مطهری شجاع است یا لجباز؟

صراط: علی مطهری، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی که نطق اخیر وی منشأ جنجال شد؛ در بخشی از یک گفت‌وگو که به تازگی با روزنامه «مردم امروز» انجام داده گفته است:

«تعداد نمایندگانی که مانند من فکر می‌کنند، کم نیست. اگرچه این افراد به هر دلیلی تمایل ندارند از تریبون مجلس یا دیگر تریبون‌های رسمی این سخنان را مطرح کنند، اما به صورت خصوصی از من و سخنانم حمایت می‌کنند. شاید من بلندترین صدای مجلس باشم، اما تنها صدای مجلس نیستم»

*نطق جنجالی مطهری در مجلس که اخیراً ایراد شد و طی آن ضمن حمایت از فکّ حصر فتنه‌گران، یوم‌الله 9 دی نیز با کنایه‌های زشتی مورد اشاره قرار گرفت؛ اگرچه فرازهای مثبتی در زمینه حجاب، فرهنگ و حمایت از جشنواره عمار نیز داشت اما به هر روی در اصلی‌ترین وجوه اشاره شده خود، مورد استقبال کثیر یک جریان سیاسی خاص قرار گرفته است.

در این زمینه از نطق مطهری با تعابیری مثل «نطق مطهر»! و از شخص وی نیز با عنوان «شجاع» یاد شده است.

حمیدرضا جلایی‌پور و حسین مرعشی در همین رابطه و طی گفت‌وگوهای جداگانه‌ای علی مطهری را با صفت «شجاعت» ستوده‌اند.

جالب آنکه حسین مرعشی، در حالی گفته است «من به اندازه مطهری شجاع نیستم» که چندی قبل در یک گفت‌وگوی رسانه‌ای درباره مطهری گفته بود: «ما (اصلاح‌طلبان) باید در مسائل فرهنگی به آقای مطهری کیسه! بکشیم»

شبهات آقای مطهری بویژه در بحث «فتنه» و مقولاتی ادعایی ایشان مثل ضرورت فکّ حصر فتنه‌گران و نقش داشتن احمدی‌نژاد! در فتنه سال 88؛ تاکنون بارها و بارها از جانب خواص کشور پاسخ داده شده است.

او حتی در این زمینه در مقابل رهبر انقلاب هم سخن گفته که مقام معظم رهبری نیز پاسخ وی را بیان فرموده‌اند.

با این وجود اما مطهری در رفتاری که سوگمندانه به لجاجت سیاسی شبیه است، همچنان بر موضع خود پای می‌فشارد و نه تنها نظر هیچیک از ارکان قانونگذاری کشور (اعم از شورایعالی امنیت ملی و قوه قضائیه) را قبول ندارد بلکه حتی در مقابل پاسخ مقام معظم رهبری نیز تظاهر به قانع نشدن می‌کند.

بدیهیست که این رفتار با قانونگرایی و خصلت ضروری تبعیت از نظر مراجع قانونی در تضاد است اما همین تضاد نیز متأُسفانه در کلام آقای مطهری با عناوینی مثل «شاید من بلندترین صدای مجلس باشم»! به نوعی مورد تقدیس قرار می‌گیرد!

آقای مطهری در جریان استیضاح مرحوم کردان که صد البته رخدادی به حق بود، نقش تأثیرگذاری داشت اما بعدها و در هنگام انتخابات مجلس نهم، در تبلیغاتی که برای ایشان در رسانه‌های اصلاح‌طلب به چاپ می‌رسید از او با عنوان «رهبر استیضاح مرحوم کردان»! یاد می‌شد.

این در حالی است که استیضاح اگرچه ممکن است گاهی درست، به‌حق و اصولی باشد اما افتخار کردن به اینکه یک وزیر در جمهوری اسلامی استیضاح شده و بدتر از آن، افتخار به رهبری این استیضاح نشانه آنست که نگاه آقای مطهری به مقوله سیاست‌ورزی شیعی، در برخی موارد نگاه درستی نیست و نیاز به اصلاح دارد.