کاندیدای دولت قطعاً موفق نمی‌شود
در شرایطی که قالیباف با فاصله قابل توجهی نسبت به سه نفر دیگر رأی بیشتری داشت، فقط احمدی توکلی بود که با اتخاذ سیاستی اخلاقی به نفع او کار کشید و متأسفانه محمود احمدی نژاد و محسن رضایی با خودخواهی و توجه به منافع فردی همچنان به تحرکات تبلیغاتی خود ادامه دادند. به نظر من توجه و احترام به تصمیم جمع، اولین گام در میدان سیاست است.
گفتگویی که در البته سلیمی نمین در لابه‌لای آن به نکاتی پیرامون جریانات رفته بر ائتلاف اصولگرایان در سال 84 و چرایی عدم رأی آوری کاندیدای دولت در انتخابات آتی اشاره می‌کند.
در ادامه بخش‌هایی از صحبت‌هایی سلیمی نمین با مجله آسمان را می‌خوانید:
***
ــ در سال 84 ائتلافی با حضور آقایان قالیباف، احمدی نژاد، رضایی و توکلی به وجود آمد و قرار بر این شد که هر کسی که رأی بیشتری داشته باشد بماند و سه نفر دیگر به نفع او به فعالیت‌های انتخاباتیشان پایان بدهند.
در شرایطی که قالیباف با فاصله قابل توجهی نسبت به سه نفر دیگر رأی بیشتری داشت، فقط احمد توکلی بود که با اتخاذ سیاستی اخلاقی به نفع او کار کشید و متأسفانه محمود احمدی نژاد و محسن رضایی با خودخواهی و توجه به منافع فردی همچنان به تحرکات تبلیغاتی خود ادامه دادند. به نظر من توجه و احترام به تصمیم جمع، اولین گام در میدان سیاست است.
ــ (سؤال) اصلاحات چطور؟ اصلاح‌طلبان می‌توانند نسبت به حضور جدی در انتخابات امیدی داشته باشند؟
با وجود اینکه برخی از نیروهای تندرو و بعضا برجسته این جریان هزینه‌های زیادی به نظام تحمیل کردند، سیاست کلی این است که آنها همچنان به عنوان یکی از طیف‌های اصلی در فضای سیاسی و البته انتخاباتی خودنمایی کنند و با استفاده از پتانسیل‌های موجودشان بتوانند حرف‌هایی برای گفتن داشته باشند. البته آها هم در شرایط فعلی دچار نوعی خودخواهی هستند و نوعی انحصارگرایی در بین آها دیده می‌شود.
ــ (سؤال) می‌توان دولتی‌ها را پرسروصداترین ضلع انتخابات سه‌ضلعی دانست؟
بله. دولت فعلی در شرایطی روی کار آمد که عنوان اصولگرایی را یدک می‌کشید. اما شاهد این هستیم که هم خودشان اصرار به اصولگرا نبودن دارند و هم اینکه اعمال و رفتارشان هیچ سنخیتی با اصول اصولگرایی ندارد.
دولتی‌ها به عنوان یک جریان جدید سیاسی دو راه را پیش روی خود می‌بینند. اولین راه تحرک در چارچوب قانون ولو اینکه در راه رسیدن سه‌باره به پاستور، ناکام بمانند و با نگاهی کلان وارد انتخابات شوند. مجموعه فعلی یک ظرفیت اجتماعی به دست آورده است و باید از بین "هیچ" و "همه‌چی" یکی را انتخاب کند.
(سؤال) بین هیچ و همه‌چی بیشتر توضیح می‌دهید؟
ببینید! شواهدی وجود دارد که دولت دنبال مانور است تا به نوعی با اصلاح‌طلبان ائتلاف کند که برای آنها شکننده خواهد بود. دولتی‌ها یا باید با هدف دولت یازدهم وارد انتخابات شوند و در صورت ناکامی همه داشته‌های خود را از دست بدهند یا اینکه با نگاهی کلان و رویکردی منطقی دنبال این باشند تا خود را جریانی مهم و تأثیرگذار که پتانسیل بالایی دارد، معرفی کنند، به عقیده من نگاه کوتاه مدت می‌تواند اشتباهی استراتژیک از طرف شخص احمدی نژاد باشد چون اجازه نمی‌دهد تا این طیف جدیدالوورد خود را به عنوان یک ضلع پرقدرت سیاسی معرفی کند.
ــ کارهایی انجام می‌شود که مردم هم نسبت به آن آگاه هستند. امکانات دولت به همه جامعه تعلق دارد و به همین دلیل گناه و حرام است که چنین روشی پیگیری شود. متأسفانه شاهد هستیم که به عنوان مثال با جابه‌جایی‌ها و همچنین تصمیم‌گیری‌هایی نشان داده‌اند که دنبال موفقیت در انتخابات با استفاده از موقعیت و امکانات دولتی هستند.
(سؤال) می‌توانند موفق شوند؟
قطعاً نه.
(سؤال) این قطعاً از کجا می‌آید؟
مردم هیچگاه به مجموعه‌ای که با سوء استفاده از امکانات دولتی دنبال موفقیت است، روی خوش نشان نخواهند داد.
آقای ناطق در سال 76 وضعیت خوبی داشت. امام مردم به این نتیجه رسیند که امکانات دولتی در اختیار او هستند و به همین دلیل از او روی برگرداندند.
مردم این ارزش را برای خود قائل هستند که صرفاً با دریافت مبلغی به عنوان یارانه بخواهند به کسی رأی بدهند و چون می‌فهمند که دولت به فکر تمدید قدرت است، حتی اگر یارانه‌ها 100 برابر هم شوند به آنها رأی نخواهند داد.
