سمیه و سمانه ۲ سانتی متر با هم اختلاف قدی دارند. خواهر بزرگ‌تر ۱۸۰ سانتی متری است و خواهری که ۳۰ ثانیه بعد به دنیا آمده ۱۷۸ سانتی متر قد دارد.
به گزارش جام جم خواهر بزرگ‌تر اکثر سوالات را پاسخ می‌دهد و خیلی خوب صحبت می‌کند، اما سمانه کم حرف‌تر است و وقتی می‌خواهد سوالی را جواب بدهد مکث می‌کند و از خواهرش کمک می‌گیرد. با خنده هم می‌گوید سمیه مثل مادرش است.
خواهران سمیه و سمانه ثابت زاده قرار است به همراه سایر هم تیمی هایشان برای نخستین بار در تاریخ ورزش ایران راهی بازی‌های آسیایی جاکارتا شوند. تیم ملی بسکتبال بانوان ایران پس از سال‌ها محرومیت از حضور در مجامع بین المللی در پنج ماهه اخیر یک بار به کاپ آسیایی اعزام شده، یک به جام جهانی رفته و حالا مهیای حضور در بازی‌های آسیایی جاکارتا است.
از این دو خواهر درباره بازی‌های آسیایی می‌پرسیم. سمیه می‌گوید: «حریفان قدری در بازی‌های آسیایی خواهیم داشت، یکی از یکی قوی تر. ما می‌خواهیم برای اولین بار به بازی‌های آسیایی برویم. به غیر از ارائه عملکرد خوب نباید انتظار دیگری از ما وجود داشته باشد.»
سمانه، اما به جو حاکم بر اردوی تیم ملی بسکتبال بانوان اشاره می‌کند: «جو صمیمانه‌ای بر اردوی تیم ملی بسکتبال بانوان حاکم است. همه با هم دوست هستیم و هدف مشترکی داریم.»
خواهران ثابت زاده درباره اینکه بالاخره فیبا (فدراسیون جهانی بسکتبال) مجوز به بانوان مسلمان با پوشش خاص برای حضور در رقابت‌های بین المللی بسکتبال را داده است هم حرف می‌زنند. سمیه می‌گوید: «لباس‌هایی که خود فیبا برای بانوان مسلمان طراحی کرده خیلی سبک و خوب است. ما مشکلی با این لباس‌ها نداریم. بازی کردن بسکتبال با حجاب اسلامی برای ما خیلی افتخار دارد.»
سمانه هم گفت: «حجاب ما مورد توجه تیم‌های خارجی قرار می‌گیرد و برایشان خیلی جالب است.».
اما چه شد که این خواهران دوقلو بسکتبالیست شدند و پایشان به تیم ملی هم رسید؟ سمیه می‌گوید: «پدر و مادر ما بسکتبالیست بودند. از طرفی من و سمانه از بچگی خیلی چاق بودیم و برای اینکه لاغر شویم مادرم ما را کلاس‌های بسکتبال ثبت نام کرد! خلاصه اینکه به سرعت پیشرفت کردیم.»
بسکتبال بازی کردن دختر‌ها چگونه است؟ سمیه گفت: «دختر‌های بسکتبال با توجه به محرومیتی که داشتند خیلی زحمت می‌کشند. واقعا خوب بازی می‌کنند و با توجه به محرومیت گذشته نسل‌های متعددی سوختند.»
سمانه هم در ادامه صحبت‌های خواهرش می‌گوید: «دختر‌ها خیلی زحمت می‌کشند و انگیزه شان هم بیشتر است. چون می‌خواهند دیده شوند.»
سمیه هم این را به حرف‌های خواهرش اضافه می‌کند: «دست کم گرفتن دختر‌ها اصلا درست و عقلانی نیست. به ما تا امروز در رشته‌های بسیار زیادی میدان نداده اند، اگر این میدان داده می‌شد دختر‌ها پا به پای مرد‌ها مدال می‌گیرند و قهرمان می‌شوند.»
