با انتشار خبر کشف دندان متعلق به کودک نئاندرتال برای نخستین‌بار در پناهگاه صخره‌ای «باوه یوان» در استان کرمانشاه در ۲۹ مهر، سامان حیدری گوران ـ سرپرست هیات باستان‌شناسی محوطه‌ی باستانی "باوه یوان" ـ یکشنبه ششم آبان در نشست خبری با رونمایی از این دندان متعلق به انسان نئاندرتالِ ایرانی، آن را مهمترین نمونه اثر علمی به دست آمده در اثبات کشف نشانه‌هایی از حضور نخستین انسان‌های نئاندرتال در ایران دانست.
به گزارش ایسنا او با بیان اینکه کشف این دندان به صورت اتفاقی و در یک ترانشه در محوطه تاریخی «باوه یوآن» کرمانشاه، در عمق سه متر و ۷۰ سانتی‌متری زمین در حدود یک سال گذشته کشف شد، اظهار کرد: در یک سال گذشته برای اثبات نئاندرتال بودن دندان آن در ازمایشگاه‌هایی مانند انگلیس، فرانسه، ایتالیا و آلمان بررسی شده است.
این باستان شناس در پاسخ به پرسش ایسنا مبنی بر اینکه برچه اساس آزمایش‌های سن‌سنجیِ مطلقِ رادیو کربن ۱۴، دندان یافت شده را متعلق به انسان‌های «نئاندرتال» ثابت می‌کند، گفت: با گرفتن ۱۷ گیگابایت از دندان کشف شده، توانستیم درون این دندان را ببینیم، باتوجه به اینکه دندان‌های انسان نیاندرتال مارک‌هایی را در خود دارد که انسان‌های بعد از ان دوره ندارند، تعلق این دندان به ان دوره تاریخی برای ما ثابت شده است.
حیدری گوران تاکید کرد: به اعتقاد من و دیگر باستان‌شناسان مطالعه و اسکن انجام شده روی مورفولوژی و مینای دندان به دست آمده به طور قطع این نظریه را اثبات کرد.
او با بیان اینکه مطالعه DNA بهترین مطالعه در علم باستان‌شناسی است، افزود: متاسفانه از عرض جغرافیایی ۴۰ درجبهه سمت اروپا، هنوز تکنولوزی موفق به جدا کردن DNA از استخوان نشده است که این کار نیاز به کلاژن دارد اما چون کلاژن در هوای گرم از بین می‌رود، هنوز امکان انجام این کار به وجود نیامده است.
این خبر در حال بروزرسانی است...
