به گزارش صراط،ستاره‌دار شدن دانشجویان، خودش نوعی مشکل است. ستاره همه جا خوب نیست و
برای همه درخشندگی ندارد معنای این اصطلاح برای علاقه‌مندان دوره‌های
تحصیلات تکمیلی بسیار مشخص و واضح است.
موضوع ستاره‌دار شدن دانشجویان را همه تکذیب می‌کردند؛ از وزیر علوم گرفته تا مدیران کل و کارشناسان وزارت علوم، حتی نمایندگان مجلس هم زیر بار داشتن دانشجویان ستاره‌دار نمی‌رفتند. این موضوع آنقدر مهم بود که مسئولان ارشد وزارت علوم، در همه مصاحبه‌هایشان آن را کتمان می‌کردند. آنان بارها اعلام کردند که هیچ دانشجویی به علت فعالیت سیاسی از تحصیل محروم نشده است و اصلا موضوعی به نام «دانشجویان ستاره‌دار» نداریم.
موضوع ستاره‌دار شدن دانشجویان کم‌کم تبدیل به یک طنز تلخ اجتماعی شد. اصطلاح «ستاره‌دار» از تابستان۱۳۸۵ در اولین دوره ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد مصطلح شد؛ هنگامی که تعدادی از دانشجویان داوطلب کنکور کارشناسی ارشد، با دیدن ستاره‌هایی در کنار نام خود در کارنامه کنکور، متوجه وضعیت خاص خود برای محدودیت و محرومیت از تحصیل شدند.
این موضوع سروصدای بسیاری به پا کرد. برخی از دانشجویان ستاره‌دار نسبت به ممنوع‌التحصیل بودنشان اعتراض کردند و تاکید داشتند که محروم کردن دانشجویان از حق ادامه تحصیل و ستاره‌دار کردن آنان، نقض اصول قانون اساسی، نظیر بند‌های ۳، ۹ و ۱۴ اصل سوم و اصول ۱۹، ۲۰، ۲۲، ۳۰،۳۶، ۳۶، ۳۷ و به ویه اصل ۲۳ قانون است که صراحتاً می‌گوید: تفتیش عقاید ممنوع است و هیچ‌کس را نمی‌توان به صرف داشتن عقیده‌ای مورد تعرض و مواخذه قرار داد»
در مقابل این اعتراضات، مسئولان آموزشی اعلام کردند که این یک آئین‌نامه انضباطی است و در سال ۷۷ شورای انقلاب فرهنگی، کمیته انضباطی را مسئول رسیدگی به فعالیت دانشجویی کرده است و ربطی هم به وزارت علوم ندارد.
با این همه، می‌گویند هیچ دانشجویی به دلیل نقد و فعالیت‌های سیاسی از تحصیل محروم نشده است.
وزیر علوم هم در آخرین اظهار‌نظر‌ها گفته بود ممنوعیت تحصیل دانشجویان منتقد، کذب محض است. کامران دانشجو، وزیر علوم با اشاره به مطرح شدن موضوع دانشجوی ستاره‌دار در مصاحبه شبکه دو سیما تاکید می‌کند: «ما مانع از ادامه تحصیل هیچ دانشجویی نمی‌شویم، بیشترین نقد در دانشگاه‌ها را همین افرادی دارند که دائم می‌گویند مانع نقد آنها می‌شویم» وی با بیان اینکه در سال ۷۷ رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی مصوبه‌ای ابلاغ کرد که براساس این مصوبه رای کمیته انضباطی درباره دانشجویان نهایی بوده است.
می‌گوید: «ما حتی این مصوبه را نیز لغو کردیم و وزارت علوم برای دانشجویان، استعلاماتی از مرکز ذی‌صلاح مانند مراکز قضایی و امنیتی می‌گیرد. این وزارتخانه هیچ فردی را ممنوع‌التحصیل نکرده است، زیرا ما مرجع تشخیص اینگونه موضوعات نیستیم.»
