همسر گزینی های جدید از شيدايي تا ثریا !

"صراط" - به نظر مي رسد تلقي و فهم مديران تلويزيون از سريال هاي نمايشي عموما دچار نوعي آسيب و آفت شده است. اينكه در يك سريال تلويزيوني تا چه ميزان مجاز به تهييج و تحريك احساسات مخاطبان هستيم و تا كجا مي توانيم بار دراماتيك را برگرده هيجان هاي احساسي و عموما استرس زا و مضطرب كننده سوار كنيم كه نكند منجر به افسردگي و هيجان هاي كاذب بيش از حد در بينندگان شود؟ به هرحال اين اتفاقي است كه در بسياري از سريال هاي تلويزيوني ما طي اين سالها افتاده است و هنوز هم در حال رخ دادن است. و البته ترديدي هم نيست كه بسياري از اين روش ها و منش ها به سبب لاپوشاني و سرپوش گذاشتن بر ضعف هاي كار، صورت مي گيرد و از كار نابلدي كارگردان و نويسنده ناشي مي شود.
به گزارش سرویس جامعه صراط اما اين شب ها دوسريال مهم و پرمخاطب از دو شبكه اصلي تلويزيون در حال پخش است؛ سريال هاي «شيدايي» به كارگرداني محمدمهدي عسگرپور و «تا ثريا» اثر سيروس مقدم كه در بهترين ساعات پيش از شبكه سوم و اول سيما به خورد مخاطب محترم داده مي شود. ترديدي نيست كه هردو سريال به لحاظ فرم و ساختار نسبت به مابقي آثار تلويزيوني طي سال هاي اخير، پيشرفت محسوس و تأمل برانگيزي كرده اند.
از جهت درام و ساختار، گام ها روبه جلو محسوب مي شوند؛ گرچه اين اتفاق به لحاظ فرم و ميزانسن و خاصه تصويرپردازي در سريال «تا ثريا» وجه ديگر، و خيره كنندگي بيشتري دارد. واقعيت آن است كه برخي از پلان ها، نماها و حركت هاي دوربيني كه در سريال «تا ثريا» رخ مي دهد، براي اولين بار است كه در تلويزيون و سريال هاي شبانه اش مشاهده مي شود و از اين جهت بايد گفت، قطعا با يك پديده فرميك و ساختاري روبه رو هستيم.
از اين گذشته نكته ديگري كه در هر دو سريال به نحو قابل تأملي مورد توجه و تمركز سازنده قرار گرفته است. درام گرم و غليط در اثناي آن، تابوشكني هاي منحصر به فرد است كه براي همين براي تماشاگران تازگي دارد. البته در هردو سريال رغبت و وجه اصلي در پرداخت هيجاني و احساساتي يك ملودرام خانوادگي با رويكردي به مسائل جديد جامعه مورد توجه قرارگرفته و جالب اينجاست كه مركز ثقل هردو اثر شايد بدون آنكه هيچ هماهنگي قبلي دراين زمينه ميان سازندگان صورت گرفته باشد كه قطعا نگرفته، بر مضمون و موضوع نوع ازدواج هاي جديد و همسرگزيني هاي امروزي قرار دارد.
البته در سريال «تا ثريا» اين پرداخت مضموني با يك تابوشكني محيرالعقول همراه مي شود كه كليتش در همان سكانسي خلاصه و تعريف مي شود كه طي اين روزها مورد توجه محافل مختلف رسانه اي و از جمله خود تلويزيون و بخش هاي خبري اش قرارگرفته است؛ سكانسي كه در آن دو خواهر، جواني را كه قصد ايجاد رابطه سالم و رسمي با جنس مخالف در قالب ازدواج را دارد، بشدت مورد نهيب و سرزنش قرار مي دهند و گويي كه او با اين انتخاب دچار گناه و لغزش بزرگي شده باشد، سعي مي كنند از اين روش و شيوه منحرفش كرده و احتمالا به قالب هاي مد روز تشويق و تحريك كنند!
اما درباره هردوي اين سريال ها نكته ديگري هم قابل توجه است و آن حجم سنگين و انبوه و غليظ و فشرده و متراكم به غليان درآوردن احساسات مخاطب و درد و غم و غصه و مصائب و مشكلات مختلف است كه به شكل وحشتناكي درسريال گنجانده شده و بي ترديد در روان مخاطب تأثيرات منفي خواهد گذاشت كه اين تأثيرات منفي را مي توان در بازتاب ها و انعكاس هاي بيروني اين نوع سريال سازي در مخاطبان ارزيابي كرد. اين ويژگي در هردو سريال «شيدايي» و «تا ثريا» به طرز مهيبي وجود دارد؛ به نحوي كه مخاطب با شروع سريال، خود را در اتمسفري از اضطراب و استرس و منظومه اي از رعب و وحشت مي يابد و شايد هم انتخاب اين روند و اين شيوه فيلمسازي ازسوي نويسنده و كارگردان راهي باشد براي سرپوش گذاشتن بر نقاط ضعف سريال كه در جاي خود قابليت نقد و تحليل جدي دارد.

محمد قمي