به گزارش صراط، گويانيوز
با اشاره به حضور دو طيف مدعي «انحلال طلبي و براندازي» و «اصلاح طلبي و
تغيير از درون» در نشست ياد شده نوشت: با دنبال كردن چنين نشست هايي كه هيچ
استراتژي مشخصي در آن ديده نمي شود به هيچ وجه نمي توان پي برد كه انحلال
طلبان رفرميست شده اند يا اصلاح طلبان برانداز.
پس به صراحت بايد گفت چنين نشست هايي تنها براي فرار از وجداني معذب است و اكشن بودن فرد و گروه (نه خرد سياسي) در آن نقش اساسي دارد. اين واقعيت، چنين جلسه هايي را عملا وارد خانه يك تور گردشي مضحكه آميز با شعارهاي اپورتونيستي سياسي مي كند.
گويانيوز خاطرنشان كرد: دو عضو مركزيت حزب كومله و دموكرات براي آنكه بتوانند كمي نقد هاي تند اعضاي خود را كاهش دهند همان وقت كه اعلام مي كنند به نام حزب در اين جلسه شركت نكرده اند، كاربران فيس بوكي اعضاي خود اين حزب بلافاصله به اين گفته واكنش نشان مي دهند و مي نويسند «با پول و خرج حزب سفر و نشست برگزار مي كنند، اما عكس يادگاري شخصي مي گيرند».
نويسنده اضافه كرده است: نمي توان از تناقض ادبيات ناسيوناليستي حاضران و تجزيه طلبي گروه هايي نظير حزب دموكرات چشم پوشي كرد. حتي اين گروه ها در بيانيه هاي كردي از جدايي طلبي دفاع مي كنند اما در بيانيه هاي فارسي، خود را حافظ تماميت ارضي معرفي مي كنند. آيا اين تناقض نيست؟
يادآور مي شود بنابر گزارش يك سايت ضد انقلابي موسوم به «كردانه» خالد عزيزي از سران گروهك دموكرات اخيرا در پاريس با سران گروهك تروريستي منافقين ديدار و گفت و گو كرده است. برخي اعضاي گروهك دموكرات، جزو برگزاركنندگان نشست پراگ با ادعاي اتحاد براي دموكراسي بودند.
در همين حال سايت اپوزيسيوني «فرهنگ دات كام» در تحليلي نوشت: اپوزيسيون ايراني خارج كشور يك روز سر چهار راه استكهلم مي ايستند و روز ديگر سر چهار راه واشنگتن! صف مي كشند، چند روز مي روند سر چهار راه بروكسل! و اخيرا هم رفته بودند سر چهار راه پراگ! به رديف نشسته بودند. برخي از اين اپوزيسيون فعله ساده به شمار مي روند و برخي فعله كهنه كار، و سمبل كاري! را قبلا تجربه كرده اند.
چند تن از آنان از فعله بودن گذار! كرده اند و تبديل به فحله زبان دراز شده اند، و سركرده و سردمدار از آب درآمده اند. ولي هر جا كه باشند به انتظار ارباب و كارفرما ايستاده اند، برايشان هم فرق نمي كند، آمريكا باشد يا اروپا، يا كشورهاي عربي و حتي رژيم.مسئله اصلي دريافت حق القدم! و بازي كردن نقش اپوزيسيون سياسي است. شايد از اين نمد كلاهي هم گيرشان بيايد.
اين سايت اينترنتي با بيان اينكه فعله هاي اپوزيسيون ياد گرفته اند خود را آقاي مهندس و آقاي معمار خطاب كنند، مي نويسد: با اين همه آنها ياد گرفته اند كه فريب تعريف و تمجيد و تشويق زباني يكديگر را در صورتي كه مجاني باشد نخورند. آنها آن اندازه براي ارباب كار مي كنند كه فردا هم بتوانند سر كار حاضر شوند و به قول معروف خودكشي نمي كنند. كافي است يك ارباب پيدا شود و سوت بزند و يك بليط هواپيما، دو شب هتل و چند وعده غذاي مفت بدهد. يك منبع آگاه مي گفت؛ برخي از شركت كنندگان در كنفرانس اخير پراگ، چهار هزار دلار دستخوش گرفته اند. نرخ خودفروشي هم تعيين شد، و عجب ناچيز است.
شايان ذكر است، ميزبان كنفرانس اخير برخي عناصر كار چاق كن سلطنت طلب و معروف به كلاهبرداري نظير عليرضا نوري زاده، شهريار آهي و جواد خادم (از عناصر پشت صحنه كودتاي نوژه كه متهم به بالا كشيدن بخشي از بودجه اين كودتا مي باشد) بوده اند. به گزارش سايت خودنويس حداقل نيم ميليون دلار خرج نشست اخير در پراگ شده بود.
