" صراط " - مدتی پیش بود که خبری مبنی بر آتش سوزی در مدرسه دخترانه شین آباد روی خروجی رسانه ها رفت، و بعد از آن موجی از انتقادات ریز و درشت به نحوه مدیریت حاجی بابایی در وزارت آموزش و پرورش و نبود حس مسئولیت پذیری مسئولان این وزارتخانه در قبال این گونه مسائل آغاز شد.
کار به اینجا هم خاتمه نیافت و تعدادی از نمایندگان هم قسم شدند تا استیضاح و برکناری وزیر آموزش و پرورش پیگیری هایشان را ادامه دهند، و در روزهای اخیر هم خبری مبنی بر اعزام 3 تن از دانش آموزان آسیب دیده در این حادثه آتش سوزی در خارج از کشور اعلام شد تا به نوعی التیام بخش افکار جریحه دار شده ملت باشد.
اما باید پرسید این اقدامات هر چند لازم و بجا تا چه حد می تواند داغ آن دو خانواده ایی که بر اثر این حادثه پیکر بی جان فرزندشان را به دوش کشیدند و برایش اقامه عزا کردند را تسکین دهد؟ آیا پدرها و مادرهایی که بر اثر این آتش سوزی بر چهر ه های معصوم فرزندشان آثار جراحت نقش بسته با دلجویی وزیر آموزش و پرورش و نطق چند نماینده مجلس آرام می شوند؟
این موضوعات تنها بازخوانی گوشه ای از مصائب و مشکلاتیست که دانش آموزان آسیب دیده مدرسه شین آباد با آن دست به گریبان هستند و پدران و مادران مصدومان این حادثه باید از حالا به فکر آماده کردن پاسخی برای بزرگسالی فرزندانشان باشند که هر گاه از آنها پرسیدند؛ مقصران نقش دلخراشی که بر صورت و پیکر ما نقش بسته به چه مجازاتی رسیدند؟ تنها باید سکوت کنند!
اما در این اوضاع و احوال مسئولان وزارت آموزش و پرورش در حرکتی عظیم! و تحسین برانگیز! اقدام به بازسازی این مدرسه سانحه دیده کردند و با نصب شوفاژ و آوردن تعدادی میز و نیمکت جدید، تحولی! در آموزشگاه ایجاد کردند که شاید دیگر چنین اتفاقاتی موجب ایجاد فشار افکارعمومی برای آقای وزیر نشود!
براستی باید پرسید تجهیز و نوسازی مدرسه شین آباد ریشه مشکلات زیر ساختی آموزش و پرورش را حل کرده است؟ و دیگر شاهد چنین اتفاقاتی نخواهیم بود؟
هنوز این نکته مشخص نشده است که اگر امکان نصب سیستم گرمایشی ایمن در اینگونه مدارس وجود داشته است چرا تا کنون و قبل از وقوع چنین حادثه ای ، این اتفاق رخ نداده بود؟
باید تاسف خورد که تا بوی سوختن گوشت و پوست تعدادی از فرزندان این مرز و بوم از طریق فشار رسانه ها و افکار عمومی به گوش برخی مسئولان نرسد ، چاره ای برای حل مشکل نمی اندیشند و علاج واقعه را قبل از وقوع نمی کنند.
اما باید پرسید این اقدامات هر چند لازم و بجا تا چه حد می تواند داغ آن دو خانواده ایی که بر اثر این حادثه پیکر بی جان فرزندشان را به دوش کشیدند و برایش اقامه عزا کردند را تسکین دهد؟ آیا پدرها و مادرهایی که بر اثر این آتش سوزی بر چهر ه های معصوم فرزندشان آثار جراحت نقش بسته با دلجویی وزیر آموزش و پرورش و نطق چند نماینده مجلس آرام می شوند؟
این موضوعات تنها بازخوانی گوشه ای از مصائب و مشکلاتیست که دانش آموزان آسیب دیده مدرسه شین آباد با آن دست به گریبان هستند و پدران و مادران مصدومان این حادثه باید از حالا به فکر آماده کردن پاسخی برای بزرگسالی فرزندانشان باشند که هر گاه از آنها پرسیدند؛ مقصران نقش دلخراشی که بر صورت و پیکر ما نقش بسته به چه مجازاتی رسیدند؟ تنها باید سکوت کنند!
اما در این اوضاع و احوال مسئولان وزارت آموزش و پرورش در حرکتی عظیم! و تحسین برانگیز! اقدام به بازسازی این مدرسه سانحه دیده کردند و با نصب شوفاژ و آوردن تعدادی میز و نیمکت جدید، تحولی! در آموزشگاه ایجاد کردند که شاید دیگر چنین اتفاقاتی موجب ایجاد فشار افکارعمومی برای آقای وزیر نشود!
براستی باید پرسید تجهیز و نوسازی مدرسه شین آباد ریشه مشکلات زیر ساختی آموزش و پرورش را حل کرده است؟ و دیگر شاهد چنین اتفاقاتی نخواهیم بود؟
هنوز این نکته مشخص نشده است که اگر امکان نصب سیستم گرمایشی ایمن در اینگونه مدارس وجود داشته است چرا تا کنون و قبل از وقوع چنین حادثه ای ، این اتفاق رخ نداده بود؟
باید تاسف خورد که تا بوی سوختن گوشت و پوست تعدادی از فرزندان این مرز و بوم از طریق فشار رسانه ها و افکار عمومی به گوش برخی مسئولان نرسد ، چاره ای برای حل مشکل نمی اندیشند و علاج واقعه را قبل از وقوع نمی کنند.
لازم به یاد آوریست با وجود کشته شدن دو دانش آموز در حادثه مدرسه شین آباد و آسیب دیدن تعدادی از دانش آموزان که حال 3 تن از آنها وخیم گزارش می شود وزیر آموزش و پرورش زمانی که برای پاسخگویی در مورد علت این موضوع به مجلس شورای اسلامی آمد، نه تنها موجب تسکین قلوب مردم نشد، بلکه با لبخندهای وی در صحن علنی آتش جدیدی به جان آسیب دیدگان این حادثه ریخت.
چون اکثر مردم تو خونه بچه مدرسه ای دارن!
گرفتی؟
ایشالا خدا از سر آقای حاجی بابایی نگذره ای کاش یک کم غیرت تو رگ های آقایان جوش می زد
اشتباه فكر ميكردم
بخاري نفتي كاملا ايمن بوده و در اتاق هم سالم و اقاي وزير هم به هيچ عنوان از اين خنده هايي كه عكساشو نشون داديد نكرده و نفر اولي هم بوده كه رفته اونجا و 100 بار هم اونجا و هم تو مجلس عذرخواهي كرده و علت اين اتفاق هم تصميم گيري بد معلم بوده و نه چيز ديگري پس لطفا سو|ه خبري براي رسانه تان ايجاد نكنيد .
خودتون نقد ميذاريد در مورد پوشش رسانه اي تو امريكا و ايران و تفاوتشون و خودتونم عكساي اين حادثه رو بيشتر نشر ميديد
خدا انشاالله همه رو شفا بده
اگه بودجه دارن پس چرا قبل از حوادث این کارا انجام نمیشه؟ شاید با اتفاق افتادن حوادث ردیف بودجه ای خاصی ایجاد میشه یا ... ؟؟؟؟
نامردی نکن نظر رو بگذار...