گاتمن چهار مقوله را برای الگو‌های منفی ارتباطی بیان می‌کند و آن‌ها را «چهار سوارکار مکاشفه» می‌نامد او عنوان می‌کند که اکثر الگو‌های ارتباطی منفی زوج‌ها در این چهار نمونه قرار می‌گیرد.
انتقاد در مقابل شکایت
شکایت اگر به شکل صحیح انجام شود بیان کننده احساس فرد شکایت کننده و نارضایتی او از وضع موجود است گاهی اوقات زوج‌ها به جای بیان مناسب احساس نارضایتی خود به انتقاد سرزنش آمیز از یکدیگر می‌پردازند. این مشکل زمانی اتفاق می‌افتد که به جای تمرکز بر رفتار ناراحت کننده، بر روی خود فرد تمرکز می‌شود به عبارتی به جای شکایت از رفتار ناراحت کننده از شخصیت فرد انتقاد می‌شود. بیان این مسئله هم گاهی شکل اتهام پیدا می‌کند مثال: «سرگرمی ندارم، چون تو از بیرون رفتن خوشت نمی‌آید».
تحقیر
تفاوت انتقاد و تحقیر در روابط زوجی این است که در انتقاد به صورت عمدی به همسر ضربه وارد نمی‌شود در حالی که در تحقیر فرد تحقیر کننده به صورت عمدی و از روی قصد به همسر خود آسیب و ضربه روحی وارد می‌کند. توهین و فحاشی، عناد ورزی، مسخره کردن و حرکات بدنی تحقیر آمیز و ادا و اطوار و ... هم از نشانه‌های تحقیر است. تحقیر می‌تواند رابطه را کاملاً مختل کند. فردی که همسرش را تحقیر می‌کند احساس دوست داشتن را از همسر خود کاملا از بین میبرد.
دفاعی رفتار کردن
وقتی زن و شوهر نسبت به هم حالت دفاعی می‌گیرند نمی‌توانند به عنوان یک تیم با هم همکاری کنند. در این حالت هر دو نفر مسئولیت خود را نادیده گرفته و خود را تبرئه می‌کنند همچنین ممکن است از روش‌هایی مثل شکایت دو طرفه استفاده کنند. در این حالت زوج روزگار سختی را می‌گذراند، زیرا زمانی که ناکام می‌شوند، چیز‌ها و فرصت‌های زیادی را از دست می‌دهند.
عدم همکاری
وقتی در رابطه زن و شوهر مشکل ایجاد می‌شود یکی از آن‌ها ممکن است قهر کند و از صحبت کردن امتناع ورزد. قهر کردن به نوعی حالت تحقیر را در طرف مقابل ایجاد می‌کند. این حالت به این دلیل ایجاد می‌شود که فرد احساس می‌کند به او بی اعتنایی می‌شود خیلی از زوج‌ها در جریان زندگی ممکن است گاهی با یکدیگر قهر کند، اما اگر فقط طولانی و پایدار شود مشکلات را جدی و وخیمی را در رابطه آن‌ها ایجاد می‌کند.
انتقاد در مقابل شکایت
شکایت اگر به شکل صحیح انجام شود بیان کننده احساس فرد شکایت کننده و نارضایتی او از وضع موجود است گاهی اوقات زوج‌ها به جای بیان مناسب احساس نارضایتی خود به انتقاد سرزنش آمیز از یکدیگر می‌پردازند. این مشکل زمانی اتفاق می‌افتد که به جای تمرکز بر رفتار ناراحت کننده، بر روی خود فرد تمرکز می‌شود به عبارتی به جای شکایت از رفتار ناراحت کننده از شخصیت فرد انتقاد می‌شود. بیان این مسئله هم گاهی شکل اتهام پیدا می‌کند مثال: «سرگرمی ندارم، چون تو از بیرون رفتن خوشت نمی‌آید».
تحقیر
تفاوت انتقاد و تحقیر در روابط زوجی این است که در انتقاد به صورت عمدی به همسر ضربه وارد نمی‌شود در حالی که در تحقیر فرد تحقیر کننده به صورت عمدی و از روی قصد به همسر خود آسیب و ضربه روحی وارد می‌کند. توهین و فحاشی، عناد ورزی، مسخره کردن و حرکات بدنی تحقیر آمیز و ادا و اطوار و ... هم از نشانه‌های تحقیر است. تحقیر می‌تواند رابطه را کاملاً مختل کند. فردی که همسرش را تحقیر می‌کند احساس دوست داشتن را از همسر خود کاملا از بین میبرد.
دفاعی رفتار کردن
وقتی زن و شوهر نسبت به هم حالت دفاعی می‌گیرند نمی‌توانند به عنوان یک تیم با هم همکاری کنند. در این حالت هر دو نفر مسئولیت خود را نادیده گرفته و خود را تبرئه می‌کنند همچنین ممکن است از روش‌هایی مثل شکایت دو طرفه استفاده کنند. در این حالت زوج روزگار سختی را می‌گذراند، زیرا زمانی که ناکام می‌شوند، چیز‌ها و فرصت‌های زیادی را از دست می‌دهند.
عدم همکاری
وقتی در رابطه زن و شوهر مشکل ایجاد می‌شود یکی از آن‌ها ممکن است قهر کند و از صحبت کردن امتناع ورزد. قهر کردن به نوعی حالت تحقیر را در طرف مقابل ایجاد می‌کند. این حالت به این دلیل ایجاد می‌شود که فرد احساس می‌کند به او بی اعتنایی می‌شود خیلی از زوج‌ها در جریان زندگی ممکن است گاهی با یکدیگر قهر کند، اما اگر فقط طولانی و پایدار شود مشکلات را جدی و وخیمی را در رابطه آن‌ها ایجاد می‌کند.
