یک ردیف از چراغهای قرمز کوچک در قسمت بالای این پیشانیبند قرار دارد که پرتوهای امواج نوری را از طریق جمجمه به قشر پریفرونتال مغز ارسال میکند.
رایانه متصل به پیشانیبند، سطوح فعالیت ذهنی را بوسیله میزان نور جذب شده توسط مغز اندازهگیری میکند.
مغز با درگیری ذهنی بالا به نسبت مغز با عملکرد آرام، خون بیشتری مصرف میکند که این مسئله باعث جذب بیشتر نور میشود.
این فناوری به رایانه این امکان را میدهد تا زمان اوج درگیری ذهنی مغز را شناسایی کند؛ بطور مثال سیستم رایانهای متصل به پیشانیبند زمان اوج درگیری ذهنی کارمندان شاغل در بخش مراقبت پرواز را تعیین و بر اساس آن شیفتهای کاری را تعیین کرد.
دستاورد محققان دانشگاه تافتز بخشی از آینده رابطهای کاربری انسان- رایانه محسوب میشود که امکان کنترل عملکردها با قدرت ذهن را فراهم میکند.