صراط: در آخرین هفته‌های سال گذشته شمسی، نامه‌ای از سوی مهاجرین افغانستانی به دفتر مقام معظم رهبری فرستاده شد. در این نامه که به امضای جمعی از مهاجرین ساکن مشهد رسیده بود از رهبر انقلاب به دلیل به وجود آوردن شرایطی برای حضور مهاجرین در راهپیمایی بزرگ اربعین امسال تشکر شده بود و این ماجرا را تحقق چیزی شبیه به یک رویا دانسته بود.
ماجرای تاریخی حضور سال گذشته مهاجرین افغانستانی در راهپیمایی بزرگ اربعین در کربلا، ماجرایی فراموش‌شدنی نیست. ماجرایی که تا سال‌های سال بعد برای مهاجرین افغانستانی مقیم در ایران خاطره‌ای به یادماندنی خواهد ماند.
اما فارغ از خاطره‌انگیزی این ماجرا؛ حضور مهاجرین افغانستانی دوشادوش برادران و خواهران ایرانی عاشق اهل بیت و با همکاری گسترده نیروهای نظامی و انتظامی ایرانی با دستوری که از راس نظام صادر شده بود، اتفاق بزرگی در تاریخ روابط ایرانی‌ها و افغانستانی‌ها بود. اتفاق قابل‌توجهی که نشان داد که ایرانی‌ها و افغانستانی‌ها همچنان زیر پرچم بزرگ آرمان‌خواهی ایستاده‌اند و اگر موانع دست‌وپاگیر بوروکراتیک، بدسلیقه‌گی‌های سطوح پایین مدیریتی و نگاه غیردینی ناسیونالیستی کنار گذاشته شود، امکان بازگشت به روزهای خوش یکی بودن ایرانی‌ها و افغانستانی‌ها همچنان با وجود همه موانع وجود دارد.
اما این اولین نامه‌ای نبود که در سال جاری از سوی مهاجرین افغانستانی، خطاب به مقام معظم رهبری نوشته شده بود. در نامه دیگری که چند ماه پیش‌تر از نامه دوم منتشر شده بود، هیئت‌های مذهبی مهاجرین درباره همین ماجرا این‌چنین نوشته بودند:
ولی امر مسلمین جهان!
امسال وقتی از مرز ایران و عراق رد شدیم هنوز هم باورمان نمی‌شد. این بار با مهربانی رد شدیم و طعنه‌ای نخوردیم، همان چیزی که سالها منتظرش بودیم، غافلگیر شده بودیم و بی‌مقدمات سفر دل به دریا زده بودیم و وقتی اولین نگاهمان به گنبد طلایی بارگاه بلندمرتبه سرور و سالار شهدا افتاد پرده اشک امانمان نمی‌داد که گم‌شده‌مان را پیدا کرده بودیم. اما وقتی در صحن و سرای ملکوتی حضرت قرار گرفتیم فراموش نکردیم که پیام‌رسان تشکرمان از رهبر انقلاب به اباعبدالله الحسین(ع) باشیم.
می‌دانیم که شما هم هم‌درد ما بودید، شما هم سالهاست که آرزوی زیارت امیرالمؤمنین(ع) و سیدالشهدا(ع) و امامان کاظمین و سامرا را در دل نگه داشته‌اید. اما می‌خواهیم به شما بگوییم که امسال انگار شما هم آنجا بودید و با ما زیارت می‌کردید. فرزندان شما به یاد شما بودند و همان‌گونه که در تمام این سالها شما آنها را فراموش نکردید ما نیز شما را در عراق و در این بزنگاه فراموش نکردیم.
اما این شروع ماجرای مهم سال گذشته مهاجرین نبود. انتشار یک گفتگو از حجت‌الاسلام ابراهیمی، نماینده امام و رهبری در افغانستان، در آذر ماه سال گذشته برگ تاریخی بزرگی در تاریخ حضور مهاجرین افغانستانی به وجود آورد.
