صراط: ایسنا نوشت: نتایج یک پژوهش جدید حاکی از آن است که زندگی دو نفر در کنار یکدیگر و پرورش کودک باعث تغییر سیستم ایمنی زوج شده و آن‌ها را شبیه هم می‌سازد.
محققان اروپایی دریافتند ازدواج تنها به معنی به اشتراک گذاشتن محل زندگی، هزینه‌ها و پرورش کودک نیست بلکه حتی از لحاظ فیزیکی نیز زن و شوهر با گذشت زمان اشتراکاتی پیدا می‌کنند که از آن جمله می‌توان به تغییراتی در سیستم ایمنی اشاره کرد که آن‌ها را شبیه هم می‌کند.
تیمی از محققان موسسه بابراهام در انگلیس و موسسه فناوری زیستی فلاندرز و دانشگاه کاتولیک لون در بلژیک به بررسی سیستم ایمنی 670 نفر در سنین دو تا 86 سال پرداخته و عواملی همچون سن، جنسیت، سطح تناسب اندام و برای بزرگسالان، برخورداری از کودک مورد ارزیابی قرار گرفت.
بر اساس این نتایج، افرادی که با یکدیگر زندگی کرده و یک کودک را پرورش داده بودند، از 50 درصد کاهش تنوع در سیستم ایمنی خود برخوردار بودند که در مقایسه، تنوع بسیار بیشتری در جمعیت‌های بزرگتر شناسایی شد.
به گفته محققان، این پژوهش برای نخستین بار به بررسی سطوح ایمنی دو فرد غیر مرتبط در یک رابطه نزدیک شخصی پرداخته است.
آن‌ها طی یک دوره سه ساله افراد تحت آزمون را پیگیری کرده و بطور منظم بر سیستم ایمنی بدن آن‌ها نظارت کردند. نتایج نشان داد که افراد با گذشت زمان حتی با مداخله آنفلوآنزای فصلی یا اسهال و استفراغ، تمایل به حفظ ایمنی پایدار داشتند و اینکه سیستم‌های ایمنی پس از مختل شدن یا به چالش کشیده شدن توسط بیماری‌ها، مجددا بازیابی شدند.
سن نیز فاکتور مهمی در حالت ایمنی بدن محسوب شده و با کاهش واکنش نسبت به واکسن و مقاومت تضعیف شده نسبت به عفونت در افراد مسن مطابقت داشت.
این یافته‌ها در مجله Nature Immunology منتشر شده است.
محققان اروپایی دریافتند ازدواج تنها به معنی به اشتراک گذاشتن محل زندگی، هزینه‌ها و پرورش کودک نیست بلکه حتی از لحاظ فیزیکی نیز زن و شوهر با گذشت زمان اشتراکاتی پیدا می‌کنند که از آن جمله می‌توان به تغییراتی در سیستم ایمنی اشاره کرد که آن‌ها را شبیه هم می‌کند.
تیمی از محققان موسسه بابراهام در انگلیس و موسسه فناوری زیستی فلاندرز و دانشگاه کاتولیک لون در بلژیک به بررسی سیستم ایمنی 670 نفر در سنین دو تا 86 سال پرداخته و عواملی همچون سن، جنسیت، سطح تناسب اندام و برای بزرگسالان، برخورداری از کودک مورد ارزیابی قرار گرفت.
بر اساس این نتایج، افرادی که با یکدیگر زندگی کرده و یک کودک را پرورش داده بودند، از 50 درصد کاهش تنوع در سیستم ایمنی خود برخوردار بودند که در مقایسه، تنوع بسیار بیشتری در جمعیت‌های بزرگتر شناسایی شد.
به گفته محققان، این پژوهش برای نخستین بار به بررسی سطوح ایمنی دو فرد غیر مرتبط در یک رابطه نزدیک شخصی پرداخته است.
آن‌ها طی یک دوره سه ساله افراد تحت آزمون را پیگیری کرده و بطور منظم بر سیستم ایمنی بدن آن‌ها نظارت کردند. نتایج نشان داد که افراد با گذشت زمان حتی با مداخله آنفلوآنزای فصلی یا اسهال و استفراغ، تمایل به حفظ ایمنی پایدار داشتند و اینکه سیستم‌های ایمنی پس از مختل شدن یا به چالش کشیده شدن توسط بیماری‌ها، مجددا بازیابی شدند.
سن نیز فاکتور مهمی در حالت ایمنی بدن محسوب شده و با کاهش واکنش نسبت به واکسن و مقاومت تضعیف شده نسبت به عفونت در افراد مسن مطابقت داشت.
این یافته‌ها در مجله Nature Immunology منتشر شده است.
