صراط: تا سال ۸۵، روند سریال سازی در ماه محرم، با وجود کمیت آثار، توانسته بود
گوی رقابت را از دیگر سریال های مناسبتی نظیر ماه مبارک رمضان و ایام نوروز
برباید؛ مناسبت هایی که تقریبا هر شبکه سیما، سریال خاصی را برای خود
تولید می نمود اما غالب این سریال ها که عمدتا سریال هایی با مضامین طنز
بودند، جز مواردی نتوانستند نظر انبوه مخاطبان را به سمت خود جلب نمایند.
اما از سال ۸۵، این روند، جریانی عکس پیدا کرد و سریال ماه محرم این سال تقریبا نادیده گرفته شد.
در محرم سال ۸۵، سریال "جابربن‌حیان" به کارگردانی "جواد افشار" به روی آنتن رفت.سریالی که اگرچه با دقت بسیاری ساخته شده بود اما به دلیل نگرش مستندگونه سناریوی این سریال، به بعد داستانی آن توجه چندانی نشده بود تا این سریال نیز به ورطه همان مشکلی که عمده فیلم ها و سریال های تاریخی گرفتار می شوند، قربانی شده و دیده نشوند.در مقابل این سریال می توان به سریال "معصومیت از دست رفته" اشاره کرد که آن هم سریالی با مضمون تاریخی بود و از قضا در ماه محرم نیز به روی آنتن رفت اما به دلیل قوت و استحکام نرم داستانی اثر و میزانسن های بدیع خود که تفاوت قابل توجهی با دیگر آثار این ژانر داشت، توانست به شدت مورد توجه قرار گیرد اما "جابر بن حیان" نتوانست چنین امتیازی را به خود ببیند و متاسفانه در زمان پخش مورد توجه قرار نگرفت و خیلی زود هم فراموش شد.
در ماه محرم سال ۸۶، سریال "پریدخت" به کارگردانی "سامان مقدم" به روی آنتن رفت که این سریال، اگرچه فیلمنامه پرجزئیات و بازی های خوبی داشت اما باز هم نتوانست در روند سریال های ماه محرم تلویزیون به عنوان اثری جریان ساز ظاهر شود.اگرچه باید پذیرفت که این سریال در مقایسه با سریال ماه محرم سال ۸۵، چند سر و گردن بالاتر بود اما ایراد بسیار مهم این سریال نیز تقریبا به مانند اشکال "جابر بن حیان" بود و آن، کم رنگ بودن بعد داستانی این سریال بود و اینکه فضا و موقعیت های کم تعداد داستانی این سریال، در بسیاری از سکانس ها، حالت ایستایی و سکون داشت و تعدد چنین فضاهایی در طول این سریال سبب می شد تا حرارت داستانی این کار چندان برای مخاطب احساس نشود؛ گرچه باید پذیرفت که قالب روایت در این سریال که به پرداخت های زندگی یک دختر در سه برهه زمانی خاص است اگر تابع نرم روایی خاصی نبود نمی توانست سنت شکن ظاهر شود؛ متاسفانه اگرچه از برخی رگه های داستانی فیلم احساس می شود که نیت نویسنده نیز قدم گذاشتن در همین مسیر بود اما به دلیل نقصان های بسیاری که ناشی از نامعلوم بودن هدف نهایی کاراکتر اصلی داستان است، این اتفاق نتوانست روی چندان خوشی داشته باشد.
احتمالا این سریال هم از آن دست آثاری بود که روی کاغذ، خیلی بهتر از نسخه بصری اش بود چرا که اگر این گونه نمی بود هیچ گاه کارگردان گزیده کاری چون "سامان مقدم" حاضر به ساخت آن نمی شد.با این حال، "پریدخت" نیز نتوانست چندان نظر مخاطبان میلیونی جعبه جادویی را در این ماه عزیز به خود معطوف دارد تا سریال های ماه محرم برای دومین سال پیاپی، با رکود مواجه شده و گوی سبقت را به دیگر سریال های مناسبتی سال ببازد.
اما از سال ۸۵، این روند، جریانی عکس پیدا کرد و سریال ماه محرم این سال تقریبا نادیده گرفته شد.
در محرم سال ۸۵، سریال "جابربن‌حیان" به کارگردانی "جواد افشار" به روی آنتن رفت.سریالی که اگرچه با دقت بسیاری ساخته شده بود اما به دلیل نگرش مستندگونه سناریوی این سریال، به بعد داستانی آن توجه چندانی نشده بود تا این سریال نیز به ورطه همان مشکلی که عمده فیلم ها و سریال های تاریخی گرفتار می شوند، قربانی شده و دیده نشوند.در مقابل این سریال می توان به سریال "معصومیت از دست رفته" اشاره کرد که آن هم سریالی با مضمون تاریخی بود و از قضا در ماه محرم نیز به روی آنتن رفت اما به دلیل قوت و استحکام نرم داستانی اثر و میزانسن های بدیع خود که تفاوت قابل توجهی با دیگر آثار این ژانر داشت، توانست به شدت مورد توجه قرار گیرد اما "جابر بن حیان" نتوانست چنین امتیازی را به خود ببیند و متاسفانه در زمان پخش مورد توجه قرار نگرفت و خیلی زود هم فراموش شد.
در ماه محرم سال ۸۶، سریال "پریدخت" به کارگردانی "سامان مقدم" به روی آنتن رفت که این سریال، اگرچه فیلمنامه پرجزئیات و بازی های خوبی داشت اما باز هم نتوانست در روند سریال های ماه محرم تلویزیون به عنوان اثری جریان ساز ظاهر شود.اگرچه باید پذیرفت که این سریال در مقایسه با سریال ماه محرم سال ۸۵، چند سر و گردن بالاتر بود اما ایراد بسیار مهم این سریال نیز تقریبا به مانند اشکال "جابر بن حیان" بود و آن، کم رنگ بودن بعد داستانی این سریال بود و اینکه فضا و موقعیت های کم تعداد داستانی این سریال، در بسیاری از سکانس ها، حالت ایستایی و سکون داشت و تعدد چنین فضاهایی در طول این سریال سبب می شد تا حرارت داستانی این کار چندان برای مخاطب احساس نشود؛ گرچه باید پذیرفت که قالب روایت در این سریال که به پرداخت های زندگی یک دختر در سه برهه زمانی خاص است اگر تابع نرم روایی خاصی نبود نمی توانست سنت شکن ظاهر شود؛ متاسفانه اگرچه از برخی رگه های داستانی فیلم احساس می شود که نیت نویسنده نیز قدم گذاشتن در همین مسیر بود اما به دلیل نقصان های بسیاری که ناشی از نامعلوم بودن هدف نهایی کاراکتر اصلی داستان است، این اتفاق نتوانست روی چندان خوشی داشته باشد.
احتمالا این سریال هم از آن دست آثاری بود که روی کاغذ، خیلی بهتر از نسخه بصری اش بود چرا که اگر این گونه نمی بود هیچ گاه کارگردان گزیده کاری چون "سامان مقدم" حاضر به ساخت آن نمی شد.با این حال، "پریدخت" نیز نتوانست چندان نظر مخاطبان میلیونی جعبه جادویی را در این ماه عزیز به خود معطوف دارد تا سریال های ماه محرم برای دومین سال پیاپی، با رکود مواجه شده و گوی سبقت را به دیگر سریال های مناسبتی سال ببازد.
