صراط: روز پنج‌شنبه 18 تیرماه بود که موضوع استعفای رئیس سازمان هواپیمایی کشوری از سمت خود مطرح شد.
دقایقی بعد، علیرضا جهانگیریان خبر استعفای خود را تأیید و پذیرش و اعلام رسمی آن را از سوی آخوندی، منوط به صلاح‌دید وی عنوان کرده بود.
پس از این، خبر موافقت وزیر راه و شهرسازی با استعفای جهانگیریان منتشر و مقرر شد با پیشنهاد وزیر راه و شهرسازی به هیأت دولت، رئیس جدید سازمان هواپیمایی کشوری مشخص و در صورت موافقت، حکم ریاست برای او صادر شود.
به هر حال استعفای جهانگیریان از سمت ریاست سازمان هواپیمایی کشوری در حالی رقم خورد که موضوع استیضاح وزیر راه و شهرسازی در مجلس این روزها کماکان مطرح است و یکی از مفاد دلایل استیضاح آخوندی که تقدیم هیأت رئیسه مجلس شد، موضوع «آخرین اقدامات در خصوص متخلفان سقوط هواپیمای ایران 140» بود.
به هر حال شاید آخوندی به این دلیل با استعفای رئیس سازمان هواپیمایی کشوری موافقت و شاید از آن استقبال کرد که بروز سانحه هوایی ایران 140 در مردادماه سال گذشته و قصور برخی متولیان در رخ دادن این اتفاق، پاشنه‌آشیل استیضاح وی شده بود و احتمالاً با این تغییر در ریاست سازمان هواپیمایی، موضوع استیضاح کمرنگ‌‌تر می‌شود.
به هر حال مجلس پیگیر علت بروز این سانحه و دلیل اصلی رخ دادن آن بود. هنوز علت قطعی پس از 11 ماه اعلام نشده بود و همین نقطه ضعفی برای وزارت راه و شهرسازی محسوب می‌شد؛ البته چند ماه پس از این حادثه و با فشار رسانه‌ها مبنی بر اعلام نظر سازمان هواپیمایی درباره این سانحه، نظریاتی از سوی رئیس سازمان هواپیمایی در این‌باره مطرح شد اما این صحبت‌‌ها ناقص بود و حلقه‌های مفقوده زیادی داشت.
حدود 2 ماه پس از بروز سانحه ایران 140 علیرضا جهانگیریان در نشستی خبری خطای خلبان را دلیل اصلی بروز این سانحه عنوان کرد و در واقع شاید این نگاه به وجود آمد که وی خواسته است دیگر مسئولیت‌‌ها را سلب کند.
جهانگیریان گفت که متأسفانه خلبان و کمک خلبان در لحظه از دست دادن موتور متوجه این موضوع نمی‌شوند و بعد از چند لحظه که هواپیما از باند جدا شده بود از این مسأله مطلع می‌شوند.
بنا به گفته وی موتور سمت راست (شماره 1) هواپیمای سانحه دیده که عامل بروز سانحه بوده است به آزمایشگاه منتقل شد و قطعات آن در حضور متخصصان شرکت سازنده باز شد.
وی این را هم گفت که افزایش ارتفاع فرودگاه نیز عملکرد موتور را دچار نقصان می‌کند که در این باره دمای 38 درجه هوا و ارتفاع مهرآباد از سطح دریا از عوامل تاثیرگذار بوده است، این هواپیما صبح روز حادثه از اصفهان به تهران حرکت می‌کند و در تهران پس از مسافرگیری ساعت 9:20 روی باند مهرآباد آماده خیزش می‌شود؛ دو ثانیه قبل از جداشدن از زمین موتور سمت راست هواپیما از دست می‌رود و در یک ثانیه قبل از جدا شدن از زمین نیروی جلوبرنده موتور صفر می‌شود
بنا به گفته جهانگیریان به دلیل آنکه سیستم موتور موضوع از دست رفتن را به سرعت اطلاع‌رسانی نمی‌کند خلبان به موقع از رفتن موتور آگاه نمی‌شود و این در همان لحظه‌ای بوده است که کمک خلبان سرعت را مناسب برای جدا شدن از زمین اعلام می‌کند؛ بعد از جدا شدن هواپیما از باند لحظاتی طول می‌کشد تا خلبان متوجه یک موتور خود را از دست داده است که در این زمان قدرت موتور سمت چپ 10 درصد افزایش می‌یابد اما هواپیما به سمت موتور سمت راست که از کار افتاده می‌پیچد. خلبان تلاش می‌کند هواپیما را در مسیر مستقیم نگه دارد اما این موضوع محقق نمی‌شود و هواپیما نمی‌تواند ارتفاع بگیرد بنابراین در مدت زمان 1.5 دقیقه در ارتفاع پایین ادامه حرکت داده و دائم به سمت راست می‌رود.
