صراط:در حالی که جان کری وزیر خارجه آمریکا و محمد جواد ظریف همتای ایرانی وی در ژنو دیدار کرده و سعی دارند تا بن بست مربوط به مذاکرات هسته ای را بشکنند، تازه ترین سند فاش شده آژانس امنیت ملی آمریکا حاکی است که ایران و آمریکا استفاده از سلاح های سایبری علیه یکدیگر به منظور جاسوسی و خرابکاری را به طور فزاینده ای افزایش داده اند.
به نقل از روزنامه نیویورک تایمز این سند که در آوریل 2013 میلادی توسط ژنرال کیت آلکساندر مدیر سابق آژانس امنیت ملی آمریکا نوشته شده، توصیف می کند که مقام های ایرانی چگونه به اسناد و شواهدی دست یافته اند پیش از آنکه آمریکا برای جاسوسی و حملات سایبری علیه شبکه های رایانه ای ایران، آماده شود.
این سند نشان می دهد که آمریکا و انگلیس چگونه برای جلوگیری از آسیب احتمالی از ابزارهای خرابکارانه شبکه های رایانه ای ایران، با یکدیگر همکاری کرده اند. این در شرایطی است که بیش از دو سال از حمله سایبری استاکس نت توسط آمریکا و اسرائیل به شبکه های رایانه ای کارخانه غنی سازی اورانیوم تهران گذشته است.
این سند که نخستین بار طی ماه جاری توسط وبسایت اینترسپت منتشر شده، توسط ادوارد اسنودن افشاگر برنامه های اطلاعاتی دولت آمریکا فاش شده است ولی به هیچ هدف خاصی اشاره نمی کند.
ولی برای نخستین بار، آژانس جاسوسی آمریکا به این مساله اذعان کرده است که حملات سایبری به زیر ساختهای هسته ای ایران، برنامه دولت جورج دبلیو بوش، اقدامی تلافی جویانه بوده که علت اصلی آن تشدید رقابت رایانه ای بین آمریکا و ایران بوده است.
این سند نشان می دهد که حتی در شرایطی که مذاکرات هسته ای در سطح عالی در اروپا ادامه داشته، دشمنی های روزانه بین آمریکا و ایران به فضای مجازی نقل مکان کرده است. دیوید جی روتکوف نویسنده "ناامنی ملی"، تحقیقی جدید درباره تصمیمات راهبردی اتخاذ شده توسط دولت های مختلف آمریکا، در این باره تاکید کرد : هزینه بالقوه استفاده از تسلیحات هسته ای آنقدر بالا است که کسی احساس نمی کند که استفاده از این سلاح ها، مقرون به صرفه باشد.
وی در ادامه تصریح کرد: ولی استفاده از سلاح های سایبری ظاهرا بسیار پایین است و ما احساس می کنیم که نمی توانیم قبول کنیم که از این سلاح استفاده نکنیم و بسیاری نیز بر این باورند که نمی توانند استفاده از این سلاح ها را متوقف کنند.
مایکل راجرز مدیر جدید آژانس امنیت ملی آمریکا نیز تاکید کرده است که نخستین ماموریت وی جلوگیری از حملات سایبری کشورهایی مثل روسیه، چین و ایران از طریق افزایش هزینه های جنگ سایبری است.
اما یک مقام ارشد اطلاعاتی سابق آمریکا که سند دو صفحه ای آماده شده برای ژنرال آلکساندر را دیده است، در این باره گفت: این سند شواهد بیشتری را ارائه می دهد که آمریکا چقدر از جلوگیری از حملات سایبری عقب است و آمریکا چقدر برای انجام اقدامات تلافی جویانه علیه این حملات سایبری عقب بوده است.
