این مراسم که با شرکت برخی به اصطلاح فیلمسازان سفارتی برگزار شد، به دنبال طرحی به اجرا درآمد که از سال گذشته و از سوی همین محافل و افراد برای تاسیس یک بنیاد و موزه به نام ایران درودی آغاز شد.
«ایران درودی» از دوستان دوران کودکی فرح دیبا بوده و همسر شاه معدوم شخصا برای افتتاح نمایشگاه‌های وی شرکت می‌کرده است.
درودی سالها در تلویزیون شاهنشاهی تهیه‌کننده برنامه‌های به اصطلاح هنری در تبلیغ ایدئولوژی باستان گرایی، فرهنگ غربی و رژیم پهلوی بود.
اساس معروفیت «ایران درودی» در آمریکا از طریق شرکت چند ملیتی ITT (از عوامل اصلی کودتای نظامی ژنرال پینوشه در شیلی علیه حکومت مردمی آلنده) صورت گرفت که درودی تابلویی درباره لوله‌های انتقال نفت ایران برایشان کشیده بود!
اما جولان هنرمندان شاهنشاهی به همین موضوع ختم نشده و تقریبا از اوایل
تابستان، یکی دیگر از بدنام‌ترین این افراد به نام «پرویز تناولی» در کادر
تجلیل‌ها و تحسین‌های همان مجموعه یاد شده، قرار گرفت.
اولین اقدام، برپایی نمایشگاهی از برخی آثار وی در موزه هنرهای معاصر بود که حدود دو ماه به طول انجامید و سپس کنسرتی در تجلیل از او در تالار رودکی برگزار شد و طی مدت برگزاری نمایشگاه، برنامه‌های متعدد سخنرانی نیز درباره تناولی و آثارش صورت گرفت.
آخرین تحرک برای به صحنه آوردن امثال پرویز تناولی، به نمایش گذاردن او در
موزه صلح و عکس یادگاری با برخی جانبازان جنگ بود تا بلکه برای چنین عنصر
روسیاهی، اندک آبرویی خریده شود! لازم به ذکر است پرویز تناولی خالق آثاری
زننده و مستهجن است تا جایی که در میان برخی محافل هنری به پرویز تناسلی
شهرت دارد. او در سال ۱۳۴۸ با ساخت مجسمه‌ای از ضریحی که درون آن یک آفتابه
قرار داشت اوج دین‌ستیزی خود را نشان داد.
تناولی با حمایت تبلیغاتی و بودجه اعطایی دفتر فرح در رژیم پهلوی خودنمایی کرد و به شهرت رسید. وی در دوران طاغوت مشاور فرح پهلوی بود و در سال ۵۶ به عضویت شورای مرکزی جشن‌های ایران و آمریکا درآمد. تناولی همچنین از همکاران جشن‌های مبتذل هنر شیراز نیز بوده است.
کیهان