وی گفته بود که به دلیل اشکال در سیستم کنترل موتور، خلبان آلارم‌ها و اخطار‌ها را با تاخیر دریافت می‌کند ضمن آنکه ملخ هواپیما نیز با تأخیر 18 ثانیه‌ای وظیفه خود را انجام می‌دهد و این موجب تشدید مشکل می‌شود. پس از کار افتادن موتور سیستم اتوماتیک که اجازه کنترل به خلبان را می‌دهد عمل می‌کند تا خلبان هواپیما را کنترل کند، خلبان سعی می‌کند هواپیما را به سمت مسیر اصلی برگرداند اما در این موضوع ناموفق است.
البته در همین نشست خبری اعلام شد که وزن هواپیما زمان برخاستن باید در حد مجاز باشد که این وزن با توجه به دما مشخص می‌شود، هرچه دما افزایش یابد باید وزن هواپیما کاهش یابد در حالی که بررسی‌ها نشان می‌دهد در هواپیمای سانحه‌دیده ایران 140، قبل از پرواز اضافه بار وجود داشته است، که موجب اضافه شدن وزن هواپیما شده و ناشی از بار مسافران بوده است.
به هر حال همه دلایل که در نشست خبری مذکور عنوان شد، به طور کامل اثبات نشد و کماکان کارشناسان در حال بررسی علت بروز این حادثه هستند؛ البته بلافاصله پس از بروز این سانحه، روحانی دستور توقف پروازهای «ایران 140» را صادر کرد که این حکم کماکان پابرجا است.
پس از نشست خبری مذکور هم سکوت رئیس سازمان هواپیمایی کشوری درباره این حادثه افزایش یافت تا جایی که اطلاع‌رسانی دقیق موکول به زمانی بعد می‌شد و همین موضوع موجب شد با گذشت حدود 11 ماه از بروز این حادثه، اطلاع‌رسانی دقیق و جامعی درباره این حادثه وجود نداشته باشد.
به هر حال شاید رئیس سازمان هواپیمایی کشوری هم نمی‌خواست یا نمی‌توانست درباره جزئیات بروز این حادثه صحبت کند، ضمن آنکه عد‌ه‌ای معتقد هستند وی برای انجام پروازهای هواپیمای ایران 140 تحت فشار سازنده‌های ایرانی این هواپیما بود؛ وی پیش از ریاست سازمان هواپیمایی کشوری و در دولت قبلی، مدیر پروژه طراحی هواپیمای 150 نفره بود و در این عرصه با منوچهر منطقی همکاری می‌کرد، در دولت یازدهم هم ریاست سازمان هواپیمایی کشوری به وی سپرده شد تا با هدفگذاری خاص، این موضوع با جدیت بیشتر دنبال شود.
در هر حال همین موارد نمایندگان مجلس را نیز حساس‌تر کرده بود تا بیشتر پیگیر روشن شدن ابعاد مختلف بروز این سانحه باشند بنابراین آنها راهکار این موضوع را در استیضاح آخوندی دیدند.
به هر حال جهانگیریان استعفا داد تا شاید لازم نباشد بار دیگر در مجلس به عنوان رئیس سازمان هواپیمایی درباره علت اصلی بروز سانحه ایران 140 و پرواز این هواپیماهای ظاهراً تولید داخل، توضیح دهد اما قطعاً سنگینی کفه این استعفا در نهایت به نفع عباس آخوندی است.
با کنار رفتن جهانگیریان، شاید آخوندی بتواند مدعی شود که حداقل در خصوص مقصران پرواز و سقوط هواپیمای ایران 141 گام‌هایی برداشته است؛ شاید همین اقدام و تعیین رئیس جدید سازمان هواپیمایی کشوری، یکی از اصلی‌ترین پاشنه‌آشیل‌های استیضاح آخوندی را رفع کند.
