متن نامه بدین شرح است:
رئیس جمهور اوبامای عزیز
من 14 سال داشته و در منطقه فلسطینی "شیخ جراح" در قدس شرقی زندگی می‌کنم. تقریبا چهار سال پیش من و خانواده‌ام از بخشی از منزل خود توسط شهرک‌نشینان اسرائیلی و با حمایتی که از سوی حکم دادگاه اسرائیلی ایجاد شده بود، اخراج شدیم.
این روند زندگی را برای من و ده‌ها هزار فلسطینی غیر قابل تحمل کرده است. شهرک‌نشینان در تلاش برای کنترل تمام قدس شرقی بوده و همزمان نیز اقدامات خشونت آمیز علیه فلسطینیان انجام می‌دهند.
اینجا زمانی منطقه زیبایی بود و همه به هم نزدیک بودند و پیش از آنکه از بخشی از منزل خود اخراج شویم من هرگز از رفتن برای خوابیدن هراس نداشتم. اما این منطقه دیگر فلسطینی نبوده و تمامی علامت‌ها و حتی موسیقی‌ها به زبان عبری هستند.
مردمی که از اینجا اخراج شدند هم از نظر مالی و هم از نظر عاطفی با مشکل مواجه شدند. پدر من یک سال است که دیگر به سر کار نمی رود چون اینجا بسیار شلوغ و خطرناک شده و هر روز شاهد تنش و خشونت هستیم و وی نمی‌تواند ما را در خانه با شهرک‌نشینیان تنها بگذارد.
خواهر کوچک من نمی‌تواند بخوابد چون شهرک‌نشینان یک سگ در منزل ما دارند. این رویدادها باعث تکه تکه شدن ما شده است. ما زمانی خانواده بزرگی بودیم اما هم اکنون هر کدام در شهر دیگری زندگی می‌کند.
ما کاملا مطمئن نیستیم که چه اتفاقی اینجا خواهد افتاد. کودکان هم سن و سال من یا حتی کوچکتر به صورت مرتب دستگیر شده و مورد ضرب و شتم و آزار پلیس اسرائیلی قرار می‌گیرند و به صورت خشونت‌آمیزی مورد هجوم شهرک‌نشینان قرار می‌گیرند.
در بخش عمده‌ای از زندگی‌ام در محله خود و حتی در منزل خود، احساس ناامنی و تهدید می‌کنم.
آقای رئیس جمهور شما توانایی تغییر این موضوع را دارید. چیز بسیار ساده‌ای که می‌توانید انجام دهید آن است که اوضاع را دیده و درباره آن صحبت کنید.
من امیدوارم در این سفر شما درباره نقش کابینه اسرائیل در حمایت از شهرک‌نشیشنان و فشار بر کابینه اسرائیل برای تغییر سیاست‌هایش صحبت کنید. کمک‌های نظامی آمریکا به اسرائیل به طور مستقیم علیه تظاهرات‌کنندگان بدون سلاح فلسطینی استفاده می‌شود.
من امیدوارم که در آینده اعطای کمک‌های نظامی به اسرائیل در حمایت از اشغالگری غیر قانونی اسرائیل را متوقف کنید.
امیدوارم که در آینده عدالت به مردم بازگردد. من امیدوارم که جهان علیه خشونتی که ما در منطقه‌مان با آن مواجه بوده و علیه تمامی خشونتی که فلسطینیان با آن روبرو هستند صحبت کند.
شما و دیگران نمی‌توانید ساکت باشید در حالی که خانه‌های ما گرفته می‌شود و کودکان دستگیر و مجروح می‌شوند و آینده‌مان تهدید می‌شود.
آقای رئیس جمهور ما می‌خواهیم که خانه‌هایمان و سرزمین‌هایی که متعلق به پیش از سال 1948 است به ما بازگردد. چیزهایی که در اینجا اتفاق می‌افتد عادلانه نیست و بیشتر مردم جهان نیز این را درک نمی‌کنند. اگر من یک آرزو داشته باشم این است که خواستار حق بازگشت همه مردم باشم. این حق بازگرداندن از یک توپ کوچکی که از یک پسر بچه در خیابان گرفته شده تا مزرعه بزرگی است که از یک پدر بزرگ ربوده شده، است.
