به گزارش باشگاه خبرنگاران، مدینه و شهر پیامبر اکرم (ص) یکی از خاطره انگیزترین شهر‌ها و بقیع از مظلوم‌ترین بقعه متبرکه اولیا‌ی خداوند به شمار می‌آید.
این
شهر هزار رنگ پیش از مولود نبوی و رسول مهربانی (ص) در دوره جاهلیت به سر
می‌برد و بعد از میلاد ایشان متحول شد، ولیکن این تحول عمر چندانی نداشت و
تا علنی کردن دین اسلام کسی از مبعوث شدن حضرت محمد (ص) خبری نداشت. شهر
مدینه و مکه در ادوار تاریخی مختلف در هر فصل و سال به نوعی هم و غم خاندان
الهی را افزایش دادند و پس از فوت رسول اکرم (ص) به سیاستی پلید از حکومت
ابوسفیان رسیدند.
آن چیزی که همیشه از حکومت فاسد ابوسفیان ماندگار
شده مظلومیت شیعه و خاندان اهل بیت (ع) است که در ادوار مختلف تاریخی و
دوره امامت، ائمه معصوم کاملا مشهود است. بقیع نیز یکی از آثار و بقعه‌های
متبرکی است که از نگاه و تفکر ظالمان وهابیان جا نمانده و این مکان مطهر که
محل دفن چهار امام معصوم؛ امام حسن مجتبی (ع)، امام سجاد (ع)، امام محمد
باقر (ع) و امام جعفر صادق (ع) در سال 1344 هجری قمری توسط وهابیان تخریب
شده است.
آرامگاه چهار امام معصوم قبل از تخریب
امامان
حسن بن علی بن ابی طالب دومین امام شیعه و فرزند امام علی (ع) و حضرت
فاطمه (س) است که در 37 سالگی به امامت و خلافت رسید و در سال 41 ه. ق. با
معاویه صلح کرد. دوره حکومت وی شش ماه و سه روز بود. پس از صلح، به مدینه
رفت و ده سال در آنجا بود تا اینکه به شهادت رسید و در قبرستان بقیع به خاک
سپرده شد.
علی بن حسین بن علی بن ابی طالب (ع) معروف به امام سجاد
و زین العابدین، چهارمین امام شیعیان است. مدت امامت وی 34 سال بوده است.
وی در واقعه کربلا حاضر بود و همراه اسیران کربلا به کوفه و شام برده شد.
بنا بر روایات شیعه، امام سجاد (ع) به دستور ولید بن عبدالملک با سم به
شهادت رسید. وی در قبرستان بقیع کنار قبر عمویش امام حسن مجتبی (ع) دفن شد.
محمد بن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب مشهور به امام باقر (ع)، امام
پنجم شیعیان که حدود 19 سال امامت شیعیان را بر عهده داشت و در سال 114
قمری به دستور هشام بن عبدالملک مسموم و شهید شد، او در قبرستان بقیع، کنار
مرقد پدرش امام سجاد (ع) و عموی پدرش حسن بن علی (ع) دفن گردید.
جعفر بن محمد بن علی بن حسین (ع) معروف به امام صادق، امام ششم شیعیان، که
34 سال امامت کرد. امام صادق (ع) در 65 سالگی درگذشت و در کنار پدرش، امام
باقر (ع) و دو امام دیگر در قبرستان بقیع دفن شد.
تخریب بقعه
گنبد‌ها و بناهایی که در 1221 ه. ق. نخستین دسته‌های وهابی ویران کردند،
به دستور عبدالحمید دوم سلطان عثمانی مرمت گردید، اما در هشتم شوال سال
1344 ه. ق. مصادف با 1304 ش. ه. دوباره به دست امیرمحمد حاکم مدینه و به
دستور پدرش عبدالعزیز آل سعود ویران شد.