در این گفتگو ابراهیمی به نقل از مقام معظم رهبری اعلام کرده بود که ایشان دستور داده است که مهاجرین افغانستانی را «تکریم» کنید:"کمیته ای در دفتر مقام معظم رهبری به وجود آمده است که بنده هم عضو آن هستم، در این کمیته اصول برنامه ریزی درباره مهاجرین تصویب می‌شود و هدف حل مشکلات مهاجرین است.همه نهادها در این کمیته حضور دارند و بگذارید به شما بگویم که مقام معظم رهبری دستور به تکریم مهاجرین افغانستانی داده‌اند.یعنی آقا نه تنها می‌گویند مهاجرین را رعایت کنید بلکه خواستار تکریم آنها هم هستند.تکریم بالاتر از رعایت قانون است، بالاتر از احترام است..."
جمله «مهاجرین افغانستانی باید تکریم شوند» این روزها در کنار جمله مشهور امام خمینی «اسلام مرز ندارد» قرار گرفته است و همه معتقدان به کرامت انسانی و آموزه‌های اخلاقی با استناد نقلی به این دو جمله، از حقوق مهاجرین افغانستانی در ایران حمایت می‌کنند.
این روزها رئیس‌جمهوری افغانستان به ایران سفر کرده است و شب گذشته دیداری با رهبر انقلاب داشته است. دیداری که به سبب مطالب گفته شده از سوی مقام معظم رهبری، اهمیت تاریخی در روابط ایران و افغانستان پیدا کرده است.سخنانی که دوباره نشان می‌دهد که نگاه مقام معظم رهبری در مورد مساله افغانستان و مهاجرین، تفاوت زیادی با بخشی بزرگی از مدیریت خردنگر و بوروکراتیک و بی‌آرمان ایرانی دارد.
متن خبری که از این دیدار منتشر شده است در ادامه می‌یابد:
حضرت آیت الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی عصر روز یکشنبه در دیدار آقای محمد اشرف غنی رئیس‌جمهوری افغانستان با اشاره به ارتباطات و اشتراکات فرهنگی و تاریخی فراوان میان دو کشور، نقش عالمان و ادیبان افغانستان در رشد و ترویج معارف اسلامی و زبان فارسی را بسیار برجسته خواندند و افزودند: افغانستان، علاوه بر منابع انسانی و فرهنگی غنی، منابع طبیعی سرشاری نیز دارد، که مجموعه این ظرفیت‌ها و اشتراکات باید در خدمت ارتقای سطح همکاری‌های دو کشور قرار گیرد.
حضرت آیت الله خامنه‌ای با تأکید بر ضرورت اراده و تصمیم به تقویت همکاری و همدلی میان ایران و افغانستان خاطرنشان کردند: البته آمریکایی‌ها و برخی کشورهای منطقه، ظرفیت‌های افغانستان را نمی‌شناسند و موافق همدلی و همکاری‌های دو کشور نیز نیستند، اما ایران، امنیت و پیشرفت همسایه خود افغانستان را، امنیت و پیشرفت خود می‌داند.
ایشان همچنین با یادآوری پیشرفت‌های فراوان ایران در بخشهای مختلف علمی، فناوری، فرهنگی و دیپلماسی به‌عنوان زمینه‌های همکاری دو کشور، گفتند: مسائل میان دو کشور از قبیل «مهاجرین، آب، حمل‌ونقل و امنیت» نیز همگی قابل حل هستند و باید همه این مسائل را با جدیت و در قالب یک جدول زمان‌بندی شده، بررسی و حل کرد.
حضرت آیت الله خامنه‌ای در خصوص لزوم حل مسئله مهم مهاجرین، با اشاره به تحصیل صدها هزار نفر از مهاجرین افغانستانی در مقاطع مختلف تحصیلی ایران، گفتند: مردم افغانستان بسیار بااستعداد و هوشمند هستند و این استعداد در کسب دانش، باید به‌درستی به کار گرفته شود، زیرا تحصیل‌کردگان افغانستانی برای بازسازی کشور شما مورد نیاز هستند.