پس به صراحت بايد گفت چنين نشست هايي تنها براي فرار از وجداني معذب است و اكشن بودن فرد و گروه (نه خرد سياسي) در آن نقش اساسي دارد. اين واقعيت، چنين جلسه هايي را عملا وارد خانه يك تور گردشي مضحكه آميز با شعارهاي اپورتونيستي سياسي مي كند.
گويانيوز خاطرنشان كرد: دو عضو مركزيت حزب كومله و دموكرات براي آنكه بتوانند كمي نقد هاي تند اعضاي خود را كاهش دهند همان وقت كه اعلام مي كنند به نام حزب در اين جلسه شركت نكرده اند، كاربران فيس بوكي اعضاي خود اين حزب بلافاصله به اين گفته واكنش نشان مي دهند و مي نويسند «با پول و خرج حزب سفر و نشست برگزار مي كنند، اما عكس يادگاري شخصي مي گيرند».
نويسنده اضافه كرده است: نمي توان از تناقض ادبيات ناسيوناليستي حاضران و تجزيه طلبي گروه هايي نظير حزب دموكرات چشم پوشي كرد. حتي اين گروه ها در بيانيه هاي كردي از جدايي طلبي دفاع مي كنند اما در بيانيه هاي فارسي، خود را حافظ تماميت ارضي معرفي مي كنند. آيا اين تناقض نيست؟
يادآور مي شود بنابر گزارش يك سايت ضد انقلابي موسوم به «كردانه» خالد عزيزي از سران گروهك دموكرات اخيرا در پاريس با سران گروهك تروريستي منافقين ديدار و گفت و گو كرده است. برخي اعضاي گروهك دموكرات، جزو برگزاركنندگان نشست پراگ با ادعاي اتحاد براي دموكراسي بودند.
در همين حال سايت اپوزيسيوني «فرهنگ دات كام» در تحليلي نوشت: اپوزيسيون ايراني خارج كشور يك روز سر چهار راه استكهلم مي ايستند و روز ديگر سر چهار راه واشنگتن! صف مي كشند، چند روز مي روند سر چهار راه بروكسل! و اخيرا هم رفته بودند سر چهار راه پراگ! به رديف نشسته بودند. برخي از اين اپوزيسيون فعله ساده به شمار مي روند و برخي فعله كهنه كار، و سمبل كاري! را قبلا تجربه كرده اند.
چند تن از آنان از فعله بودن گذار! كرده اند و تبديل به فحله زبان دراز شده اند، و سركرده و سردمدار از آب درآمده اند. ولي هر جا كه باشند به انتظار ارباب و كارفرما ايستاده اند، برايشان هم فرق نمي كند، آمريكا باشد يا اروپا، يا كشورهاي عربي و حتي رژيم.مسئله اصلي دريافت حق القدم! و بازي كردن نقش اپوزيسيون سياسي است. شايد از اين نمد كلاهي هم گيرشان بيايد.
اين سايت اينترنتي با بيان اينكه فعله هاي اپوزيسيون ياد گرفته اند خود را آقاي مهندس و آقاي معمار خطاب كنند، مي نويسد: با اين همه آنها ياد گرفته اند كه فريب تعريف و تمجيد و تشويق زباني يكديگر را در صورتي كه مجاني باشد نخورند. آنها آن اندازه براي ارباب كار مي كنند كه فردا هم بتوانند سر كار حاضر شوند و به قول معروف خودكشي نمي كنند. كافي است يك ارباب پيدا شود و سوت بزند و يك بليط هواپيما، دو شب هتل و چند وعده غذاي مفت بدهد. يك منبع آگاه مي گفت؛ برخي از شركت كنندگان در كنفرانس اخير پراگ، چهار هزار دلار دستخوش گرفته اند. نرخ خودفروشي هم تعيين شد، و عجب ناچيز است.
شايان ذكر است، ميزبان كنفرانس اخير برخي عناصر كار چاق كن سلطنت طلب و معروف به كلاهبرداري نظير عليرضا نوري زاده، شهريار آهي و جواد خادم (از عناصر پشت صحنه كودتاي نوژه كه متهم به بالا كشيدن بخشي از بودجه اين كودتا مي باشد) بوده اند. به گزارش سايت خودنويس حداقل نيم ميليون دلار خرج نشست اخير در پراگ شده بود.