در کنار اظهار‌نظر وزیر علوم، مسئولان ارشد این وزارتخانه هم بارها تاکید داشتند که در حال حاضر حتی یک دانشجوی ستاره‌دار نداریم. دکتر نور‌‌‌بخش، مسئول گزینش استاد با دانشجو این موضوع را تکذیب می‌کند و همچنان معتقد است دانشجوی ستاره‌دار در کشور وجود ندارد. وی تاکید می‌کند: «نمی‌دانم دانشجوی ستاره‌دار کیست؟ و به جرأت اعلام می‌کنم همه داوطلبان آموزش عالی اجازه تحصیل دارند. با این حال، بعد از گذشت چند سال، برای اولین بار یک مسئول دولتی وجود دانشجویان ستاره‌دار را تایید می‌کند.
رئیس سازمان سنجس با تاکید وجود دانشجوی ستاره‌دار می‌گوید: «بعد از انقلاب اسلامی در همه دوره‌ها استعلام برای پذیرفته شدگان دوره‌های تحصیلات تکمیلی وجود داشته است. استعلام از وضعیت پذیرفته شدگان دوره‌های تحصیلات تکمیلی از نهاد‌های اطلاعاتی، کمیته انضباطی دانشگاه‌ها و نیروی انتظامی انجام می‌شود و براساس نتایج این استعلام‌‌ها، پذیرفته شدگان می‌توانند با تعهد یا بدون آن ادامه تحصیل دهند.»
خدایی، با رد برخی ادعاها مبنی بر اینکه در برخی دولت‌ها دانشجوی ستاره‌دار وجود نداشته است، این اظهار‌نظر‌ها را غیر منصفانه می‌خواهد و تاکید می‌کند: «استعلام از وضعیت دانشجویان، قانون مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی است و ربطی به دولت‌ها ندارد. به عنوان مثال از تعداد ۱۱ هزار پذیرفته شده دوره دکترای سال ۹۱ حدود، ۳۲ نفر به عنوان دانشجوی ستاره‌دار معرفی شدند که آنان نیز درخواست تجدید‌نظر کرده‌اند، بنابراین تعداد دانشجویان ستاره‌دار افزایشی نداشته است.» این اظهار‌نظر رئیس سازمان سنجش کشور، حکم تایید گفته‌های دانشجویان ستاره‌داری بود که سال‌های سال در برابر نشان ستاره‌شان اعتراض می‌کردند، اما مسئولان این جمله‌ها را کذب محض می‌دانستند.
موضوع ستاره‌دار شدن دانشجویان را همه تکذیب می‌کردند؛ از وزیر علوم گرفته تا مدیران کل و کارشناسان وزارت علوم، حتی نمایندگان مجلس هم زیر بار داشتن دانشجویان ستاره‌دار نمی‌رفتند. این موضوع آنقدر مهم بود که مسئولان ارشد وزارت علوم، در همه مصاحبه‌هایشان آن را کتمان می‌کردند. آنان بارها اعلام کردند که هیچ دانشجویی به علت فعالیت سیاسی از تحصیل محروم نشده است و اصلا موضوعی به نام «دانشجویان ستاره‌دار» نداریم.
موضوع ستاره‌دار شدن دانشجویان کم‌کم تبدیل به یک طنز تلخ اجتماعی شد. اصطلاح «ستاره‌دار» از تابستان۱۳۸۵ در اولین دوره ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد مصطلح شد؛ هنگامی که تعدادی از دانشجویان داوطلب کنکور کارشناسی ارشد، با دیدن ستاره‌هایی در کنار نام خود در کارنامه کنکور، متوجه وضعیت خاص خود برای محدودیت و محرومیت از تحصیل شدند.
این موضوع سروصدای بسیاری به پا کرد. برخی از دانشجویان ستاره‌دار نسبت به ممنوع‌التحصیل بودنشان اعتراض کردند و تاکید داشتند که محروم کردن دانشجویان از حق ادامه تحصیل و ستاره‌دار کردن آنان، نقض اصول قانون اساسی، نظیر بند‌های ۳، ۹ و ۱۴ اصل سوم و اصول ۱۹، ۲۰، ۲۲، ۳۰،۳۶، ۳۶، ۳۷ و به ویه اصل ۲۳ قانون است که صراحتاً می‌گوید: تفتیش عقاید ممنوع است و هیچ‌کس را نمی‌توان به صرف داشتن عقیده‌ای مورد تعرض و مواخذه قرار داد»
در مقابل این اعتراضات، مسئولان آموزشی اعلام کردند که این یک آئین‌نامه انضباطی است و در سال ۷۷ شورای انقلاب فرهنگی، کمیته انضباطی را مسئول رسیدگی به فعالیت دانشجویی کرده است و ربطی هم به وزارت علوم ندارد.
