همه کارکنان تحت پوشش قانون کار مشمول مصوبه هفته گذشته شورای عالی کار در خصوص افزایش دستمزد می‌شوند. بر اساس مصوبه شورای عالی کار دستمزد سال جاری برای دو گروه از کارگران یعنی «کارگران حداقلی بگیر» و «سایر سطوح مزدی» متفاوت است.
به گزارش مهر حدود ۳۰ درصد از کارگران در گروه «حداقلی بگیران» و ۷۰ درصد نیز در گروه «سایر سطوح مزدی» قرار دارند که در ادامه نحوه محاسبه حقوق و مزایای هر دو گروه از کارگران مورد بررسی قرار گرفته است.
حقوق و مزایای «سایر سطوح مزدی» در سال ۹۹
حدود ۷۰ درصد از کارگران در گروه «سایر سطوح مزدی» قرار دارند؛ تمام کارگرانی که حقوق پایه آنها در سال ۹۸، «بیش از» یک میلیون و ۵۱۷ هزار تومان است در این گروه قرار می‌گیرند که میزان افزایش دستمزد این کارگران متفاوت از «حداقلی بگیران» است.
بر اساس مصوبه شورای عالی کار، حقوق پایه این گروه از کارگران در سال ۹۷ به صورت ترکیبی از «درصد» و «رقم ثابت» تعیین شد، به این صورت که دستمزد این کارگران ۱۵ درصد نسبت به پایه حقوق سال ۹۸ آنها افزایش یافت. علاوه بر این به حقوق پایه این کارگران روزانه ۳۰,۳۳۸ ریال معادل ماهیانه ۹۱ هزار تومان اضافه خواهد شد.
بنابراین مجموعِ افزایش ۱۵ درصدی نسبت به پایه ۹۸ و رقم ثابت ۹۱ هزار تومانی، «مزد مبنای» کارگران «سایر سطوح مزدی» در سال ۹۹ خواهد بود. نکته قابل توجه اینکه رقم ثابت برای تمام کارگران (به غیر از حداقلی بگیران) بدون در نظر گرفتن میزان حقوق پایه سال ۹۸ برابر است.
مزد خود را چگونه محاسبه کنیم؟
با توجه به اینکه پایه حقوق کارگران گروه «سایر سطوح مزدی» متغیر است، با فرض اینکه حقوق پایه کارگری در سال ۹۸ معادل ۲ میلیون تومان باشد، با احتساب افزایش ۱۵ درصد، ۳۰۰ هزار تومان به مزد مبنای این فرد در سال ۹۹ اضافه می‌شود.
بنابراین حقوق پایه فردی که در سال ۹۸، دو میلیون تومان باشد، در سال ۹۹ با افزایش ۱۵ درصدی و افزودن ۹۱,۰۰۰ تومان به عنوان رقم ثابت، به ۲ میلیون و ۳۹۱ هزار تومان می‌رسد.
پایه سنوات به چه کارگرانی تعلق می‌گیرد؟
بر اساس بخشنامه اسفندماه ۹۱ وزارت کار، تمام کارکنان که دارای یک سال سابقه کار شده و یا یک سال از دریافت آخرین پایه سنوات آنها در همان کارگاه گذشته باشد، مشمول دریافت «پایه سنوات» هستند که این مبلغ باید بر روی مزد مبنای کارگران لحاظ شود تا به تناسب در اضافه کار، عیدی و حق سنوات نیروی کار مورد محاسبه قرار گیرد. بنابراین «پایه سنوات» نباید به عنوان یک ردیف جداگانه محاسبه شود.
بنابراین کارگرانی که در کارگاه جاری حداقل یک سال یا بیشتر سابقه کار دارند مشمول «پایه سنوات» خواهند شد. «پایه سنوات» در کارگاه‌هایی که طرح طبقه بندی مشاغل ندارند روزانه ۵ هزار و ۸۳۳ تومان (ماهیانه ۱۷۴ هزار و ۹۹۰ تومان) است؛ اما در کارگاه‌های دارای طرح طبقه بندی مشاغل این نرخ در گروه‌های شغلی بیست گانه مطابق با جدول زیر متغیر خواهد بود.
