هلاکت، عاقبت بی بـصیرتی

به گزارش سرویس وبلاگ صراط؛نویسنده وبلاگ اهل بیت در آخرین به روزرسانی وبلاگ خود نوشته است:

وارد مسجـدِ کوفه شد. دو رکعت نماز خوانـد. جنـگ جمل را تازه خاتـمه داده بـود. بالای منبـر جناب رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ رفت تا از حکمت‌هایی که سینـه به سینـه دریافت کرده بود برای مـردم بـگوید.¹ لب به سخن باز کـرد تا وجـودِ مخاطبانی را که پیـرو حق هستنـد، نورانی کنـد و زمینـه‌های رشد و پویایی آنـها را فراهم آورد. این مسأله را  طبق گوهر افشانی امام هادی ـ علیه السلام ـ که در زیارت جامعه کبیـره می‌فرماینـد: " کلامـُکم نور و أمـرکم رشد " ² می توان متـوجه شد. امام علی ـ علیه السلام ـ در مسجـدِ کوفه فرمود: ای مـردم من از دو چیـز در مورد شما می‌ترسم؛ هوا پرستـی و آرزوهای طولانی. پیروی از خواهش‌های نفس، انسان را از راه حق دور می‌کنـد و آرزوهای زیاد آخـرت را از یادِ انسان می‌بـرد. ³

بدون دقت نظر در مسائلِ روزگار و فهمِ عمیقِ وقایع اظهار نـظر می‌کردنـد. کار به جایی رسیـد که فقط رأی و عقیده خود را حق می‌پنداشتنـد. این در حالی بود که سردمدار حق را می‌شناختنـد و در رکابش شمشیـر زده بودنـد. پیروی آنـها از خواهش‌های نفسانی و اجتهاد‌های خالی از بصیـرتشان معبـودی سراب‌گونه برایشان درست کرده بود که بدون چون و چرا تحت فرمانش بودنـد و در نهایت موجب دور شدنشان از حق و حقیقت شد." می‌گفتنـد چرا علی ـ علیه السلام ـ در صفین به صلح با معاویه راضی شد و جنگ را ادامه نداد. غافل از اینـکه علی ـ علیه السلام ـ دست از جنگ برنداشت مگر به خاطر سستی و بی‌درایتی یارانش که مسأله‌ی حکمیت را به راه انداختنـد." ⁴ اینـها همان خوارج‌انـد که تعصب دینـی خود را با جهالت در هم‌آمیـخته بودند⁵ و چون بی‌بصیرت بودنـد طبق جهالت خود تصمیم‌های افراطی می‌گرفتنـد. امام علی ـ علیه السلام ـ در وصف شخص جاهل می‌فرماید: لایُری الجاهلُ إلا مفرِطاً أو مفرِّطا،⁶ یعنی شخص جاهل یا کــُند می‌رود یا تنـد.

خوارج اهل عبادت بودنـد. اهل مسجد بودنـد. نشانه‌های ظاهری عبادت کنندگان در آنـها نمایان بود اما بـصیرت و درایت که از مهمترین ویژگی‌های عبادت کننـدگان است در آنـها دیده نمی‌شد. می‌آمدنـد گوشه‌ی مسجـد می‌نشتنـد و گاهی بین خطبه‌های امام علی ـ علیه السلام ـ فریاد می‌زدند: لا حـکمَ إلا لله یا می‌گفتنـد: الـحکمُ لله لا لک یاعلی. ذره‌ای بصیرت در وجـود آنـها موج نمی‌زد. با اینـکه از راویان شنیـده بودنـد پیامبـر ـ صلی الله علیه و آله ـ فرموده: "علی همیشه با حق است و حق همیشه با علی‌ست و حق بر زبان علی جاری‌ست، علی هرکجا باشد حق همانجاست " ⁷  باز هم علی ـ علیه السلام ـ را تکفیـر می‌کردند. هلاکت خوارج از بی‌بصیرتی آنـها بود. صادق آل محمـد ـ علیه السلام ـ در بیان عاقبت بی‌بصیرتی می‌فرماید: الْعَامِلُ عَلَى غَيْرِ بَصِيرَةٍ كَالسَّائِرِ عَلَى غَيْرِ الطَّرِيقِ لَا يَزِيدُهُ سُرْعَةُ السَّيْرِ إِلَّا بُعْداً ⁸  ، یعنی کسی که بدون بصیرت عمل می‌کنـد مثل کسی است که در راه ناصحیـح قدم بر‌می‌دارد، هر چه اینـگونه عمل کنـد جز دور شدن از حقیقت و مطلوب چیزی به او زیاد نمی‌شود.

از قبیل افراد خوارج صفت که از خود اظهار نظرهای توخالی و گاه مغایر با عقاید اسلامی داشتنـد در طول تاریخ انقلاب اسلامی هم به چشم می‌آینـد. همانـگونه که خوارج از مواضع اصلی حکومت امام علی ـ علیه السلام ـ که عدالت محوری بود گریزان بودنـد؛ اشخاصی هم در تحقق اهداف و آرمان‌های انقلاب اسلامی اختلال ایجاد می‌کننـد. اینـگونه افراد به خیال اینـکه پیروز میدان می‌شوند دست به این کارها می‌زنند اما در حقیقت شکست می‌خورند.