با این همه، می‌گویند هیچ دانشجویی به دلیل نقد و فعالیت‌های سیاسی از تحصیل محروم نشده است.
وزیر علوم هم در آخرین اظهار‌نظر‌ها گفته بود ممنوعیت تحصیل دانشجویان منتقد، کذب محض است. کامران دانشجو، وزیر علوم با اشاره به مطرح شدن موضوع دانشجوی ستاره‌دار در مصاحبه شبکه دو سیما تاکید می‌کند: «ما مانع از ادامه تحصیل هیچ دانشجویی نمی‌شویم، بیشترین نقد در دانشگاه‌ها را همین افرادی دارند که دائم می‌گویند مانع نقد آنها می‌شویم» وی با بیان اینکه در سال ۷۷ رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی مصوبه‌ای ابلاغ کرد که براساس این مصوبه رای کمیته انضباطی درباره دانشجویان نهایی بوده است.
می‌گوید: «ما حتی این مصوبه را نیز لغو کردیم و وزارت علوم برای دانشجویان، استعلاماتی از مرکز ذی‌صلاح مانند مراکز قضایی و امنیتی می‌گیرد. این وزارتخانه هیچ فردی را ممنوع‌التحصیل نکرده است، زیرا ما مرجع تشخیص اینگونه موضوعات نیستیم.»
در کنار اظهار‌نظر وزیر علوم، مسئولان ارشد این وزارتخانه هم بارها تاکید داشتند که در حال حاضر حتی یک دانشجوی ستاره‌دار نداریم. دکتر نور‌‌‌بخش، مسئول گزینش استاد با دانشجو این موضوع را تکذیب می‌کند و همچنان معتقد است دانشجوی ستاره‌دار در کشور وجود ندارد. وی تاکید می‌کند: «نمی‌دانم دانشجوی ستاره‌دار کیست؟ و به جرأت اعلام می‌کنم همه داوطلبان آموزش عالی اجازه تحصیل دارند. با این حال، بعد از گذشت چند سال، برای اولین بار یک مسئول دولتی وجود دانشجویان ستاره‌دار را تایید می‌کند.
رئیس سازمان سنجس با تاکید وجود دانشجوی ستاره‌دار می‌گوید: «بعد از انقلاب اسلامی در همه دوره‌ها استعلام برای پذیرفته شدگان دوره‌های تحصیلات تکمیلی وجود داشته است. استعلام از وضعیت پذیرفته شدگان دوره‌های تحصیلات تکمیلی از نهاد‌های اطلاعاتی، کمیته انضباطی دانشگاه‌ها و نیروی انتظامی انجام می‌شود و براساس نتایج این استعلام‌‌ها، پذیرفته شدگان می‌توانند با تعهد یا بدون آن ادامه تحصیل دهند.»
خدایی، با رد برخی ادعاها مبنی بر اینکه در برخی دولت‌ها دانشجوی ستاره‌دار وجود نداشته است، این اظهار‌نظر‌ها را غیر منصفانه می‌خواهد و تاکید می‌کند: «استعلام از وضعیت دانشجویان، قانون مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی است و ربطی به دولت‌ها ندارد. به عنوان مثال از تعداد ۱۱ هزار پذیرفته شده دوره دکترای سال ۹۱ حدود، ۳۲ نفر به عنوان دانشجوی ستاره‌دار معرفی شدند که آنان نیز درخواست تجدید‌نظر کرده‌اند، بنابراین تعداد دانشجویان ستاره‌دار افزایشی نداشته است.» این اظهار‌نظر رئیس سازمان سنجش کشور، حکم تایید گفته‌های دانشجویان ستاره‌داری بود که سال‌های سال در برابر نشان ستاره‌شان اعتراض می‌کردند، اما مسئولان این جمله‌ها را کذب محض می‌دانستند.
بیا که باز بهاره
بیا که این دل ما
عاشق و بیقراره!!