دقایقی بعد، علیرضا جهانگیریان خبر استعفای خود را تأیید و پذیرش و اعلام رسمی آن را از سوی آخوندی، منوط به صلاح‌دید وی عنوان کرده بود.
پس از این، خبر موافقت وزیر راه و شهرسازی با استعفای جهانگیریان منتشر و مقرر شد با پیشنهاد وزیر راه و شهرسازی به هیأت دولت، رئیس جدید سازمان هواپیمایی کشوری مشخص و در صورت موافقت، حکم ریاست برای او صادر شود.
به هر حال استعفای جهانگیریان از سمت ریاست سازمان هواپیمایی کشوری در حالی رقم خورد که موضوع استیضاح وزیر راه و شهرسازی در مجلس این روزها کماکان مطرح است و یکی از مفاد دلایل استیضاح آخوندی که تقدیم هیأت رئیسه مجلس شد، موضوع «آخرین اقدامات در خصوص متخلفان سقوط هواپیمای ایران 140» بود.
به هر حال شاید آخوندی به این دلیل با استعفای رئیس سازمان هواپیمایی کشوری موافقت و شاید از آن استقبال کرد که بروز سانحه هوایی ایران 140 در مردادماه سال گذشته و قصور برخی متولیان در رخ دادن این اتفاق، پاشنه‌آشیل استیضاح وی شده بود و احتمالاً با این تغییر در ریاست سازمان هواپیمایی، موضوع استیضاح کمرنگ‌‌تر می‌شود.
به هر حال مجلس پیگیر علت بروز این سانحه و دلیل اصلی رخ دادن آن بود. هنوز علت قطعی پس از 11 ماه اعلام نشده بود و همین نقطه ضعفی برای وزارت راه و شهرسازی محسوب می‌شد؛ البته چند ماه پس از این حادثه و با فشار رسانه‌ها مبنی بر اعلام نظر سازمان هواپیمایی درباره این سانحه، نظریاتی از سوی رئیس سازمان هواپیمایی در این‌باره مطرح شد اما این صحبت‌‌ها ناقص بود و حلقه‌های مفقوده زیادی داشت.
حدود 2 ماه پس از بروز سانحه ایران 140 علیرضا جهانگیریان در نشستی خبری خطای خلبان را دلیل اصلی بروز این سانحه عنوان کرد و در واقع شاید این نگاه به وجود آمد که وی خواسته است دیگر مسئولیت‌‌ها را سلب کند.
جهانگیریان گفت که متأسفانه خلبان و کمک خلبان در لحظه از دست دادن موتور متوجه این موضوع نمی‌شوند و بعد از چند لحظه که هواپیما از باند جدا شده بود از این مسأله مطلع می‌شوند.
بنا به گفته وی موتور سمت راست (شماره 1) هواپیمای سانحه دیده که عامل بروز سانحه بوده است به آزمایشگاه منتقل شد و قطعات آن در حضور متخصصان شرکت سازنده باز شد.
وی این را هم گفت که افزایش ارتفاع فرودگاه نیز عملکرد موتور را دچار نقصان می‌کند که در این باره دمای 38 درجه هوا و ارتفاع مهرآباد از سطح دریا از عوامل تاثیرگذار بوده است، این هواپیما صبح روز حادثه از اصفهان به تهران حرکت می‌کند و در تهران پس از مسافرگیری ساعت 9:20 روی باند مهرآباد آماده خیزش می‌شود؛ دو ثانیه قبل از جداشدن از زمین موتور سمت راست هواپیما از دست می‌رود و در یک ثانیه قبل از جدا شدن از زمین نیروی جلوبرنده موتور صفر می‌شود
بنا به گفته جهانگیریان به دلیل آنکه سیستم موتور موضوع از دست رفتن را به سرعت اطلاع‌رسانی نمی‌کند خلبان به موقع از رفتن موتور آگاه نمی‌شود و این در همان لحظه‌ای بوده است که کمک خلبان سرعت را مناسب برای جدا شدن از زمین اعلام می‌کند؛ بعد از جدا شدن هواپیما از باند لحظاتی طول می‌کشد تا خلبان متوجه یک موتور خود را از دست داده است که در این زمان قدرت موتور سمت چپ 10 درصد افزایش می‌یابد اما هواپیما به سمت موتور سمت راست که از کار افتاده می‌پیچد. خلبان تلاش می‌کند هواپیما را در مسیر مستقیم نگه دارد اما این موضوع محقق نمی‌شود و هواپیما نمی‌تواند ارتفاع بگیرد بنابراین در مدت زمان 1.5 دقیقه در ارتفاع پایین ادامه حرکت داده و دائم به سمت راست می‌رود.
