تا همین دو سال پیش، شهریورماه که آغاز می‌شد، شهر را جنب و جوشی تازه فرا می‌گرفت. چه خبر شده؟ کافی بود پشت چراغ قرمز، برق چشمان کودکی که کیفی خوش رنگ را در دستانش گرفته و ذوق کرده تو را بگیرد تا پرت شوی به خاطرات روز‌های مدرسه. کرونا، اما بوی ماه مهر را هم از ما دریغ کرد. حالا بازار خرید تبلت و گوشی و ... برای شرکت در کلاس‌های آنلاین داغ‌تر از کیف و روپوش و کفش نو شده است.
به گزارش ایرنا، آموزش که غیرحضوری شد اولش بچه‌ها خیلی خوشحال شدند که زحمت صبح زود بیدار شدن و رفتن به مدرسه از سرشان کم شد. اوایل این نوع آموزش جذابیتی داشت، اما کم کم این جذابیت هم کسالت بار شد. شاید خیلی‌ها فکر کنند هزینه آموزش آنلاین کمتر از آموزش حضوری است، اما پای درد دل معلمان و والدین که بنشینی، مبینی داستان چیز دیگری است. زحمت معلم‌ها چند برابر و کیفیت آموزش و یادگیری به مراتب افت کرده است. در کنار این‌ها باید به مشکلاتی که سلامتی جسمی و روانی دانش آموزان را تهدید می‌کند هم توجه کرد.
شرایط مشابه، اما با وخامت کمتر در دانشگاه‌ها نیز حاکم است. به طوری که کارشناسان در مورد بی‌انگیزه بودن دانشجویان جدید الورود در دوران کرونا هشدار می‌دهند.
سید منصور واعظ پور، رئیس انجمن علمی ریاضی ایران درباره آسیب‌های آموزش غیرحضوری در دوران کرونا می‌گوید:، چون در دانشگاه تدریس می‌کنم بیشتر با دانشجویان سروکار دارم. اما با وجود همکاری در یک موسسه خیریه، در بخش آموزش و پرورش هم بحث‌های آموزشی را دنبال می‌کنم و با مدارس هم سروکار دارم. در دانشگاه، چون اغلب دانشجویان توانسته‌اند خودشان را با فضای مجازی تطبیق بدهند و اغلبشان موبایل، تبلت و لب تاب دارند می‌توانند سرکلاس‌های آنلاین حاضر شوند.
آموزش آنلاین و مشکل دانشجویان فنی-مهندسی
وی ادامه می‌دهد: آموزش مجازی در مورد دانشجویان دکترا تقریبا مشکل نیست. اما در درس‌های عملی به ویژه درباره دانشجویان فنی مهندسی دچار مشکل می‌شویم. چون درس‌هایشان باید همزمان با آزمایشگاه‌ها و کارگاه‌ها پیش برود. پروژه دکتری تئوری است و در بحث‌های تئوری مشکلی نداریم. اما در پروژه‌های عملی دچار مشکل شده‌ایم.
کاهش یادگیری در فقدان آموزش چهره به چهره
به گفته واعظ پور در دروس دوره کارشناسی مشکل این است که، چون استاد و دانشجو چهره به چهره نیستند میزان یادگیری‌ها خیلی پایین می‌آید. دانشجویان نمی‌توانند به راحتی کلاس حضوری سوالاتشان را مطرح کنند. پاسخ به سوالات هم به راحتی کلاس حضوری نیست. چرا که زبان بدن در آموزش نقش بسیار مهمی دارد. چون استاد نمی‌تواند واکنش دانشجویان را در هنگام تدریس مباحث مشاهده کند که آیا مطلب را متوجه شده‌اند یا نه.
مشکل بزرگ ارزشیابی
رئیس انجمن علمی ریاضی ایران مشکل اساسی دیگر را بحث ارزشیابی عنوان کرده و توضیح می‌دهد: مشکل ارزشیابی بسیار بزرگ است و تقریبا می‌توانم بگویم هیچ دانشگاهی نتوانست این مشکل را حل کند و راه حلی برایش ارائه کند. در کنار آن متاسفانه شاهد سوء استفاده‌هایی بودیم که برخی در ازای دریافت پول، پاسخ سوالات امتحانی را به دانشجو می‌دادند.
آسیب شدید آموزش مجازی به دانش‌آموزان ابتدایی
وی مشکلات آموزش پرورش در آموزش غیرحضوری را بسیار شدیدتر دانسته و می‌گوید: متاسفانه برخی دانش آموزان حتی قادر به تهیه وسایل ارتباطی از قبیل تلفن همراه و تبلت نیستند که این مشکل به ویژه در مناطق محروم دیده شد. باید توجه داشت که پایه و اساس آموزش‌ها دوره ابتدایی است. در این مقطع مشکلات بسیار حاد و شدید است. به‌طوری که بچه‌ها نتوانستند با معلم و درس ارتباط برقرار کنند. لازم است که معلم چهره به چهره با دانش آموز ارتباط داشته باشد. فکر می‌کنم بیشترین ضربه را در مقطع ابتدایی خوردیم.
او در مورد شرایط دانشجویان جدید الورود در دوران کرونا نیز اینگونه توضیح می‌دهد: میزان انگیزه این دانشجویان خیلی پایین‌تراست. باید توجه داشت که صرف نظر از آموزش، محیط دانشگاه خود پرورش دهنده است. وقتی دانشجو از حضور در این محیط محروم می‌شود انگیزه و انرژی خود را از دست می‌دهد که بسیار در آینده شغلی و تحصیلی وی تاثیر گذار است.
