کمال خلف در یادداشتی برای روزنامه الرای الیوم چاپ لندن با عنوان«بایدن مجبور به نوشیدن جام زهر در مذاکرات وین خواهد شد» به حملات آمریکا در مرز عراق و سوریه علیه نیروهای مقاومت و همچین حملات متقابل به پایگاه های امریکا اشاره کرد و نوشت:
حملات آمریکا و ضدحمله‌هایی که پایگاه‌هایش در سوریه و عراق طی روزهای گذشته در معرض آن قرار گرفتند، دستیابی به توافق هسته ای در وین را پیچیده‌تر می کند اما هم زمان مرحله‌ای را که مذاکرات وین به آن رسیده است،بازتاب می‌دهد.آمریکا اکنون در مرحله اتخاذ تصمیم‌های دشوار قرار دارد.
مذاکرات عملا درباره همه چیز انجام شده و تنها مسئله تصمیم‌گیری باقی مانده است و دولت آمریکا باید جام زهر را بنوشد و به توافق بازگردد و تحریم‌ها را به طور کامل لغو کند.گزینه‌های زیادی برای اجتناب از این تصمیم ندارد.
عراقچی،رئیس هیئت مذاکراتی ایران چند روز پیش گفت به اندازه کافی درباره مسائل حل نشده مذاکره شده و اکنون وقت تصمیم گیری است. بلینکن نیز در پاسخ به سوالی درباره عقب نشینی کشورش از مذاکرات هسته‌ای گفت زمان خروج کشورش از مذاکرات هسته‌ای نزدیک است و با وجود این که هفته آینده دور هفتم مذاکرات آغاز خواهد شد؛ اما سخنگوی کاخ سفید در پاسخ به پرسشی گفت از تاریخ برگزاری آن خبر نداریم.
رابرت مالی گفته است واشنگتن با لغو تمام تحریم‌ها موافقت نخواهد کرد و افزود آمریکا اگر ببیند توافق مورد نظر تهران به نفع این کشور نیست،از مذاکرات وین خارج خواهد شد. در حقیقت اصل مشکل به این مسئله بازمی‌گردد که آمریکا موضوعات سیاسی و در راس آنها توافق راهبردی ایران و چین را به مذاکرات هسته ای مرتبط کرده است و تهران صحبت کردن درباره هرمسئله ای خارج از چارچوب برنامه هسته‌ای را نخواهد پذیرفت.
هدف قرار دادن پایگاه نظامی آمریکا در دیرالزور و پاسخ نیروهای آمریکایی از طریق بمباران مواضعی در داخل سوریه بخشی از نبرد وارد کردن فشار و ضربه زدن متقابل قبل از امضای توافق نهایی در وین است. ایرانی ها شدیدترین اهرم های فشار خود را به کار گرفتند از جمله توقف اجرای پروتکل اضافی و اعلام کردند هیچ عکسی از داخل سایتهای هسته‌ای خود در اختیار آژانس قرار نخواهند داد و مهلت توافق با آژانس تمام شده است.
تجربه می‌گوید در بازی وارد کردن فشار متقابل میان آمریکا و ایران این آمریکا است که در درجه اول عقب نشینی می‌کند. شرایط سیاسی کنونی آمریکا و چالش‌های بین‌المللی کنونی دولت بایدن،رویکردهای راهبردی اعلام شده آمریکا و فضای سیاسی و امنیتی منطقه مانع از آن می‌شود که دولت بایدن به راهبرد فشار حداکثری بازگردد که دربردارنده خطر درگیری نظامی و احتمال جنگ بود.
به موازات آن دولت آمریکا نمی‌تواند توافقی هسته‌ای بین المللی امضا نکند و برنامه هسته‌ای ایران را بدون تعهداتی از سوی این کشور رها کند چرا که طبق ارزیابی‌های آمریکا دربردارنده خطراتی است و عقب‌گردی در سیاست‌های دولت و وعده‌های انتخاباتی بایدن به شمار می‌رود.
بنابراین ایرانی‌ها بایدن را در وضعیت بسیار دشواری قرار داده‌اند و تنها یک راه را پیش پای او یعنی پاسخ مثبت دادن به خواسته‌هایشان در وین قرار داده‌اند.رئیس جمهور بایدن از پوتین برای نرم کردن موضع ایران درخواست کمک کرده است . به نظر می‌رسد این درخواست کمک در نشست سران این دو در ژنو در ماه جاری صورت گرفته است. معمولا کمک میان کشورها رایگان صورت نمی‌گیرد.
در پشت پرده مسکو به اشکال مختلف بر ایرانی‌ها فشار وارد می‌کند. به نظر می‌رسد آنها در این چارچوب هزینه‌های ساخت نیروگاه بوشهر را به میان کشیده‌اند.همین مسئله علی اکبر صالحی را به اعلام صدور دستور تسریع پرداخت بدهی 500 میلیون یوریی به روسیه وادار کرد.
باور نداریم فشار روسیه ثمربخش باشد زیرا ایرانی‌ها از ابتدای مذاکرات خواسته خود را دقیقا مشخص کردند. در غیر این صورت مشکلی ندارند اگر بدون توافق ادامه دهند و به راهبرد صبر و مقابله و محقق ساختن پیشرفت بیشتر و اقدام یکجانبه طبق نظریه بهره‌برداری از هر شرایطی بازگردند.
در پاسخ به این سوال که آیا با توجه به آنچه گفته شد مذاکرات وین فروخواهد پاشید یا خیر می‌توان طبق داده‌ها و شرایط تمامی طرفهای مشارکت کننده در این مذاکرات قاطعانه این مسئله را رد کرد. ایران و آمریکا در جریان مذاکرات برای بدست آوردن حداکثر خواسته‌های خود پیش از امضای توافق تنش‌زایی می‌کنند. دور هفتم مذاکرات تعیین کننده خواهد بود و پیش بینی می‌کنیم هم زمان با آغاز شدنش دوباره اظهارات مثبت صورت بگیرد و به احتمال زیاد ایران به خواسته خود خواهد رسید.