وی گفته بود که به دلیل اشکال در سیستم کنترل موتور، خلبان آلارم‌ها و اخطار‌ها را با تاخیر دریافت می‌کند ضمن آنکه ملخ هواپیما نیز با تأخیر 18 ثانیه‌ای وظیفه خود را انجام می‌دهد و این موجب تشدید مشکل می‌شود. پس از کار افتادن موتور سیستم اتوماتیک که اجازه کنترل به خلبان را می‌دهد عمل می‌کند تا خلبان هواپیما را کنترل کند، خلبان سعی می‌کند هواپیما را به سمت مسیر اصلی برگرداند اما در این موضوع ناموفق است.
البته در همین نشست خبری اعلام شد که وزن هواپیما زمان برخاستن باید در حد مجاز باشد که این وزن با توجه به دما مشخص می‌شود، هرچه دما افزایش یابد باید وزن هواپیما کاهش یابد در حالی که بررسی‌ها نشان می‌دهد در هواپیمای سانحه‌دیده ایران 140، قبل از پرواز اضافه بار وجود داشته است، که موجب اضافه شدن وزن هواپیما شده و ناشی از بار مسافران بوده است.
به هر حال همه دلایل که در نشست خبری مذکور عنوان شد، به طور کامل اثبات نشد و کماکان کارشناسان در حال بررسی علت بروز این حادثه هستند؛ البته بلافاصله پس از بروز این سانحه، روحانی دستور توقف پروازهای «ایران 140» را صادر کرد که این حکم کماکان پابرجا است.
پس از نشست خبری مذکور هم سکوت رئیس سازمان هواپیمایی کشوری درباره این حادثه افزایش یافت تا جایی که اطلاع‌رسانی دقیق موکول به زمانی بعد می‌شد و همین موضوع موجب شد با گذشت حدود 11 ماه از بروز این حادثه، اطلاع‌رسانی دقیق و جامعی درباره این حادثه وجود نداشته باشد.
به هر حال شاید رئیس سازمان هواپیمایی کشوری هم نمی‌خواست یا نمی‌توانست درباره جزئیات بروز این حادثه صحبت کند، ضمن آنکه عد‌ه‌ای معتقد هستند وی برای انجام پروازهای هواپیمای ایران 140 تحت فشار سازنده‌های ایرانی این هواپیما بود؛ وی پیش از ریاست سازمان هواپیمایی کشوری و در دولت قبلی، مدیر پروژه طراحی هواپیمای 150 نفره بود و در این عرصه با منوچهر منطقی همکاری می‌کرد، در دولت یازدهم هم ریاست سازمان هواپیمایی کشوری به وی سپرده شد تا با هدفگذاری خاص، این موضوع با جدیت بیشتر دنبال شود.
در هر حال همین موارد نمایندگان مجلس را نیز حساس‌تر کرده بود تا بیشتر پیگیر روشن شدن ابعاد مختلف بروز این سانحه باشند بنابراین آنها راهکار این موضوع را در استیضاح آخوندی دیدند.
به هر حال جهانگیریان استعفا داد تا شاید لازم نباشد بار دیگر در مجلس به عنوان رئیس سازمان هواپیمایی درباره علت اصلی بروز سانحه ایران 140 و پرواز این هواپیماهای ظاهراً تولید داخل، توضیح دهد اما قطعاً سنگینی کفه این استعفا در نهایت به نفع عباس آخوندی است.
با کنار رفتن جهانگیریان، شاید آخوندی بتواند مدعی شود که حداقل در خصوص مقصران پرواز و سقوط هواپیمای ایران 141 گام‌هایی برداشته است؛ شاید همین اقدام و تعیین رئیس جدید سازمان هواپیمایی کشوری، یکی از اصلی‌ترین پاشنه‌آشیل‌های استیضاح آخوندی را رفع کند.
