فرشته بود و خدا، عشق در میانه نبود

فرشته بود و خدا، عشق در میانه نبود

فضای عالم هستی پر از ترانه نبود

سکوت بود و خداوندگار و خلوت خویش

ز شور عشق نشانی در این زمانه نبود

فرشتگان خدا خاضعانه در تسبیح

ز تیر غمزه دلی را کسی نشانه نبود

مقام حُسن به جا بود و دلبری می‌کرد.

ولی چه سود که آیینه در میانه نبود

برای جلوه‌ی آن چهره آفریده شدی

برای خلق تو زین خوبتر بهانه نبود

تو آفریده شدی‌ای زن‌ای تبلور عشق

که بی فروغِ نگاه تو، خانه خانه نبود

هزار مشعل خورشید این فروغ نداشت

اگر چراغ تو روشن در آشیانه نبود

اگر نه آینه بودی به پیش طلعت دوست

حدیث حسن و جمالت بدین فسانه نبود

در این مقام نیامد سخن به سر " آتش"

که بحرِ پر گهر عشق را کرانه نبود

زنده یاد مهدیه الهی قمشه‌ای (آتش).