این سند همچنین نشان می دهد که آمریکایی ها از طریق رهگیری صدا یا ارتباطات رایانه ای به این مساله پی برده اند که 3 موج از حملات سایبری علیه بانک های آمریکایی که از اوت 2012 میلادی آغاز شده، از ایران انجام شده و این حملات به تلافی اقدامات غرب علیه بخش هسته ای ایران بوده است. این گزارش افزود: مقام های ارشد دولت ایران نیز نسبت به انجام این حملات آگاهی داشته اند.
اهداف اصلی این حملات، وبسایت های بانک آمریکا و جی پی مورگان بوده است. مقام های رسمی آمریکا به استثنای جوزف لیبرمن که پیش از این رئیس کمیته امنیت داخلی سنا بود، هرگز به صورت علنی، ایران را به عنوان مقصر اصلی این حملات اعلام نکرده اند، هرچند در بسیاری از گزارش ها، ایران به عنوان مظنون نخست معرفی شده است.
البته اخیرا، دولت اوباما با هدف تلاش برای جلوگیری از حملات سایبری، در قبال اعلام نام کشورهایی که واشنگتن معتقد است مسئول اصلی آنها بوده اند، کمتر سکوت کرده است. در ماه می، 5 عضو ارتش خلق چین به سرقت اطلاعات و اسناد مربوط به مالکیت معنوی از شرکتهای آمریکایی، متهم شدند.
در ماه دسامبر، باراک اوباما گفت، اسنادی دارد که رهبری کره شمالی مسئول اصلی حمله سایبری به شرکت سونی پیکچرز بوده است، هرچند جزییات آن را فاش نکرد. پس از آن، نیویورک تایمز گزارش داد که آژانس امنیت ملی آمریکا شواهدی را از رایانه های کره شمالی از سال 2010 میلادی تاکنون جمع آوری کرده است.
اما در شرایطی که مقام های آمریکایی سال گذشته نسبت به توانایی های کره شمالی، آگاه شدند، اسناد جدید فاش شده روشن می کند که هشدارهای لازم به مقام های آمریکایی تا اوایل 2012 میلادی نسبت به موفقیت های ایران در عرصه سایبری داده شده است.
در این سند به صراحت ذکر شده است که ایران مسئول حمله سایبری مخرب علیه شرکت آرامکوی عربستان در اوت 2012 میلادی بوده است، حمله ای که طی آن اطلاعات مربوط به هزاران رایانه از بین رفت. حمله ای که ظاهرا مسیر لازم برای حمله مشابه سال گذشته به شرکت سونی را هموار کرده است.
سند آژانس امنیت ملی آمریکا حاکی است که حمله به شرکت آرامکوی عربستان، در پاسخ به حمله سایبری مشابهی به صنعت نفت ایران در اوایل همان سال بوده است، ولی این گزارش عامل اصلی حمله سایبری به صنعت نفت ایران را معرفی نکرده است.
این سند به برنامه اصلی آژانس امنیت ملی آمریکا برای آماده کردن احتمالات جنگ سایبری با ایران اشاره می کند که شامل "ریتم نبرد برنامه ریزی شده" ای است که اجازه می دهد تا اطلاعات مورد نیاز کاخ سفید و فرماندهان ارتش را تامین کند.
این یک برنامه ریزی نسبتا استاندارد است، ولی این سند تاکید می کند که طرح ها بر ارزیابی ما از توانایی های ایران، تکیه دارد، به این معنا که یک ارزیابی باثباتی از اینکه آژانس امنیت ملی آمریکا و شریک نظامی آن، فرماندهی مرکزی آمریکا تا چه حدی در سیستم های ایرانی نفوذ کرده، وجود دارد.
بخش اصلی این سند از ژنرال آلکساندر می خواهد تا به همکاران خود در ستاد ارتباطات دولت انگلیس بگوید تا هر دو سازمان، مقابله با تهدیدات سایبری ایران را در اولویت قرار دهند. رابطه بین آژانس امنیت ملی آمریکا و همتای اسرائیلی آن نیز به شدت پرتنش بوده است. هر دو نهاد جاسوسی آمریکا و اسرائیل از یکدیگر جاسوسی می کنند، هر چند با همدیگر همکاری دارند. توسعه مشترک بدافزار "بازی های المپیک"، یکی از نمونه های این همکاری به شمار می رود.
