"صراط"- محمد حسینی وزیر سر به زیر دولت احمدی نژاد، گاهی حرف های عجیبی را می زند که در زیر سایه تنازعات سیاسی جاری کشور، کسی به آن توجه نمی کند ولی گاه همین اظهارات در جامعه فرهنگی و هنری کشورمان منشاء اثرات مخربی است که فلسفه آن با ریشه های فکری انقلاب اسلامی در تضاد علنی قرار می گیرد.
جناب وزیر که از همشهریان هاشمی رفسنجانی محسوب می شود گویا با الگوگیری از شیوه ابراز مطالب رئیس مجمع تشخیص، مواضعش را در شرایط زمانی و مکانی خاص مطرح می کند، تا کمترین آسیب و بیشترین بهره را برای او داشته باشد.
این وزیر کابینه احمدی نژاد شامگاه گذشته در اختتامیه نهمین جشنواره نقد کتاب حاضر شد و در حاشیه آن به سوالات متعدد خبرنگاران پیرامون تحولات جاری فرهنگی و هنری کشور، خصوصا حواشی جنشنواره فیلم فجر پاسخ داد.
حسینی در واکنش به سوال یکی از خبرنگاران مبنی بر دلایل اعتراض هیئت داوران جشنواره فیلم فجر به حوزه هنری گفت: "بهتر بود اینها مطرح نمی شد. داوران باید کار خودشان را بکنند در حالی که آنها یک ارزیابی از مسائل کلی سینما کرده‌اند و در این مورد هم با ما هیچ مشورتی نکرده‌اند."
وزیر ارشاد در این بخش از صحبتش بدون هیچگونه اشاره ای به صحت یا عدم صحت نقد داوران، به نفی اصل انتقاد می پردازد و با این کار به نوعی به ابتدایی ترین فرض تساهل و تسامح یعنی پذیرش "نقد" پشت کرده که در نوع خود بسیار قابل توجه و تامل خواهد بود.
اما زمانی این تامل تبدیل به حیرت می شود که جناب حسینی در تشریح نحوه قضاوت در خصوص آثار هنری از آن لب بوم می افتد و در اوج تساحل و تسامح غربی می گوید: "در آثار هنری خط کشی مشخصی وجود ندارد، بلکه در داوری‌ها، معیارها و برداشت داوران تاثیرگذار است."
اگر فرض محال را بر درستی افاضات جناب وزیر بگذاریم پس درستی سینمای هالیوود که با کثیف ترین روش ها حرکت می کند تئوریزه می شود، چرا که آنها هم با همین استدلال که "در کارهای هنری خط کشی وجود ندارد" ضد اخلاقی ترین شیوه را از جمله آثار غیراخلاقی، خشونت، الحاد و ... را به خورد مخاطب می دهند و در پاسخ به انتقادات ما می گویند برداشت شما چنین است و در قضاوت برداشت داوران متفاوت است.
البته برداشت مشترک و یکسان داوران جشنواره فجر در برگزیدن بازیگران مسئله دار و اهدای سیمرغ بهترین ها به افرادی که همگی در جریان فتنه 88 حضوری فعال داشتند هم در نوع خود منحصر به فرد به نظر می رسد .
براستی اگر وزیر محترم ارشاد با چنین استدلالهایی حدود 4 سال است که سکان اصلی ترین ارگان مدیریت فرهنگی کشور را در دست دارند ریشه بسیاری از تئاتر های مسئله دار، فیلم های آنچنانی و... مشخص خواهد شد و با توجه به ریشه دار بودن مسائل فرهنگی ، باید در سالهای آتی منتظر به ثمر نشستن میوه چنین اندیشه غلطی در فضای فرهنگی و هنری کشورمان باشیم.
هرچند که در سالهای وزارت بهاءالله مهاجرانی در وزارت ارشاد دولت اصلاحات نیز اینگونه طرز تفکر رخ عیان کرده و بایکوت آثار ارزشی و تولیدات انبوه فیلم های ضد ارزشی و اخلاقی در سینمای ایران به وفور دیده شد .
در پایان لازم است بخشی از نظرات رهبرمعظم انقلاب را پیرامون استفاده بهینه از هنر و توجه به ابعاد خطرناک آثار هنری را بازخوانی کنیم، شاید بتوان کمکی به روشن شدن این موضوع در ذهن وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی کرد.
معظم له در دیدار در ديدار مديران مراكز سازمان صدا و سيما در استان‌ها فرمودند: "استفاده‌ى بهينه از هنر و روشهاى هنرى؛ همان كارهايى كه امروز پيشرفتهاى زيادى هم داشته است - بايد تماماً در خدمت اهداف انقلاب و اسلام باشد؛ يعنى اگر ما بازى فوتبال هم پخش مى‌كنيم، مواظب باشيم كه اين بازى فوتبال در جهت ضد آن اهداف به‌كار نرود."
