صراط: «آریل شارون» نخست‌وزیر اسبق رژیم‌صهیونیستی که به سبب ارتکاب جنایات جنگی در لبنان و فلسطین به «قصاب» و «بولدوزر» معروف شده بود، دیروز بعد از 8 سال زندگی نباتی در سن 85 سالگی جان داد.
با مرگ شارون، سران کشورهای غربی و متحدان اسرائیل شروع به ارسال پیام‌های تسلیت و همدردی کردند. اما نکته مشترک مشهود در اغلب این پیام‌ها این بود که حتی این افراد هم نتوانسته‌اند توصیف مثبت مناسبی برای شارون بیایند و اکثرا به عقب‌نشینی رژیم‌صهیونیستی در دوره وی از غزه، مذاکرات سازش و همچنین تلاش‌های او برای بقای اسرائیل اشاره کرده‌اند.
«باراک اوباما» رئیس‌جمهور آمریکا که بعد از چند ساعت از اعلام رسمی خبر مرگ شارون پیامی منتشر کرد هم از این قاعده مستثنا نبود و بخش عمده پیامش را به مذاکرات سازش اختصاص داد. وی در این پیام شارون را فردی توصیف کرده که «خود را وقف اسرائیل کرد» و در ادامه بر تعهد خود برای پیشبرد مذاکرات سازش تاکید کرده است.
پایگاه آمریکایی «پلیتیکو» به این پیام واکنش نشان داده و نوشته است اوباما با توجه به روند مذاکرات سازش می‌داند که حتی یک کلمه یا توصیف اشتباه در این پیام می‌توانست تأثیری منفی‌ای بر تلاش‌های او برای نزدیک شدن به کشورهای منطقه داشته باشد.
شارون در دوران فعالیت‌های نظامی و سیاسی‌اش که از سن 14 سالگی او آغاز شد، دست به جنایات زیادی زده که همین امر او را به چهره‌ای به شدت منفور تبدیل کرده است. خبر مرگ وی دیروز با جشن و شادی در خیابان‌های کرانه باختری، غزه و لبنان منجر شد، هرچند که بسیاری از فعالان حقوق بشر از جمله مدیر بخش خاورمیانه سازمان ناظر حقوق بشر از اینکه او پیش از مرگ مورد محاکمه قرار نگرفت، ابراز ناراحتی کردند.
«دیوید کامرون» نخست‌وزیر انگلیس هم در پیامی کوتاه، از تصمیم شارون برای عقب‌نشینی از غزه تمجید کرده و آن را تصمیمی «شجاعانه و جنجالی» خوانده است. وی به توصیف شارون با عبارات «رهبری مهم» و «موثرترین چهره» اکتفا کرده است.
رژیم‌صهیونیستی در سال 2005 و یکسال پیش از آنکه «آریل شارون» به سبب 2 سکته مغزی به کمای ابدی برود، با دستور مستقیم او و در پی مقاومت مردم غزه، دستور عقب‌نشینی از این منطقه را صادر کرد. همین امر تنها نکته مثبتی بوده که سران غربی توانسته‌اند در کارنامه او بیابند و همه آن‌ها به آن اشاره کرده‌اند.
«بان‌کی‌مون» دبیر کل سازمان ملل هم که شارون را مردی «وقف‌شده برای اسرائیل» و «قهرمان اسرائیلی‌ها» توصیف کرده، در پیامش گفته است: «شارون با عزم و اراده سیاسی‌اش برای اجرای تصمیمی دردناک و تاریخی جهت خروج شهرک‌نشینان و نیروهای اسرائیلی از نوار غزه، به خاطر خواهند ماند.»
«آنگلا مرکل» صدراعظم آلمان هم که کشورش اصلی‌ترین متحد اروپایی اسرائیل به شمار می‌آید، در پیامش آورده است: «او با تصمیم شجاعانه‌اش برای خروج شهرک‌نشینان اسرائیلی از نوار غزه، گامی تاریخی در مسیر توافق با فلسطینی‌ها برای تحقق راهکار دو دولتی برداشت.»
«فرانسوا اولاند» رئیس‌جمهور فرانسه نیز که اخیرا در سفر به سرزمین‌های اشغالی خود را بهترین دوست اسرائیل دانست، شارون را «بازیگر اصلی تاریخ اسرائیل» خوانده و نوشته است او بعد از «فعالیت‌های نظامی برجسته‌اش» تلاش‌هایی را در جهت صلح با اعراب انجام داد.
اما مرگ شارون در میان فعالان حقوق بشری واکنشی منفی داشت، چراکه آن‌ها امیدوار بودند شارون روزی در محضر عدالت قرار گرفته و پاسخگوی جنایات خود باشد. «لیا ویتسون» مدیر بخش خاورمیانه سازمان ناظر در این مورد گفته است: «درگذشت او (شارون) یادآور این است که سال‌ها مصونیت از پاسخگویی در برابر موارد نقض حقوق بشر هم نتوانسته به نزدیک شدن اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها به صلح کمکی کند.»
«ندیم حوری» معاون ویتسون هم در توئیتر خود به مرگ شارون واکنش نشان داده و عدم محاکمه وی را مایه شرمساری دانسته است. وی در این مورد نوشته است: «مایه شرم است که شارون بدون آنکه به دلیل نقشش در جنایات و تجاوزات وحشتناک از روزهایی که در واحد 101 بود تا «صبرا و شتیلا»، در محضر قانون حاضر شود، مُرد.»
