سقوط مدیری از نقد روشنفکری به شوخی‌های جنسی

به گزارش فردا، جدایی قاسم خانی از مدیری سبب ساز آن شد که مدیری به نویسندگانی مانند مهراب قاسم خانی، امیرمهدی ژوله، امیر  وفایی و الهه زارع نژاد بسنده کند که هیچ کدام از آنها جدا از مدیری کارنامه درخشانی نداشتند و همه اعتبارشان از حضور در گروه مدیری نشأت می گرفت؛ این شد که مدیری کارگردان مجموعه هایی شد مانند «ویلای من»، «در حاشیه»، «شوخی کردم» و «عطسه» که هیچ کدام حتی نیمی از موفقیت قبلی این کارگردان را نداشتند.

تازه ترین محصول دست مدیری با عنوان «دورهمی» نیز ضربه اصلی را از نداشتن تیم نویسندگان ماهر و متبحر خورده است. 

مدیری که از شکست سریالهای قبلی اش به دلیل نداشتن یک طراح متن درجه اول و امتحان پس داده ضربه خورده بود در «دورهمی» هم به جای آن که به سراغ جذب یک سرپرست نویسندگان خلاق و امتحان پس داده در سینما و تلویزیون برود کار نگارش را به گروهی از هنرجویان مهراب قاسم خانی سپرده است.

کافیست مروری کنیم بر کارنامه فیلمنامه نویسی مهراب قاسم خانی و ببینیم وی جدا از کارهایی که در کنار برادر بزرگترش پیمان بوده هیچ موفقیتی را تجربه نکرده تا دریابیم چقدر آش «دورهمی» شور است که هنرجویان یک فیلمنامه نویس درجه دو می شوند نویسندگانش!؟

 البته طبیعی بود وقتی  کارگردانی و نویسندگی این کار برعهده مهراب گذاشته می شود وی شرایط ورود هنرجویانش را به برنامه فراهم کند ولی در شرایطی که انتظار می رفت با حضور مدیری به عنوان سکاندار اصلی برنامه فکری هم برای جذب یک نویسنده توانمند و رفع مشکل متن های فاقد خلاقیت شود چراچنین اتفاقی رخ نداد؟

در برنامه ای که می خواهد همه جذابیت خود را به سبک تاک شوها از گفتگو با مهمانان بگیرد این نبود نویسندگان خلاقی که بتوانند پرسشهایی جذاب و غیرمنتظره از مهمان را ترتیب دهند بیش از هر چیز خود را نشان داده است. البته که در این بین مهران مدیری هم به سبک دو دهه قبل و زمانی که برنامه «ببخشید شما» را روی آنتن می فرستاد همه تلاش خود را می کند تا با بداهه پردازی هایی که حین گفتگو با مهمانانش روی می دهد به زور هم که شده از مخاطبانش خنده بگیرد.

همه مشکل «دورهمی» فقط نبود متن های خلاقانه ای که اطلاعات درستی به مجری برای طرح سوال از مهمانان بدهد نیست. مشکل بزرگتر آنجاست که طی یک قرارداد پیش بینی شده همه آنهایی که به عنوان مهمان به برنامه دعوت می شوند از یک مربی فوتبال گرفته تا بازیگر مرد نقشهای فرعی و از یک خواننده راک گرفته تا یک بسکتبالیست بلندقامت نوعی شیفتگی را به مهران مدیری، شخصیتش و آثارش نشان می‌دهند و انگار که آمده اند تا مدح مهران را بگویند و از آن سو مهران هم با لبخندی متفرعنانه موید این مدح باشد.

اسلوب تاک شو این است که در کنار تعریف و تمجید نوعی نقد عملکرد هم در کار باشد تا به واسطه کنتراست ایجاد شده مخاطب این حس بهش دست ندهد که در حال تماشای یک شوی کارگردانی شده گل و بلبلی است. 

اما در «دورهمی» نه تنها این کنتراست ایجاد نمی شود بلکه در جهت افزایش حس کارگردانی شدن اتفاقات جلوی دوربین، مدیری تقریبا در اکثر قریب به اتفاق برنامه هایش، نکاتی بدیع(!) را درباره مهمانانش بیان می کند و مهمانان از شنیدن این نکات شگفت زده شده و خطاب به مدیری می گویند:«شما از کجا می دونستید؟»

استانداردهای برنامه سازی مدیری به واسطه حضور کارگردانان و بازیگران درجه چندم به عنوان مهمانان ویژه «دورهمی» نیز به شدت نزول کرده؛ مهمانان درجه دویی که حین اجرای برنامه مدام بر ویژگیهای خاص آنان(!) تأکید می شود. همین چند هفته پیش بود که یک بازیگر زن سالها غوطه ور در نقشهای فرعی و کاملا کلیشه‌ای که مدتهاست نان ایفای یکی از همین نقشهای فرعی در سریالی تلویزیونی را می خورد با واژه «بازیگر توانمند سینما و تلویزیون» مهمان «دورهمی» شد.

البته که این بازیگر هم در مقابل این فانتزی سازی شکل گرفته درباره توانایی اش تا توانست مجیز مدیری را گفت و از رویایش برای بازیگری برای مدیری حرف زد!!!

درست شنیدید. این بازیگر رویای ایفای نقش برای کارگردانی را داشت که در سالهای اخیر به جای بازیگران مطرح کمدی این مدیران برنامه های خوانندگان هستند که در سریالهایش نقش می گیرند...

«دورهمی» به مانند تمامی آثار مدیری در دهه اخیر کم ندارد شوخی های دوپهلویی که از آنها مفهوم اروتیک به ذهن می رسد؛ اینکه مدیری آن قدر کم آورده که حتی در آنتن زنده رسانه ملی هم به مانند طنزهای سخیف شانه تخم مرغی می خواهد با تکه و طعنه جنسی مخاطب را بخنداند بیش از حد تأسف بار به نظر می رسد. تأسف بار از آن جهت که همین کارگردان زمانی مثلا در سریال «مرد هزارچهره» مهمترین نقدها را به جریان شبه‌روشنفکران کشور فقط و فقط با خلق کمدی موقعیت و بدون هر گونه دستاویزیپ به دیالوگ اروتیک انجام داده بود...

بازی های پیاپی با سن و سال مهمانان زن برنامه نیز مدیری را بیش از آن که شبیه یک طنزپرداز موفق کند او را در قد و قامت مجریان شبکه های فارسی زبان ماهواره ای قرار می دهد؛ مجریانی که می کوشند در مناسبتهایی مانند نوروز و با دعوت از خوانندگان زن به بن بست رسیده لس آنجلسی و پرسشهای پیاپی درباره سن و سال آنها از مخاطب خنده بگیرند.

برگزاری کنسرت در برنامه که این هم می تواند یک کپی برداری ناشیانه از مسابقات صدایابی ماهواره ای باشد دوز فقر خلاقیت در طراحی «دورهمی» را بالاتر برده است.

مهران مدیری همچنان کارگردانی است که اگر متن خوب در اختیارش باشد می تواند کمدی های خوبی تولید کند. او بازیگری است که اگر کارگردانی خوب او را هدایت کند به شدت در ایفای نقشهای کمدی قدرتمند عمل می کند. اینکه چرا خودش نمی خواهد از تسلسلی که گرفتارش شده درآید فقط می تواند ریشه در یک چیز داشته باشد و آن هم تمامیت خواهی فراوان و تلاش ممتد برای قرارگیری در جایگاهی بالاتر از بقیه در گروه تولید محصولاتش!