"صراط" - نیروگاه اتمی بوشهر اولین نیروگاه هسته ای ایران است و آغاز به ساخت آن مربوط به دوره ی پهلوی یعنی سال 1355 بر می گردد.
به گزارش سرویس سیاسی صراط تا سال 1357 یعنی وقوع انقلاب اسلامی ساخت این نیروگاه در دست کشور آلمان بود اما پس از وقوع انقلاب ساخت نیروگاه متوقف شد و آلمان از ادامه ی کار سر باز زد.
در دهه شصت ساخت نیروگاه بار دیگر توسط این کشور از سر گرفته شد اما با حملات هوایی عراق دوباره کار از سمت آلمانی ها متوقف شد و تا سال 1368 این توقف ادامه داشت تا اینکه در سفر هاشمی رفسنجانی رئیس جمهور وقت در سال 1368 به روسیه موافقتنامه ای درباره ی همکاری هسته ای دو کشور ایران و روسیه تدوین شد و در نهایت موافقتنامه ی کامل در شهریور 71 به امضای دو کشور رسید.
بر مبنای قراداد مورد توافق روسیه متعهد شد که نیروگاه تا سال 2000 به پایان رسیده و تحویل ایران شود و همچنین ایران نیز متعهد شد که پسماند سوخت نیروگاه هسته ای بوشهر را به روسیه بازگرداند.
سرانجام راکتور واحد اول نیروگاه اتمی بوشهر ساعت 18 و 47 دقیقه روز 30 اوت (9 شهریور) به وقت محلی پس از گذشت 12 سال از پایان مهلت قرار داد فوق الذکر به طور کامل و با صددرصد ظرفیت برنامه‌ریزی خود، برای تولید برق راه اندازی شد و نیروگاه قدرت هزار مگاوات را تجربه کرد.
اما نکته ای که نمی توان در این میان از آن چشم پوشی کرد تاخیر بیش از حد روسیه در اتمام کار و بهانه سازی های غرب در این رابطه است که مطمئنا برای ایران مضر خواهد بود.
درحالی که غرب خواستار توقف غنی سازی در ایران است و صهیونیست‌ها و آمریکا نیز به دلیل دشمنی با ایران از توقف غنی سازی حرف می‌زنند، ایران اصرار دارد که سوخت نیروگاه‌هایش را خودش تامین کند و این تاخیر باعث می شود دشمنان هر روز پافشاری خود برای توقف غنی سازی را بیشتر کنند تا جایی که رژیم صهیونیستی ایران را تهدید به افشاگری و حمله ی نظامی کرده است.
ملت ایران تجربه ی تاریخی این اصل را دارند که روس ها در عین حال که متحدان خوبی هستند اما قابل اعتماد نیستند چرا که سالها پیش روسیه در اقدامی مشابه تحویل ذوب آهن اصفهان را نیز با حدود سه سال تاخیر انجام داد.
لازم به ذکر است روسیه با وجود تاخیری که در تحویل موارد قراردادی اش دارد اما در صنایع سنگین زبانزد است و برای تحویل هر پروژه سنگ تمام می گذارد.
به نظر می رسد باید از تجربه ای که با نیروگاه هسته ای بوشهر به دست آوردیم در عقد قرارداد با کشورهای مختلف استفاده کرد.
