همایشِ «دومین اجلاس ملی چهره‌های ماندگار مدیریت و کارآفرینی کشور با رویکرد مدیریت جهادی» به روزهای برگزاری خود نزدیک می‌شود. مطابق اعلام سایت رسمی این همایش به مناسبت چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، اجلاس ملی چهره‌های ماندگار مدیریت و کارآفرینی کشور با همکاری مراکز علمی و پژوهشی در سالن همایش‌های صدا و سیمای اصفهان برگزار خواهد شد، چهره‌های ماندگار مدیریت و کارآفرینی کشور مورد ارزیابی هیأت انتخاب قرار گرفته و بهترین‌های آن‌ها معرفی و تجلیل خواهند شد.
به گزارش فارس در میان حامیان این همایش اسامی نهادهای مهمی همچون سازمان برنامه و بودجه، وزارت صنعت، معدن و تجارت، وزارت کار، وزارت نیرو، وزارت ورزش، سازمان پدافند غیر عامل، آموزشگاه شهید بهشتی ناجا، سازمان امور مالیاتی، شبکه‌ی ایران‌کالا و ... به چشم می‌خورند. حامیانی که حضورشان به قدر کافی نشان‌دهنده تمرکز و عظم برای برگزاری این همایش دارد و آن را از یک همایش تقدیرآمیزِ روزمره بالاتر می‌برد. این همایش در راستای ترویج کارآفرینی برگزار شده و در عین حال زمینه‌ای برای متصل‌کردن ایده‌های کارآفرینی به افراد صاحب سرمایه فراهم می‌شود.
غیر از این پرسش که آیا در جای دیگری از جهان از کارآفرینان به این ترتیب تجلیل به عمل می‌آید یا خیر و و یا اینکه حرکات تبلیغاتی این‌چنینی چه معنای واقعی‌ای می‌توانند داشته باشند، برخی مسائل دیگر در این همایش قابل توجه‌اند. عبارت «کارآفرینی» که به معنای انتقال از فضای «صنعتی» به فضای «کسب و کار»ی است به عنوان شعار اصلی این همایش قرار داده شده که مقتضی سیاست‌زدایی از اقتصاد و علم است و از سیاست‌گذاریِ ویژه‌ای برای پیشبرد فضای کشور حکایت دارد. در گزارش تلویزیونی که از برگزاری اولین دوره این همایش در سال گذشته در شبکه استانی اصفهان پخش شده یکی از منتخبان همایش به عنوان «چهره‌های ماندگارِ مدیریت» به تصریح می‌گوید: «رتبه‌بندی دانشگاه‌ها بر اساس تعداد مقاله‌ها دیگر به اتمام رسیده است. دانشگاه‌های نسل سوم در حال حرکت به سمت کارآفرینی هستند.» که نشانه‌ی دیگری است از تلاش برای تبدیل کردن دانشگاه‌ها به بنگاه‌های اقتصادی پیمانکار بازار.
انتخاب شعار «مدیریت جهادی» نشان‌دهنده تلاش برگزارکنندگان برای جلب حمایت بخش‌های دیگری از مراکز حاکمیتی است. آیا مسئولان برگزاری این همایش نسبت به اینکه چگونه تبدیل شدن «کارآفرین» به الگوی فعال اقتصادی طرحی سیاست‌زدایانه از اقتصاد در خود دارد و باید آن را ذیل ادبیات کنفرانس‌های موفقیت و کلاس‌های خلاقیت و مدیریت کسب و کار خوانش کرد آگاهی دارند؟ آیا درباره اینکه سرنوشت چنین طرحی به تداوم اقتصاد غیر مولد کنونی در کشور منجر می‌شود توضیح قانع‌کننده‌ای وجود دارد؟ آیا شایسته است که بی‌آنکه طرحی برای اقتصاد و تولید در کشور وجود داشته باشد، کشاندن جهت اقتصاد از صنعت به کسب و کار این موضع به شکل کنونی موضعی رسمی به حساب بیاید؟