به گزارش خبرگزاری فارس، «آریل شارون» نخست‌وزیر اسبق رژیم‌صهیونیستی که به سبب ارتکاب جنایات جنگی در لبنان و فلسطین به «قصاب» و «بولدوزر» معروف شده بود، دیروز بعد از 8 سال زندگی نباتی در سن 85 سالگی جان داد.
با مرگ شارون، سران کشورهای غربی و متحدان اسرائیل شروع به ارسال پیام‌های تسلیت و همدردی کردند. اما نکته مشترک مشهود در اغلب این پیام‌ها این بود که حتی این افراد هم نتوانسته‌اند توصیف مثبت مناسبی برای شارون بیایند و اکثرا به عقب‌نشینی رژیم‌صهیونیستی در دوره وی از غزه، مذاکرات سازش و همچنین تلاش‌های او برای بقای اسرائیل اشاره کرده‌اند.
«باراک اوباما» رئیس‌جمهور آمریکا که بعد از چند ساعت از اعلام رسمی خبر مرگ شارون پیامی منتشر کرد هم از این قاعده مستثنا نبود و بخش عمده پیامش را به مذاکرات سازش اختصاص داد. وی در این پیام شارون را فردی توصیف کرده که «خود را وقف اسرائیل کرد» و در ادامه بر تعهد خود برای پیشبرد مذاکرات سازش تاکید کرده است.
پایگاه آمریکایی «پلیتیکو» به این پیام واکنش نشان داده و نوشته است اوباما با توجه به روند مذاکرات سازش می‌داند که حتی یک کلمه یا توصیف اشتباه در این پیام می‌توانست تأثیری منفی‌ای بر تلاش‌های او برای نزدیک شدن به کشورهای منطقه داشته باشد.
شارون در دوران فعالیت‌های نظامی و سیاسی‌اش که از سن 14 سالگی او آغاز شد، دست به جنایات زیادی زده که همین امر او را به چهره‌ای به شدت منفور تبدیل کرده است. خبر مرگ وی دیروز با جشن و شادی در خیابان‌های کرانه باختری، غزه و لبنان منجر شد، هرچند که بسیاری از فعالان حقوق بشر از جمله مدیر بخش خاورمیانه سازمان ناظر حقوق بشر از اینکه او پیش از مرگ مورد محاکمه قرار نگرفت، ابراز ناراحتی کردند.
«دیوید کامرون» نخست‌وزیر انگلیس هم در پیامی کوتاه، از تصمیم شارون برای عقب‌نشینی از غزه تمجید کرده و آن را تصمیمی «شجاعانه و جنجالی» خوانده است. وی به توصیف شارون با عبارات «رهبری مهم» و «موثرترین چهره» اکتفا کرده است.
رژیم‌صهیونیستی در سال 2005 و یکسال پیش از آنکه «آریل شارون» به سبب 2 سکته مغزی به کمای ابدی برود، با دستور مستقیم او و در پی مقاومت مردم غزه، دستور عقب‌نشینی از این منطقه را صادر کرد. همین امر تنها نکته مثبتی بوده که سران غربی توانسته‌اند در کارنامه او بیابند و همه آن‌ها به آن اشاره کرده‌اند.
«بان‌کی‌مون» دبیر کل سازمان ملل هم که شارون را مردی «وقف‌شده برای اسرائیل» و «قهرمان اسرائیلی‌ها» توصیف کرده، در پیامش گفته است: «شارون با عزم و اراده سیاسی‌اش برای اجرای تصمیمی دردناک و تاریخی جهت خروج شهرک‌نشینان و نیروهای اسرائیلی از نوار غزه، به خاطر خواهند ماند.»
«آنگلا مرکل» صدراعظم آلمان هم که کشورش اصلی‌ترین متحد اروپایی اسرائیل به شمار می‌آید، در پیامش آورده است: «او با تصمیم شجاعانه‌اش برای خروج شهرک‌نشینان اسرائیلی از نوار غزه، گامی تاریخی در مسیر توافق با فلسطینی‌ها برای تحقق راهکار دو دولتی برداشت.»
«فرانسوا اولاند» رئیس‌جمهور فرانسه نیز که اخیرا در سفر به سرزمین‌های اشغالی خود را بهترین دوست اسرائیل دانست، شارون را «بازیگر اصلی تاریخ اسرائیل» خوانده و نوشته است او بعد از «فعالیت‌های نظامی برجسته‌اش» تلاش‌هایی را در جهت صلح با اعراب انجام داد.
اما مرگ شارون در میان فعالان حقوق بشری واکنشی منفی داشت، چراکه آن‌ها امیدوار بودند شارون روزی در محضر عدالت قرار گرفته و پاسخگوی جنایات خود باشد. «لیا ویتسون» مدیر بخش خاورمیانه سازمان ناظر در این مورد گفته است: «درگذشت او (شارون) یادآور این است که سال‌ها مصونیت از پاسخگویی در برابر موارد نقض حقوق بشر هم نتوانسته به نزدیک شدن اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها به صلح کمکی کند.»
«ندیم حوری» معاون ویتسون هم در توئیتر خود به مرگ شارون واکنش نشان داده و عدم محاکمه وی را مایه شرمساری دانسته است. وی در این مورد نوشته است: «مایه شرم است که شارون بدون آنکه به دلیل نقشش در جنایات و تجاوزات وحشتناک از روزهایی که در واحد 101 بود تا «صبرا و شتیلا»، در محضر قانون حاضر شود، مُرد.»
