روزنامه آلمانی «تسایت» گزارش مربوط به رسوایی‌هایی همکاری جاسوسی آمریکا و آلمان را با این عبارات آغاز کرده و اینطور ادامه می‌دهد: «مدت زمانی طولانی گذشت تا فعالیت‌های آژانس امنیت ملی آمریکا (NSA) به اطلاع دفتر صدراعظمی آلمان و دولت برسد. آیا شنود تلفن‌همراه «آنگلا مرکل» صدراعظم این کشور که پیش از این افشا شده بود، نوعی جسارت دیپلماتیک نبود؟ باید گفت که سیاست کنونی در برابر آمریکا پایانی ندارد و با وجود این اتفاق‌ها دولت سرانجام باید مشخص کند که چند مورد از جاسوسی را تحمل خواهد کرد و در چند مورد اجازه رصد اطلاعات را خواهد داد. اگر چه آژانس امنیت ملی آمریکا هم در این زمینه به صورت غیرمستقیم مسئول است اما دولت آلمان، سرویس اطلاعاتی این کشور را مسئول می‌داند.»
در این گزارش آمده است که به مدت یک سال شورای تحقیق پارلمان آلمان از اقدامات آژانس امنیت ملی اطلاع داشته و در این مدت نمایندگان فرصت داشتند تا ده‌ها هزار صفحه مطلب در این مورد بخوانند. آنها اطلاعات زیادی درباره فعالیت‌های آژانس اطلاعاتی آمریکا و اقدامات سرویس امنیت ملی به دست آورده‌اند. اما همچنان یک پرسش کلیدی بی‌پاسخ مانده و آن این است که چرا سرویس اطلاعات آلمان زمان و پول زیادی برای این فعالیت جاسوسی هزینه کرده است.
ایستگاه مانیتورینگ در باواریا
این روزنامه آلمانی نوشت که تاکنون بررسی‌ها بر روی شبکه اینترنت اطلاعات قابل توجهی را در اختیار نگذاشته ولی آنچه که مشخص شده این است که آژانس امنیت ملی آمریکا فقط نمی‌خواست که درباره مسایل تروریستی اطلاعات کسب کند بلکه همزمان تلاش می‌کرد تا اطلاعاتی را درباره اقتصاد و سیاست اروپا به دست آورد و سرویس امنیتی آلمان از این موضوع خبر داشته و با آمریکایی‌ها همکاری کرده است.
به عبارتی آژانس امنیت آمریکا از سرویس امنیتی آلمان برای نظارت بر داده‌های اینترنتی اروپایی استفاده کرده و سازمان آلمانی هم در این مورد همکاری کرده است. طرف آلمانی امیدوار بود که درباره روش‌های جاسوسی اینترنتی اطلاعات بیشتری به دست آورد و به همین دلیل به نوکری برای این سرویس اطلاعاتی آمریکا تبدیل شد. اما مدت زمان زیادی نگذشت که ماموران آلمانی متوجه شدند کار آمریکایی‌ها محدود به گردآوری اطلاعات از چند تکفیری خارجی نیست بلکه آنها می‌خواهند از پروژه‌های تسلیحاتی مانند (Eurocopter) جاسوسی کنند و به اطلاعات کارکنان و سیاستمدار اروپایی دسترسی داشته باشند.
سرویس اطلاعات آلمان بازیچه آژانس امنیت آمریکا
در این مرحله به جای اینکه از آنها شکایت و فعالیت آنها متوقف شود، آلمانی‌ها هم در جاسوسی با آنها همکاری کردند و این مرحله‌ای خطرناک بود که دیگر افراد به هم اعتماد نداشتند. در واقع این نشانی از بیماری در سیستم اطلاعاتی است که به راحتی مسایل درست و اخلاقی را کنار می‌گذارد. با وجود وقایع اخیر دیگران هم به سرویس اطلاعات آلمان به عنوان بازیچه‌ای برای آژانس امنیت آمریکا نگاه می‌کنند که اجازه داد از سیاستمداران و اتباع اروپایی جاسوسی شود و این قراردادی با شیطان است.
هفته‌نامه آلمانی «اشپیگل» این رسوایی را از دید دیگری مورد بررسی قرار داده است و آن هم تاثیری است که بر دولت ائتلافی آلمان خواهد داشت. علاوه بر گرهارد شیندلر رئیس سرویس اطلاعات آلمان که هدف انتقادهای شدید قرار گرفته و حتی درخواست‌هایی بر استعفای وی مطرح شده نویسنده این گزارش اعلام کرده است که ائتلاف حاکم موسوم به سیاه- سرخ متشکل از احزاب سوسیال‌مسیحی- دموکرات مسیحی و سوسیال دموکرات با انتقادهای فراوانی مواجه شده است. «توماس اوپرمان» رئیس فراکسیون سوسیال‌دموکرات که حزب متبوعش در دولت حضور دارد گفته که از آنچه رخ داده وحشت‌زده شده است.
گرهارد شیندلر رئیس سرویس اطلاعات آلمان
«یاسمین فهیمی» دیگر سیاستمدار آلمانی و هم حزبی اوپرمان است که در این مورد موضع‌گیری کرده و به روزنامه آلمانی «برلینر‌تسایتونگ» گفته که به نظر می‌رسد که در سرویس امنیتی آلمان همواره بخش هایی وجود دارند که در آنها قوانین ویژه و مخصوص به این گروه‌ها حکمفرماست و دفتر صدراعظم هم که مسئول نظارت سرویس امنیتی است کنترل بر این بخش را کاملا از دست داده است.
وی ضمن رد نکردن پیامدهای شخصی برای افراد در عین حال گفت که این موضوع باید بیشتر بررسی شود. اما «پاتریک زنسبورگ» از حزب دموکرات مسیحی نظر دیگری دارد و معتقد است که همچنان زود است تا درباره شیندلر و عملکرد وی تصمیم‌گیری شود و برای موضع‌گیری باید اطلاعات بیشتری در اختیار باشد.
«کلمنس بینینگر» از حزب دموکرات مسیحی دیگر سیاستمدار آلمانی است که در این مناقشه از شیندلر جانبداری می‌کند ومی‌گوید که باید به وی فرصت داده شود تا در این مورد توضیح دهد. ضمن اینکه پارلمان روند بهبود نظارت بر سرویس‌های امنیتی را آغاز کرده است و باید نتیجه آن پیگیری شود.
همچنین اشپیگل اطلاعاتی به دست آورده که بنابر آن اعضای گروه کنترل پارلمانی که در این مورد تحقیق می‌کنند دفتر صدراعظم را در جریان جدیدترین اطلاعات قرار خواهند داد.
در مجموع می‌توان آنچه در آلمان رخ داده را با ادبیات روزنامه «زوددویچه» به بهترین شکل توضیح داد. این روزنامه ضمن اعلام اینکه نمی‌توان گفت کدام بدتر است «فعالیت جاسوسی آمریکا در آلمان و یا پنهانکاری‌های سرویس اطلاعاتی»، از وضعیت موجود با عنوان ننگی برای دموکراسی یاد می‌کند.