جناب وزیر که از همشهریان هاشمی رفسنجانی محسوب می شود گویا با الگوگیری از شیوه ابراز مطالب رئیس مجمع تشخیص، مواضعش را در شرایط زمانی و مکانی خاص مطرح می کند، تا کمترین آسیب و بیشترین بهره را برای او داشته باشد.
این وزیر کابینه احمدی نژاد شامگاه گذشته در اختتامیه نهمین جشنواره نقد کتاب حاضر شد و در حاشیه آن به سوالات متعدد خبرنگاران پیرامون تحولات جاری فرهنگی و هنری کشور، خصوصا حواشی جنشنواره فیلم فجر پاسخ داد.
حسینی در واکنش به سوال یکی از خبرنگاران مبنی بر دلایل اعتراض هیئت داوران جشنواره فیلم فجر به حوزه هنری گفت: "بهتر بود اینها مطرح نمی شد. داوران باید کار خودشان را بکنند در حالی که آنها یک ارزیابی از مسائل کلی سینما کرده‌اند و در این مورد هم با ما هیچ مشورتی نکرده‌اند."
وزیر ارشاد در این بخش از صحبتش بدون هیچگونه اشاره ای به صحت یا عدم صحت نقد داوران، به نفی اصل انتقاد می پردازد و با این کار به نوعی به ابتدایی ترین فرض تساهل و تسامح یعنی پذیرش "نقد" پشت کرده که در نوع خود بسیار قابل توجه و تامل خواهد بود.
اما زمانی این تامل تبدیل به حیرت می شود که جناب حسینی در تشریح نحوه قضاوت در خصوص آثار هنری از آن لب بوم می افتد و در اوج تساحل و تسامح غربی می گوید: "در آثار هنری خط کشی مشخصی وجود ندارد، بلکه در داوری‌ها، معیارها و برداشت داوران تاثیرگذار است."
اگر فرض محال را بر درستی افاضات جناب وزیر بگذاریم پس درستی سینمای هالیوود که با کثیف ترین روش ها حرکت می کند تئوریزه می شود، چرا که آنها هم با همین استدلال که "در کارهای هنری خط کشی وجود ندارد" ضد اخلاقی ترین شیوه را از جمله آثار غیراخلاقی، خشونت، الحاد و ... را به خورد مخاطب می دهند و در پاسخ به انتقادات ما می گویند برداشت شما چنین است و در قضاوت برداشت داوران متفاوت است.
البته برداشت مشترک و یکسان داوران جشنواره فجر در برگزیدن بازیگران مسئله دار و اهدای سیمرغ بهترین ها به افرادی که همگی در جریان فتنه 88 حضوری فعال داشتند هم در نوع خود منحصر به فرد به نظر می رسد .
براستی اگر وزیر محترم ارشاد با چنین استدلالهایی حدود 4 سال است که سکان اصلی ترین ارگان مدیریت فرهنگی کشور را در دست دارند ریشه بسیاری از تئاتر های مسئله دار، فیلم های آنچنانی و... مشخص خواهد شد و با توجه به ریشه دار بودن مسائل فرهنگی ، باید در سالهای آتی منتظر به ثمر نشستن میوه چنین اندیشه غلطی در فضای فرهنگی و هنری کشورمان باشیم.
هرچند که در سالهای وزارت بهاءالله مهاجرانی در وزارت ارشاد دولت اصلاحات نیز اینگونه طرز تفکر رخ عیان کرده و بایکوت آثار ارزشی و تولیدات انبوه فیلم های ضد ارزشی و اخلاقی در سینمای ایران به وفور دیده شد .
در پایان لازم است بخشی از نظرات رهبرمعظم انقلاب را پیرامون استفاده بهینه از هنر و توجه به ابعاد خطرناک آثار هنری را بازخوانی کنیم، شاید بتوان کمکی به روشن شدن این موضوع در ذهن وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی کرد.
معظم له در دیدار در ديدار مديران مراكز سازمان صدا و سيما در استان‌ها فرمودند: "استفاده‌ى بهينه از هنر و روشهاى هنرى؛ همان كارهايى كه امروز پيشرفتهاى زيادى هم داشته است - بايد تماماً در خدمت اهداف انقلاب و اسلام باشد؛ يعنى اگر ما بازى فوتبال هم پخش مى‌كنيم، مواظب باشيم كه اين بازى فوتبال در جهت ضد آن اهداف به‌كار نرود."
اسم مردم رو درست بنویسید!
آیا این کارشما از مسلمانیه شماست!؟