رهبر انقلاب، همچنین تهران را خانه برادران افغانستانی خواندند و با اشاره به ارتباطات و دوستی‌های پایدار و قدیمی با دولت همسایه، اظهار امیدواری کردند روز به روز موفقیت‌ها و توانایی‌های داخلی دولت و ملت افغانستان افزایش یابد.
ماجرای تاریخی حضور سال گذشته مهاجرین افغانستانی در راهپیمایی بزرگ اربعین در کربلا، ماجرایی فراموش‌شدنی نیست. ماجرایی که تا سال‌های سال بعد برای مهاجرین افغانستانی مقیم در ایران خاطره‌ای به یادماندنی خواهد ماند.
اما فارغ از خاطره‌انگیزی این ماجرا؛ حضور مهاجرین افغانستانی دوشادوش برادران و خواهران ایرانی عاشق اهل بیت و با همکاری گسترده نیروهای نظامی و انتظامی ایرانی با دستوری که از راس نظام صادر شده بود، اتفاق بزرگی در تاریخ روابط ایرانی‌ها و افغانستانی‌ها بود. اتفاق قابل‌توجهی که نشان داد که ایرانی‌ها و افغانستانی‌ها همچنان زیر پرچم بزرگ آرمان‌خواهی ایستاده‌اند و اگر موانع دست‌وپاگیر بوروکراتیک، بدسلیقه‌گی‌های سطوح پایین مدیریتی و نگاه غیردینی ناسیونالیستی کنار گذاشته شود، امکان بازگشت به روزهای خوش یکی بودن ایرانی‌ها و افغانستانی‌ها همچنان با وجود همه موانع وجود دارد.
اما این اولین نامه‌ای نبود که در سال جاری از سوی مهاجرین افغانستانی، خطاب به مقام معظم رهبری نوشته شده بود. در نامه دیگری که چند ماه پیش‌تر از نامه دوم منتشر شده بود، هیئت‌های مذهبی مهاجرین درباره همین ماجرا این‌چنین نوشته بودند:
ولی امر مسلمین جهان!
امسال وقتی از مرز ایران و عراق رد شدیم هنوز هم باورمان نمی‌شد. این بار با مهربانی رد شدیم و طعنه‌ای نخوردیم، همان چیزی که سالها منتظرش بودیم، غافلگیر شده بودیم و بی‌مقدمات سفر دل به دریا زده بودیم و وقتی اولین نگاهمان به گنبد طلایی بارگاه بلندمرتبه سرور و سالار شهدا افتاد پرده اشک امانمان نمی‌داد که گم‌شده‌مان را پیدا کرده بودیم. اما وقتی در صحن و سرای ملکوتی حضرت قرار گرفتیم فراموش نکردیم که پیام‌رسان تشکرمان از رهبر انقلاب به اباعبدالله الحسین(ع) باشیم.
می‌دانیم که شما هم هم‌درد ما بودید، شما هم سالهاست که آرزوی زیارت امیرالمؤمنین(ع) و سیدالشهدا(ع) و امامان کاظمین و سامرا را در دل نگه داشته‌اید. اما می‌خواهیم به شما بگوییم که امسال انگار شما هم آنجا بودید و با ما زیارت می‌کردید. فرزندان شما به یاد شما بودند و همان‌گونه که در تمام این سالها شما آنها را فراموش نکردید ما نیز شما را در عراق و در این بزنگاه فراموش نکردیم.
اما این شروع ماجرای مهم سال گذشته مهاجرین نبود. انتشار یک گفتگو از حجت‌الاسلام ابراهیمی، نماینده امام و رهبری در افغانستان، در آذر ماه سال گذشته برگ تاریخی بزرگی در تاریخ حضور مهاجرین افغانستانی به وجود آورد.
