آکنه

3. التهاب
4. بسته شدن منافذ فولیکول مو

آکنه انواع مختلفی دارد که آکنه های التهابی و آکنه های غیر التهابی دو دسته اصلی آن هستند. جوش های سر سیاه و سر سفید که به کومدون معروفند، از جمله آکنه های غیر التهابی هستند. آکنه های التهابی همان ضایعات چرکی هستند که معمولاً آکنه ها می توانند از غیر التهابی به التهابی تبدیل شوند.

بسیاری از مبتلایان با دستکاری آکنه هایشان زمینه را برای تبدیل شدن آن ها به آکنه های التهابی فراهم می کنند و ممکن است که جای جوش روی پوستشان باقی بماند.

آکنه معمولاً از 10 سالگی یا همزمان با سن بلوغ (حدود 15 سالگی) شروع می شود و گاهی در 25 تا 30سالگی از بین می رود؛ اما در بعضی افراد ممکن است تا 40سالگی و پس از آن هم ادامه پیدا کند که این افراد نسبت به درمان مقاوم ترند.

توصیه می کنیم مبتلایان به آکنه هر روز صورت خود را با آب و شوینده مناسب بشویند. این شوینده ها باید از نوع آنتی باکتریال باشند. برای شست و شو باید از پن ها و ژل شست و شو استفاده شود و مصرف صابون توصیه نمی شود چون هم مواد قلیایی دارد که آکنه را بدتر می کند و هم ممکن است حاوی اسانس و کرم باشد که اصلاً نباید از آن ها استفاده کرد. پن و ژل مخصوص پوست چرب بهترین گزینه هستند. در این زمینه روزانه 2بار شست و شو کافی است. استفاده از عطر و ادوکلن راه مناسبی نیست و تأثیر خاصی ندارد. به هر حال درمان های موضعی خود بر پایه الکل هستند و ترکیبات مؤثرتری دارند.

عوامل تشدید کننده آکنه:
1.  استرس و ناراحتی اعصاب: هر نوع فشار عصبی باعث بدتر شدن جوش ها می شود و هر فشار عادی امتحان و درس خواندن هم نقش منفی و تشدید کننده دارد.

2. نوع تغذیه: معمولاً خود بیماران می دانند که چه مواد غذایی ای وضعیت آکنه آنها را بدتر می کند؛ اما عموماً غذاهای خیلی چرب، شیرینی، شکلات، خامه، زرده تخم مرغ، تخمه و .. باعث این مسأله می شود.

3. کرم های چرب آرایشی: این مسأله بیشتر برای خانم ها دردسر ساز است. کرم های آرایشی، کرم پودر، پن کک، مرطوب کننده، ضد آفتاب و ... اگر از نوع فاقد چربی نباشند، باعث بدتر شدن شرایط آکنه می شوند.

4. گرما و تعریق: قرار گرفتن فرد در محیط های گرم که منجربه تعریق می شود و همین مسأله بر شدت آکنه ها اثر می گذارد.
5. داروهای استروئیدی: معمولاً پسرهایی که به باشگاه های بدن سازی می روند و ورزش سنگین انجام می دهند، وقتی داروهای استروئیدی آنابولیک مصرف می کنند هم مبتلا به آکنه می شوند و هم وضیت آکنه هایشان بدتر می شود.

6. اختلالات هورمونی: اگر خانمی مشکل تعویق دوره ماهانه همزمان با ریزش موها، رشد موهای زائد روی صورت و جوش های زیاد دارد، احتمالاً دچار اختلال هورمونی است که اگر رفع نشود مشکل آکنه اش را هم بدتر  می کنددرمان:.پزشک متخصص کرم های موضعی و لوسیون هایی از قبیل ”اسید ویتامین آ" و ”بنزوئیل پراکسید" را تجویز کرده تا منافذ بسته شده را باز کنند و تعداد باکتری های روی پوست را کاهش دهند.همچنین آنتی بیوتیک هایی هم موجود هستند که به صورت موضعی بر روی پوست بکار برده می شوند. از این داروها برای درمان مواردی از آکنه که چندان حاد نیستند استفاده می شودآنتی بیوتیک های خوراکی از قبیل داکسی سیکلین، تتراسیکلین یا اریترومایسین اغلب در موارد متوسط یا شدید آکنه و به خصوص وقتی تعداد زیادی جوش بر روی پشت و قفسه سینه وجود دارد، تجویز می شوند.

این آنتی بیوتیک ها تعداد باکتری های موجود در فولیکول را کاهش داده و ممکن است مستقیماً موجب کاهش قرمزی جوش نیز بشوند.

این داروها ممکن است موجب خشکی و پوسته پوسته شدن پوستتان شوند.

 اگر چه آکنه معمولاً بعد از چند سال خود به خود خوب می شود ولی نمی توان آن را به حال خود رها کرد.

زیرا از آکنه ای که درمان نشود، ممکن است تا پایان عمر جوشگاه هایی بدشکل بر روی پوست بماند.

البته این جوشگاه ها نیز قابل ترمیم می باشند. اگرچه آکنه بیماری وخیمی نیست، اما می تواند باعث بدشکل شدن صورت و در نتیجه ناراحتی روحی بیمار گردد.