«سیدعظیم موسوی» پژوهشگر تئاتر آیینی سنتی گفت: در مراسم پاسداشت ثبت تعزیه در فهرست سازمان جهانی یونسکو، عنوان شد این اقدام توسط «اسفندیار رحیم‌مشایی» و همکارانش صورت گرفته، در حالی که بنده این کار را انجام دادم. «سیدعظیم موسوی» پژوهشگر تئاتر آیینی سنتی در گفت‌وگو با فارس گفت: چندی پیش مراسم پاسداشت ثبت میراث معنوی تعزیه در فهرست سازمان جهانی یونسکو در سالن همایش‌های صدا و سیما با حضور رئیس‌جمهور برگزار شد. در این مراسم لوحی را برای من در نظر گرفتند، زیرا تعزیه را به ثبت جهانی رساندم. ما را دعوت کردند و گفتند که آثاری از شما به همراه فیلمی که از روند ثبت تعزیه تهیه کرده بودید، را در این مراسم پخش می‌کنیم که اجرا شد. جالب این‌جاست در نهایت گفتند این ثبت به همت اسفندیار رحیم‌مشایی و همکاران محترم‌شان انجام شده و هیچ اسمی از من نبردند، در حالی که تعزیه به نام من در سازمان یونسکو ثبت شده است.
وی ادامه داد: زمانی که برای اولین بار پرونده را به سازمان یونسکو ارسال کردیم، گفته شد که باید پرونده مسئول و شورا داشته باشد. من مسئول پرونده بودم و شورایی را به صورت صوری اعلام کردم. تمام کارها را خودم به تنهایی انجام دادم. از طرفی ترکیه نیز قصد داشت تعزیه را به نام خود ثبت کند اما در مدت سه ماه با وجود اینکه فیلمساز نبودم فیلمی را ساختم و به یونسکو ارسال کردم.
این نویسنده و کارگردان تئاتر آئینی گفت: پرونده تعزیه با دقت تشکیل و جمع‌آوری شده بود؛ به طوری که به گفته معاون سازمان گردشگری و جهانگردی در بین ۲۸ کشوری که طرح‌هایی را برای ثبت به یونسکو فرستاده بودند، یونسکو پرونده تعزیه ایران را کامل‌ترین پرونده دانست.
* هیچ بزرگداشتی در سال برای ثبت تعزیه در نظر گرفته نشد
موسوی با ابراز گلایه از مسئولان ایران گفت: جالب است همه چیز به نفع آن‌ها بوده است، در آخر حتی نگفتند چه کسی این کار را انجام داد و نمی‌دانم چرا من را به این همایش فراخواندند. از زمانی که تعزیه به ثبت جهانی رسیده است، تا به امروز اصلا به این فکر نیفتادند که گرامیداشتی را برای روز جهانی تعزیه در نظر بگیرند.
این پژوهشگر تئاتر آئینی سنتی تصریح کرد: هنوز مسائل بعد از ثبت تعزیه را هم من پیگیری می‌کنم که یکی بیاید و به این موضوع اهمیت بدهد. تا زمانی که تعزیه ثبت نشده بود، تمام خبرگزاری‌ها پیگیری می‌کردند چرا تعزیه ثبت نمی‌شود؟ ایراد کار کجاست؟ از زمانی که ثبت شد دیگر کسی به تعزیه و مسائل بعد از آن نپرداخت. همه به دنبال هیاهو و خبرپرکنی بودند، هیچ کس برای اصل قضیه دلش نمی‌سوزد.
* برای معاونت هنری وزارت ارشاد و مرکز هنرهای نمایشی اصلا ثبت تعزیه مهم نبود
موسوی بیان داشت: من حتی به میراث فرهنگی که در نهایت ثبت تعزیه به نام کسی دیگری درآمد، گله کردم و گفتم که لوح را که به ما ندادید هیچ، اسمی هم از ما نبردید؛ تا اینکه جشنواره تئاتر فجر پیش آمد و گفتم که این قدردانی در جشنواره صورت بگیرد زیرا در فیلمی که برای یونسکو فرستادم برای اینکه به مرکز هنرهای نمایشی شخصیت بدهیم، نام مرکز هنرهای نمایشی را ذکر کردم، هر چند نمی‌دانستم که این‌ها لایق این هدیه هم نیستند زیرا این‌ها هیچ کمکی به من نکردند. در شرایطی که ثبت تعزیه در معرض خطر بود، چندین بار خواستم تا ملاقاتی را با شاه‌آبادی معاون امور هنری داشته باشم، زیرا نیازمند مبلغ ۵ میلیون تومان برای ثبت نهایی بودیم اما حتی وقت ملاقات هم به من ندادند. در واقع برای معاونت هنری وزارت ارشاد و مرکز هنرهای نمایشی اصلا ثبت تعزیه مهم نبود.
*تعزیه ایران ثبت شد؛ حتی یک آبدارچی هم به من زنگ نزد
وی مسئولان مرکز هنرهای نمایشی و جشنواره تئاتر فجر را بی‌فرهنگ خواند و گفت: از طرف دیگر تعزیه یک هنر نمایشی است و مرکز هنرهای نمایشی از آن به نوعی حمایت می‌کند. به آن‌ها گفتم لوح تقدیر را که میراث فرهنگی می‌دهد بنابراین این تقدیر در مراسم اختتامیه جشنواره تئاتر فجر صورت گیرد اما دوستان گفتند جشنواره بین‌المللی است و در مراسم پخش بین‌المللی نمی‌توان این تقدیر صورت گیرد. ببینید این افراد چقدر بی‌فرهنگ هستند. همزمان با این ثبت تعزیه، موسیقی عاشق‌های آذربایجان به ثبت رسید. در آن کشور رئیس‌جمهور آن روز را ملی خواند و تعطیل اعلام کرد. تعزیه ایران ثبت شد و حتی یک آبدارچی هم به من زنگ نزد.
موسوی خاطرنشان کرد: از مسئولان جشنواره تئاتر فجر پرسیدم که چرا در مراسم اختتامیه بخش بین‌الملل این تقدیر صورت نگرفت. گفتند اگر رئیس‌جمهور لوح را امضا می‌کرد شاید این کار را انجام می‌دادیم اما چون معاون رئیس‌جمهور امضا کرده زشت است در تالار وحدت اعلام کنیم.
