنگ پیروز شد و اسرائیل بازنده اصلی بود.
«میخائیل بن اری» و «اریه الداد» از اعضای کنست نیز اعلام کردند که موافقت با آتش‌بس به منزله بالا بردن پرچم سفید در برابر حماس بود.
