حتما بارها اين ضرب المثل را شنيده ايد: «خواهي نشوي رسوا همرنگ
جماعت شو»
اما به راستي همرنگي با جماعت چيست؟ آيا رنگ مردم و رنگ جريان و باند و
جناح و جماعت را گرفتن به معناي خلق و خو و رفتار و نگرش آن ها را داشتن و طبق منش
و روش آنان حرکت کردن است؟
در پاسخ بايد گفت، اين ضرب المثل اگر مدارا و همراهي و
همدلي و همزيستي را افاده کند، نامقبول نيست اما اگر بنا باشد که از آن معناي
هرهري مذهبي و فرصت طلبي و منفعت طلبي استفاده شود، ناپسند و غيرمقبول است زيرا
قرآن کريم بر همه رنگ ها جز «رنگ خدايي» خط بطلان مي کشد و مي فرمايد:«صِبغَةَ
اللهِ وَ مَن اَحسَنُ مِنَ اللهِ صَبغَة وَ نَحنُ لَهُ عابِدُونَ؛ رنگ خدايي (
بپذيرند، رنگ ايمان و توحيد و اسلام) و چه رنگي از رنگ خدايي بهتر است؟
و ما تنها
او را عبادت مي کنيم.» (بقره/۱۳۸) مقصود از «رنگ خدايي» که در اين آيه شريفه آمده
است، چيست؟
علامه طباطبايي «صبغة الله» را ايمان تفسير مي کند و مي نويسد: «يعني اين ايمان رنگ الهي است براي ما و بهترين رنگ هاست، نه مانند رنگ يهوديت و نصرانيت که از دستورهاي دين خود منحرف شده اند.»
تفسير نمونه هم «صبغة الله» را ايمان و
توحيد خالص معنا مي کند و مي افزايد: «به اين ترتيب قرآن فرمان مي دهد همه رنگ هاي
نژادي و قبيله اي و ديگر رنگ هاي تفرقه انداز را از ميان بردارند و همگي به رنگ
الهي درآيند.» تفسير مجمع البيان نيز در اين باره سه ديدگاه را نقل مي کند: ۱-صبغة
الله يعني اسلام ۲-يعني شريعت و آيين ۳-منظور فطرت توحيد گرايانه اي است که خدا
مردم را براساس آن آفريده است.
اما به هر معنايي که باشد مي توان گفت، پيام آيه شريفه در حقيقت دعوت مردم به اتحاد و همدلي است از طريق رنگ خدايي گرفتن که عبارت است از رنگ توحيد و اخلاص و عدالت و مساوات و پرهيزگاري. رنگي که در سايه رهايي انسان ها از اسارت تعلقات و تعصبات ديگر حاصل مي شود و مي‌تواند به نزاع و کشمکش ها پايان دهد.
