مرکز آماراظهارات احمدی نژادرا ردکرد

مطابق گزارش های مرکز آمار در هفت سال مورد نظر احمدی‌نژاد نرخ بیکاری فقط 3/0 درصد کاهش یافته است. گفتنی است نرخ بیکاری از تقسیم تعداد جمعیت بیکار کشور به تعداد جمعیت فعال محاسبه می‌شود. بنابراین چون ماحصل این معادله در هفت سال اخیر تفاوت محسوسی نکرده است، برای پذیرش ایجاد 6 میلیون شغل، باید به بررسی احتمالات این معادله پرداخت.

با توجه به این که در سال 1384 تعداد بیکاران کشور فقط 2 میلیون و 670 هزار نفر بود، اگر در این هفت سال 6 میلیون شغل ایجاد شده بود، با فرض عدم افزایش جمعیت فعال (جویندگان جدید شغل) بایستی تاکنون نرخ بیکاری صفر شده بود و البته اقتصاد کشور با بیش از 3 میلیون شغل مازاد نیز مواجه می‌شد. البته این فقط یک فرض نظری است و در عالم واقع هیچگاه چنین وضعیتی رخ نمی‌دهد که جمعیت فعال یک کشور طی یک دوره زمانی تغییر نکند، چرا که همه ساله با ورود جوانان جدید به بازار کار، بر تعداد جمعیت فعال کشور افزوده می‌شود و افرادی هم به علل مختلفی چون مرگ، اخراج، ازکارافتادگی، بازنشستگی یا دلایل دیگر از بازار کار کنار می‌روند.

بنابراین در محاسبه میزان شغل ایجادشده باید شاخص جمعیت فعال را مورد توجه قرار داد. از این رو برای این که نظر احمدی‌نژاد مبنی بر ایجاد 6 میلیون شغل درست باشد، با توجه به عدم کاهش محسوس نرخ بیکاری در این هفت سال باید بر جمعیت فعال کشور افزوده می‌شد. یعنی با توجه به عدم کاهش نرخ بیکاری، تنها در صورتی می‌توان نظر احمدی‌نژاد مبنی بر ایجاد 6 میلیون شغل را پذیرفت که به همین میزان بر جمعیت فعال کشور افزوده شده بود.

اما گزارش مرکز آمار نشان می‌دهد تعداد جمعیت فعال کشور در این هفت سال تغییر محسوسی نکرده است. در سال 1384 جمعیت فعال کشور 23.3 میلیون نفر بود که این رقم در سال جاری به 23.9 میلیون نفر رسیده است. یعنی فقط 600 هزار نفر به جمعیت فعال کشور افزوده شده است. این در حالی است که برای صحت نظر احمدی‌نژاد بایستی حدود 6 میلیون نفر بر جمعیت کشور افزوده می‌شد یا همانطور که در پیش‌فرض اول ذکر شد باید ایجاد 6 میلیون شغل در کاهش نرخ بیکاری خود را نشان می‌داد.

البته پاسخ این ابهام هم احتمالا این خواهد بود که دولت 6 میلیون شغل در هفت سال اخیر ایجاد کرده اما به این علت که در همین دوره حدود 6 میلیون نفر از بازار کار کنار رفته‌اند، این مشاغل جدید در آمار جمعیت فعال خود را نشان نمی‌دهد. بنابراین تنها احتمال باقیمانده برای پذیرش این نظر احمدی‌نژاد این است که طی هفت سال اخیر 6 میلیون نفر به عللی چون مرگ، اخراج، از کارافتادگی و بازنشستگی از بازار کار کنار رفته‌اند و به همین تعداد هم جمعیت جویای کار جدیدی وارد بازار شده که 6 میلیون شغل ایجادشده را بلعیده است و به همین سبب نرخ بیکاری تکان نخورده است.

اما این پاسخ، عملا قابل پذیرش نیست و با حقایق بازار کار کشور نمی‌خواند. در این مدت به گفته احمدی‌نژاد فقط 800 هزار نفر از مشاغل دولتی بازنشست شده‌اند. بنابراین باید حدود 5 میلیون نفر دیگر در این مدت فوت کرده،‌از کار افتاده شده یا در واحدهای غیردولتی بازنشست شده‌ باشند که با توجه به رشد جمعیت کشور، این فرضیه هم درست نیست.

حمیدرضا فولادگر با اشاره به آمار مطرح شده از سوی رئیس جمهور مبنی بر ایجاد بیش از 6 میلیون شغل در هفت سال گذشته گفت: این عدد و ارقام باید در کمیسیون های اجتماعی و کمیسیون صنایع و معادن مجلس مورد بررسی جدی قرار بگیرد.

وی ادامه داد: من فقط به آمار سال 89 اشاره می کنم که دولت ادعا کرد یک میلیون و 600 هزار شغل ایجاد کرده است. ما همان موقع در کمیسیون ویژه جهاد اقتصادی مسئولان مربوطه از مرکز آمار ایران و وزارت کار را دعوت کردیم حاصل بحث ها این بود که این آمار با حساب اشتغال پاره وقت یا همان دو ساعت کار در هفته به دست آمده است.

رئیس کمیسیون ویژه مجلس گفت: دولت اشتغال های غیر دائم و موقت و یا کارگران ساختمانی پروژه های مسکن مهر و وام های اعطایی را هم جزو اشتغال حساب کرده و به این عدد رسیده است.

فولادگر تاکید کرد: این در حالی است که 10 درصد این عدد اشتغالی بوده که بیمه جدید برای آن صادر شده است. دولت معتقد است پاره وقت ها و کارگران فصلی و دریافت کنندگان تسهیلات بانکی شاغل محسوب می شوند، بله در این صورت شاید برای همان سال 89 هم ایجاد شغل یک میلیون و 600 هزار نفری درست باشد.

محمدرضا پور ابراهیمی نماینده کرمان در رابطه با آمارهای اخیر رئیس جمهور در رابطه با بیکاری گفت :من نمی دانم آقای رئیس جمهور بر اساس چه شاخص هایی این حرفها را می زنند. من اطلاع ندارم چه کسی به آقای رئیس جمهور گزارش می دهد که وضعیت مردم خوب است. اگر اینها از جاهای خاصی آمار تهیه می کنند بگویند تا ما هم برویم وبررسی کنیم اما واقعیتهای اجتماعی امروز قابل انکار نیست. بیکاری ، مشکلات اقتصادی و تورم این روزها واقعا مردم را رنج می دهد. این مساله قابل توجهی است که آمار رئیس جمهور از کجا بدست آمده است . این را باید از خودشان سوال کرد.

بنابراین طبق آمارهای رسمی مرکز آمار، دولت هیچ راهی برای اثبات نظریه ایجاد 6 میلیون شغل ندارد،مگر این که فرضیه اخراج از کار حدود 6 میلیون نفر در هفت سال اخیر را بپذیرد که این احتمال آخر را هم بعید است از سوی دولتی‌ها مطرح شود ،بنابراین این توقع از سازمان تامین اجتماعی می رود که آمار بیمه شدگان اجباری از سال 84 و همچنین درصد برگشت به کار دریافت کنندگان بیمه بیکاری را برای تنویر افکار عمومی منتشر کند تا مشخص شود در این 7 سال چه میزان شغل ایجاد شد که البته باید نمودار این آمارها را فعلا در خواب دید!