در این گفتگو ابراهیمی به نقل از مقام معظم رهبری اعلام کرده بود که ایشان دستور داده است که مهاجرین افغانستانی را «تکریم» کنید:"کمیته ای در دفتر مقام معظم رهبری به وجود آمده است که بنده هم عضو آن هستم، در این کمیته اصول برنامه ریزی درباره مهاجرین تصویب می‌شود و هدف حل مشکلات مهاجرین است.همه نهادها در این کمیته حضور دارند و بگذارید به شما بگویم که مقام معظم رهبری دستور به تکریم مهاجرین افغانستانی داده‌اند.یعنی آقا نه تنها می‌گویند مهاجرین را رعایت کنید بلکه خواستار تکریم آنها هم هستند.تکریم بالاتر از رعایت قانون است، بالاتر از احترام است..."
جمله «مهاجرین افغانستانی باید تکریم شوند» این روزها در کنار جمله مشهور امام خمینی «اسلام مرز ندارد» قرار گرفته است و همه معتقدان به کرامت انسانی و آموزه‌های اخلاقی با استناد نقلی به این دو جمله، از حقوق مهاجرین افغانستانی در ایران حمایت می‌کنند.
این روزها رئیس‌جمهوری افغانستان به ایران سفر کرده است و شب گذشته دیداری با رهبر انقلاب داشته است. دیداری که به سبب مطالب گفته شده از سوی مقام معظم رهبری، اهمیت تاریخی در روابط ایران و افغانستان پیدا کرده است.سخنانی که دوباره نشان می‌دهد که نگاه مقام معظم رهبری در مورد مساله افغانستان و مهاجرین، تفاوت زیادی با بخشی بزرگی از مدیریت خردنگر و بوروکراتیک و بی‌آرمان ایرانی دارد.
متن خبری که از این دیدار منتشر شده است در ادامه می‌یابد:
حضرت آیت الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی عصر روز یکشنبه در دیدار آقای محمد اشرف غنی رئیس‌جمهوری افغانستان با اشاره به ارتباطات و اشتراکات فرهنگی و تاریخی فراوان میان دو کشور، نقش عالمان و ادیبان افغانستان در رشد و ترویج معارف اسلامی و زبان فارسی را بسیار برجسته خواندند و افزودند: افغانستان، علاوه بر منابع انسانی و فرهنگی غنی، منابع طبیعی سرشاری نیز دارد، که مجموعه این ظرفیت‌ها و اشتراکات باید در خدمت ارتقای سطح همکاری‌های دو کشور قرار گیرد.
حضرت آیت الله خامنه‌ای با تأکید بر ضرورت اراده و تصمیم به تقویت همکاری و همدلی میان ایران و افغانستان خاطرنشان کردند: البته آمریکایی‌ها و برخی کشورهای منطقه، ظرفیت‌های افغانستان را نمی‌شناسند و موافق همدلی و همکاری‌های دو کشور نیز نیستند، اما ایران، امنیت و پیشرفت همسایه خود افغانستان را، امنیت و پیشرفت خود می‌داند.
ایشان همچنین با یادآوری پیشرفت‌های فراوان ایران در بخشهای مختلف علمی، فناوری، فرهنگی و دیپلماسی به‌عنوان زمینه‌های همکاری دو کشور، گفتند: مسائل میان دو کشور از قبیل «مهاجرین، آب، حمل‌ونقل و امنیت» نیز همگی قابل حل هستند و باید همه این مسائل را با جدیت و در قالب یک جدول زمان‌بندی شده، بررسی و حل کرد.
حضرت آیت الله خامنه‌ای در خصوص لزوم حل مسئله مهم مهاجرین، با اشاره به تحصیل صدها هزار نفر از مهاجرین افغانستانی در مقاطع مختلف تحصیلی ایران، گفتند: مردم افغانستان بسیار بااستعداد و هوشمند هستند و این استعداد در کسب دانش، باید به‌درستی به کار گرفته شود، زیرا تحصیل‌کردگان افغانستانی برای بازسازی کشور شما مورد نیاز هستند.
رهبر انقلاب، همچنین تهران را خانه برادران افغانستانی خواندند و با اشاره به ارتباطات و دوستی‌های پایدار و قدیمی با دولت همسایه، اظهار امیدواری کردند روز به روز موفقیت‌ها و توانایی‌های داخلی دولت و ملت افغانستان افزایش یابد.