به این ترتیب با توجه به اینکه در طرح طبقه بندی مشاغل، بیست گروه شغلی تعریف شده، این پایه سنوات برای گروه شغلی دو تا یازدهم به ازای هر گروه روزانه ۲۰ تومان اضافه خواهد شد.
به این معنا که پایه سنوات ۵۸۳۳۳ تومانی روزانه برای کارگران گروه شغلی یک (۱۷۴ هزار و ۹۹۰ تومان)، برای کارگران گروه شغلی دوم روزانه ۵ هزار و ۸۵۳ تومان (ماهیانه ۱۷۵ هزار و ۵۹۰ تومان) محاسبه خواهد شد که در گروه شغلی یازدهم نیز این میزان به روزانه ۶ هزار و ۳۳ تومان (ماهیانه ۱۸۰ هزار و ۹۹۰ تومان) می‌رسد.
همچنین پایه سنوات کارگران گروه‌های شغلی دوازدهم تا بیستم به ازای هر گروه روزانه ۴۰ تومان افزوده می‌شود. به این ترتیب پایه سنوات کارگران گروه شغلی دوازدهم روزانه ۶ هزار و ۷۳ تومان (۱۸۲ هزار و ۱۹۰ تومان ماهیانه) و پایه سنوات کارگران گروه شغلی بیستم روزانه ۶ هزار و ۳۹۳ تومان (ماهیانه ۱۹۱ هزار و ۷۹۰ تومان) محاسبه می‌شود.
با این توضیح، مجموع سه ردیف «افزایش ۱۵ درصدی»، «رقم ثابت ۹۱ هزار تومان» و «پایه سنوات (به شرط داشتن حداقل یک سال سابقه کار)» مزد مبنای کارگرانِ دارای سایر سطوح مزدی را تشکیل می‌دهد.
بنابراین، دستمزد ثابت ماهیانه این فرد با احتساب حق مسکن (۱۰۰ هزار تومان) و حق بن کارگری (۴۰۰ هزار تومان) ۲ میلیون و ۸۹۱ هزار تومان می‌شود که بدون احتساب اضافه کار و سایر ردیف‌های متغیر مندرج در فیش حقوقی است. *لازم به ذکر است در صورت افزایش حق مسکن به ۲۰۰ هزار تومان، ۱۰۰ هزار تومان به دستمزد این فرد اضافه شود.
کارگران متأهل دارای فرزند زیر ۱۸ سال نیز به ازای هر فرزند مشمول دریافت ۱۸۳ هزار و ۵۴۲ تومان حق عائله مندی می‌شوند.
جدول حقوق و مزایای کارگران دارای سایر سطوح مزدی (با فرض حقوق پایه ۲.۰۰۰.۰۰۰ تومان در سال ۹۸)
حقوق و مزایای کارگران «حداقلی بگیر»
آنچه تاکنون مطرح شد، نحوه محاسبه حقوق و مزایای کارگران دارای سایر سطوح مزدی (پایه حقوق بیش از یک میلیون و ۵۱۷ هزار تومان) بود؛ اما ۳۰ درصد از کارگران کشور «حداقلی بگیر» هستند به این معنا که حقوق پایه آنها بر مبنای سال ۹۸ معادل یک میلیون و ۵۱۷ هزار تومان است که مزد این گروه از کارگران با ۲۱ درصد افزایش، در سال ۹۹ به یک میلیون و ۸۳۵ هزار و ۴۲۷ تومان رسید.
جدول حقوق و مزایای کارگران حداقلی بگیر
بنابراین «مزد مبنای» یک کارگر با کمتر از یک سال سابقه کار در کارگاه فعلی که مشمول دریافت پایه سنوات نمی‌شود، در سال ۹۹، یک میلیون و ۸۳۵ هزار و ۴۲۷ تومان است.
حداقل دستمزد کارگران مجرد و متأهل دارای فرزند با احتساب حق مسکن، حق بن کارگری و حق اولاد بدون در نظر گرفتن اضافه کار و سایر ردیف‌های فیش حقوقی به شرح زیر محاسبه می‌شود: (باید تاکید شود که در صورت افزایش حق مسکن به ۲۰۰ هزار تومان، به اعداد زیر باید رقم ۱۰۰ هزار نیز افزوده شود)