به نقل از روزنامه نیویورک تایمز این سند که در آوریل 2013 میلادی توسط ژنرال کیت آلکساندر مدیر سابق آژانس امنیت ملی آمریکا نوشته شده، توصیف می کند که مقام های ایرانی چگونه به اسناد و شواهدی دست یافته اند پیش از آنکه آمریکا برای جاسوسی و حملات سایبری علیه شبکه های رایانه ای ایران، آماده شود.
این سند نشان می دهد که آمریکا و انگلیس چگونه برای جلوگیری از آسیب احتمالی از ابزارهای خرابکارانه شبکه های رایانه ای ایران، با یکدیگر همکاری کرده اند. این در شرایطی است که بیش از دو سال از حمله سایبری استاکس نت توسط آمریکا و اسرائیل به شبکه های رایانه ای کارخانه غنی سازی اورانیوم تهران گذشته است.
این سند که نخستین بار طی ماه جاری توسط وبسایت اینترسپت منتشر شده، توسط ادوارد اسنودن افشاگر برنامه های اطلاعاتی دولت آمریکا فاش شده است ولی به هیچ هدف خاصی اشاره نمی کند.
ولی برای نخستین بار، آژانس جاسوسی آمریکا به این مساله اذعان کرده است که حملات سایبری به زیر ساختهای هسته ای ایران، برنامه دولت جورج دبلیو بوش، اقدامی تلافی جویانه بوده که علت اصلی آن تشدید رقابت رایانه ای بین آمریکا و ایران بوده است.
این سند نشان می دهد که حتی در شرایطی که مذاکرات هسته ای در سطح عالی در اروپا ادامه داشته، دشمنی های روزانه بین آمریکا و ایران به فضای مجازی نقل مکان کرده است. دیوید جی روتکوف نویسنده "ناامنی ملی"، تحقیقی جدید درباره تصمیمات راهبردی اتخاذ شده توسط دولت های مختلف آمریکا، در این باره تاکید کرد : هزینه بالقوه استفاده از تسلیحات هسته ای آنقدر بالا است که کسی احساس نمی کند که استفاده از این سلاح ها، مقرون به صرفه باشد.
وی در ادامه تصریح کرد: ولی استفاده از سلاح های سایبری ظاهرا بسیار پایین است و ما احساس می کنیم که نمی توانیم قبول کنیم که از این سلاح استفاده نکنیم و بسیاری نیز بر این باورند که نمی توانند استفاده از این سلاح ها را متوقف کنند.
مایکل راجرز مدیر جدید آژانس امنیت ملی آمریکا نیز تاکید کرده است که نخستین ماموریت وی جلوگیری از حملات سایبری کشورهایی مثل روسیه، چین و ایران از طریق افزایش هزینه های جنگ سایبری است.
اما یک مقام ارشد اطلاعاتی سابق آمریکا که سند دو صفحه ای آماده شده برای ژنرال آلکساندر را دیده است، در این باره گفت: این سند شواهد بیشتری را ارائه می دهد که آمریکا چقدر از جلوگیری از حملات سایبری عقب است و آمریکا چقدر برای انجام اقدامات تلافی جویانه علیه این حملات سایبری عقب بوده است.
این سند همچنین نشان می دهد که آمریکایی ها از طریق رهگیری صدا یا ارتباطات رایانه ای به این مساله پی برده اند که 3 موج از حملات سایبری علیه بانک های آمریکایی که از اوت 2012 میلادی آغاز شده، از ایران انجام شده و این حملات به تلافی اقدامات غرب علیه بخش هسته ای ایران بوده است. این گزارش افزود: مقام های ارشد دولت ایران نیز نسبت به انجام این حملات آگاهی داشته اند.
