روز جهانی کارگر

چهارشنبه ۱۲ اردیبهشت سال ۱۴۰۳ (اول می ۲۰۲۴) روز جهانی کار و کارگر نامیده شده است. در آمریکا کارگران به دلیل بهبود پیدا نکردن شرایط کار و عدم کاهش ساعت کاری به ۸ ساعت در روز دست به اعتراض زدند و طی درگیری‌هایی تعدادی کشته و دستگیر شدند. پس از این حادثه بسیاری از کشور‌ها هر ساله در این روز مراسم یاد بودی برای بزرگداشت کشته شدگان برگزار کردند. به تدریج اول ماه می‌روز جهانی کار و کارگر نام گرفت و این رویداد به نماد بین‌المللی مبارزه برای حقوق کارگران تبدیل شد.

رئیس جمهور گفت: تکریم و بزرگداشت مقام کارگر وظیفه همه ما است و دولت برای بهبود وضعیت معیشت کارگران و کاستن از مشکلات این قشر عزیز کشور از هیچ کوشش و تلاشی دریغ نکرده و نخواهد کرد.

رئیس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران در یادداشتی به مناسبت فرارسیدن ز با اشاره به هدف مشترک کارگران و کارفرمایان در میدان تولید، بر ضرورت رعایت اصل سه‌جانبه‌گرایی برای عبور از موانع کسب و کار تاکید کرد.

یک کارشناس حوزه کارگری درباره تعطیلی روز کارگر در ایران توضیحاتی داد.

کارگران از شریف‎ترین طبقه اجتماع و بازوان حركت هر جامعه‌ای به سوی رشد، تعالی و شكوفايی هستند؛ چرخش دست و بازوی کارگران باعث چرخش چرخه‎های زندگی و اقتصاد جامعه و امتداد رگه‎های حیات در مجاری هستی می‎شود و توسعه، پيشرفت و مقاومت یک ملت، مرهون کار و کارگر و موجب دفن سلطه ابرقدرتهاست. شرافت و عزت کارگری به حدّی است که رسول گرامی اسلام(ص) دست کارگری را می‎بوسد و می‏‎فرماید: «این دستی است که آتش به آن نمی رسد»... حضرت امام علی(ع) نیز خود در کشتزار کار می‎‏کرد، عرقِ جبین می‎ریخت تا کارگران برخود ببالند که رهبر آزاده‎شان نیز بر کارگری افتخار می‎کرد. همزمان با کشورهای جهان، اول ماه مِی میلادی مصادف با 11 اردیبهشت ماه «روز جهانی کار و کارگر» نام گرفته و در پاسداشت کارگران و حقوق این قشر زحمتکش مراسم‎هایی برگزار می‌شود.