اختلاس فرآیند عجیب و غریبی در نظام بانکی کشور نیست. متأسفانه ضعف مدیریتی و نبود نظارت کافی بر بانکها و مؤسسات سبب شده که هربار خبر جدیدی از سوء استفاده مالی در بانکها به گوش برسد. در این بین اما بانکهایی هستند که هم به دلیل اسمشان و هم سابقه یشان انتظار کوتاهی از آنها نمی رود و اگر هم اتفاق غیر معمولی ( شما بخوانید اختلاس ) افتاد سکوت را جایز ندانسته و آن را اعلام کنند.
بانک ملی در چندسال گذشته اوضاع خوبی را سپری نکرد بعد از اینکه محمودرضا خاوری با اختلاس سه هزار میلیاردی از کشور فرار کرد انتظار می رفت اوضاع مدیریتی بانک ملی با تحول خوبی روبرو شود. اما این پایان اختلاسها در اولین بانک دولتی ایران نبود. زیرا بعد از آن اختلاسهای 1066 میلیاردی در بانک ملی صفی آباد ، 5 میلیاردی در استان البرز و 41 میلیاردی حمید باقری درمنی نشان دهنده ی ضعف آشکار در نظارت بر روی گردش های مالی است. اعطای تسهیلات به برخی افراد در شرایطی صورت گرفته که بعد از رو شدن هویت افراد مدیران بانک سکوت کرده و چیزی نگفتند.
اوج ماجرای سکوت منفعت طلبانه این بانک در خصوص بریز و بپاش های مالی به محمودرضا خاوری بر میگردد. البته چرایی این سکوت را می توان از عکسهای آویزان خاوری در بانک ملی فهمید. عکس یکی از بزرگترین اخلال گران نظام پولی کشور هنوز بر در و دیوار ساختمان مرکزی بانک دیده می شود و گویی تبلیغ محمودرضا خاوری و دست درازی به حق الناس است.
مهمترین بانک دولتی ایران که از زمان مشروطه تا الان تجربیات متفاوتی را از سر گذرانده اما جالب است که از این فراز و نشیب چیزی را در چنته ی تجربه ندارد و هنوز باید شاهد ناپدید شدن مال مردم در این بانک باشیم و چیزی که بیشتر آزار دهنده است سکوت مدیران این بانک در قبال این حجم از بی برنامگی و سوء استفاده های مالی است.