اهداف اصلی این حملات، وبسایت های بانک آمریکا و جی پی مورگان بوده است. مقام های رسمی آمریکا به استثنای جوزف لیبرمن که پیش از این رئیس کمیته امنیت داخلی سنا بود، هرگز به صورت علنی، ایران را به عنوان مقصر اصلی این حملات اعلام نکرده اند، هرچند در بسیاری از گزارش ها، ایران به عنوان مظنون نخست معرفی شده است.
البته اخیرا، دولت اوباما با هدف تلاش برای جلوگیری از حملات سایبری، در قبال اعلام نام کشورهایی که واشنگتن معتقد است مسئول اصلی آنها بوده اند، کمتر سکوت کرده است. در ماه می، 5 عضو ارتش خلق چین به سرقت اطلاعات و اسناد مربوط به مالکیت معنوی از شرکتهای آمریکایی، متهم شدند.
در ماه دسامبر، باراک اوباما گفت، اسنادی دارد که رهبری کره شمالی مسئول اصلی حمله سایبری به شرکت سونی پیکچرز بوده است، هرچند جزییات آن را فاش نکرد. پس از آن، نیویورک تایمز گزارش داد که آژانس امنیت ملی آمریکا شواهدی را از رایانه های کره شمالی از سال 2010 میلادی تاکنون جمع آوری کرده است.
اما در شرایطی که مقام های آمریکایی سال گذشته نسبت به توانایی های کره شمالی، آگاه شدند، اسناد جدید فاش شده روشن می کند که هشدارهای لازم به مقام های آمریکایی تا اوایل 2012 میلادی نسبت به موفقیت های ایران در عرصه سایبری داده شده است.
در این سند به صراحت ذکر شده است که ایران مسئول حمله سایبری مخرب علیه شرکت آرامکوی عربستان در اوت 2012 میلادی بوده است، حمله ای که طی آن اطلاعات مربوط به هزاران رایانه از بین رفت. حمله ای که ظاهرا مسیر لازم برای حمله مشابه سال گذشته به شرکت سونی را هموار کرده است.
سند آژانس امنیت ملی آمریکا حاکی است که حمله به شرکت آرامکوی عربستان، در پاسخ به حمله سایبری مشابهی به صنعت نفت ایران در اوایل همان سال بوده است، ولی این گزارش عامل اصلی حمله سایبری به صنعت نفت ایران را معرفی نکرده است.
این سند به برنامه اصلی آژانس امنیت ملی آمریکا برای آماده کردن احتمالات جنگ سایبری با ایران اشاره می کند که شامل "ریتم نبرد برنامه ریزی شده" ای است که اجازه می دهد تا اطلاعات مورد نیاز کاخ سفید و فرماندهان ارتش را تامین کند.
این یک برنامه ریزی نسبتا استاندارد است، ولی این سند تاکید می کند که طرح ها بر ارزیابی ما از توانایی های ایران، تکیه دارد، به این معنا که یک ارزیابی باثباتی از اینکه آژانس امنیت ملی آمریکا و شریک نظامی آن، فرماندهی مرکزی آمریکا تا چه حدی در سیستم های ایرانی نفوذ کرده، وجود دارد.
بخش اصلی این سند از ژنرال آلکساندر می خواهد تا به همکاران خود در ستاد ارتباطات دولت انگلیس بگوید تا هر دو سازمان، مقابله با تهدیدات سایبری ایران را در اولویت قرار دهند. رابطه بین آژانس امنیت ملی آمریکا و همتای اسرائیلی آن نیز به شدت پرتنش بوده است. هر دو نهاد جاسوسی آمریکا و اسرائیل از یکدیگر جاسوسی می کنند، هر چند با همدیگر همکاری دارند. توسعه مشترک بدافزار "بازی های المپیک"، یکی از نمونه های این همکاری به شمار می رود.
