به گزارش صراط به نقل از رسالت ، برخي شنيده ها حکايت از آن دارد که فتنه گران در صددند ضمن فرار به جلو کليه ظلم هايي را که سه سال پيش در جريان انتخابات 1388 به نظام و مردم کردند با
يک نامه محرمانه لاپوشاني کنند. در جلسه اصلاح طللبان درباره چگونگي ورود
به صحنه انتخابات بحث هاي مفصلي شروع شده است.
اکثريت اصلاح طلبان معتقدند بايد با نگارش نامه محرمانه اي که توسط خاتمي تنظيم مي شود به صحنه سياسي کشور بازگرديم. اعضاي جلسه پيشنهاد داده اند در اين نامه محرمانه که به واسطه هاشمي رفسنجاني به رهبر معظم انقلاب تقديم مي شود اصلاح طلبان تلويحا از فتنه 88 برائت بجويند. خاتمي به اين پيشنهاد روي خوش نشان داده است.
اين در حالي است که نيازي به نوشتن نامه محرمانه نيست. آنها بايد با مواضع و رفتار سياسي خود افکار عمومي را قانع کنند که از عملکرد خود نادم و پشيمانند. هنوز هيچ يک از سران دوم خرداد رسما حاضر به عذرخواهي از مردم و رهبري در رسانه ها به خاطر خيانت هاي صورت گرفته در فتنه 88 نشده است.
دوم خردادي ها در جريان انتخابات مجلس نهم نيز با عدم حضور خود بي شرمي را به حد اعلا رساندند و آب پاکي را روي دست همه ريختند.سران فتنه آخرين ميخ را بر تابوت جريان اصلاحات کوبيدند و واپسين سنگر اصلاح طلباني که مي خواستند در درون نظام فعاليت کنند قرباني قدرت طلبي و خود خواهي هاي خود کردند. پيش از اين مرد خاکستري اصلاحات مدعي شده بود که نظام از اصلاح طلبان عبور کرده است و آنها اگر چه تحريم نمي کنند اما حاضر نمي شوند در انتخابات شرکت کنند.
اين ادعا در حالي مطرح مي شود که نظام تمام مجاري قانوني را براي حضور تمام سلايق و علايق سياسي مختلف باز گذاشته و اين اصلاح طلبان بودند که با عبور از نظام و خطوط قرمز انقلاب ديگر نه روي بازگشتن داشتند و نه رمقي براي استمرار رويکرد ساختار شکنانه گذشته. حوادث 18 تير سال 1378، تحصن نمايندگان دوم خردادي در سال 1382، حوادث فتنه 1388 دو دهه ساختار شکني اين جريان را رقم زد امروز آنها چگونه مي توانند وارد ساختاري شوند که بدان التزام و اعتقادي ندارند و تمام تلاششان را در 20 سال گذشته انجام دادند که اين نظام را براندازند. امروز همه مي دانند که دوم خردادي ها شرايط حضور در رقابت ها را ندارند!آنها چگونه مي توانند خود را در معرض راي و انتخاب مردمي قرار دهند که درست سه سال پيش راي آنها را تاب نياوردند و بر جمهوريت و حتي اسلاميت نظام شوريدند. نيامدن برخي از اصلاح طلبان در انتخابات نهم خيلي مسائل را روشن کرد. آنها نيامدند اما مردم پرشور تر پاي صندوق هاي راي حاضر شدند. اين انتخابات نويد دهنده دوران جديدي در عرصه سياست و رقابت در ايران بود که صداي واقعي مردم از زبان احزاب و نمايندگان اصلي آنها شنيده شود. صداي مردم پژواک روشنفکري غرب زده نيست. صداي مردم گرايشات ليبرال سرمايه دارانه نيست. صداي مردم لقلقه زبان برخي تحصيل کردگان غرب زده دانشگاه هاي فرنگ نيست. صداي مردم را تنها بلندگوهايي در جامعه مدني از جنس خود مردم مي توانند بلند کنند. دهه چهارم انقلاب هندسه رقابت سياسي با عبور از دو قطبي اصولگرايي- اصول ستيزي دوران جديدي براي پرداختن به مطالبات اصلي مردم، بايسته هاي تحقق عدالت و پيشرفت در کشور است.سعيد حجاريان اخيرا در جمع تعدادي از دانشجويان گفته است:" در صورتي که اصلاح طلبان براي انتخابات رياست جمهوري کانديدايي معرفي نکنند رقابت شديدي ميان اصولگرايان کليد خواهد خورد که در اين ميان بسياري از اسرار آنان و حتي نظام افشا خواهد شد و اين دستاورد کمتر از حضور در عرصه رقابت رياست جمهوري نخواهد بود."حجاريان همچنين در اين جلسه گفته:" به نظر من نظام براي شرکت اصلاح طلبان در انتخابات چراغ سبز نشان خواهد داد تا وحدت ميان اصولگرايان حفظ شود."تلقي حجاريان اشتباه استراتژيکي است که دوم خردادي ها را دچار در خطا در تحليل کرده است. نظام و مردم نيازي به اصلاح طلبان ندارند تا با اصطلاح وي بتوانند بين اصولگرايان انسجام ايجاد کنند. مسئله رقابت درون گروهي اصولگرايان نيست بلکه مشکل رقابت ها در ايران قطب بندي فضاي سياسي کشور با توسل به نقاشي يک جامعه ستيزآلود است که امکان بي بديلي را براي رشد گروه هاي دوم خردادي فراهم کرده بود. جريان دوم خرداد همواره در پي آن بوده است با تزريق ستيزه و تنازع به فضاي گفتماني جامعه اين گونه وانمود کند که نظرات عمومي درباره
راه حل هاي مشکلات کشور دچار يک دو دستگي بي سابقه اي شده است و دراين قطب بندي دوم خردادي هادر موضع "منجي” ويا هر چيز ديگري که شيک و مثبت به نظر مي رسد قرار دارند. اين گروه ها با اخلال در فرايند رقابت مثبت در پي برقراري نوعي از توازن قدرت سياسي هستند که بازتاب واقعيت هاي اجتماعي و سياسي کشور هيچ وقت نبوده و نيست.اين در حالي است که توزيع مصالحه آميز تمايلات سياست گذارانه و عبور از شکافهاي بي مبنا و همچنين وقوف بازيگران اصلي به نيازهاي حياتي کشور و مردم متناسب با گفتمان پيشرفت و عدالت تنها با يک خطکش مدرج و استاندارد بومي ممکن است که مستلزم تغييرات سخت افزاري و نرم افزاري در فرايندهاي زيردستي و بالادستي گزينش کارگزاران سياسي است.امروزه با فروکاهش از عمق شکافهاي ايدئولوژيک و بنيادين و گرايش به ميانه روي در رفتار سياسي احزاب، بازيگران اصلي در دهه چهارم انقلاب بايد کانون رقابت و هويت خود را در سطوح مادون سياستگذاري ها، برنامه هاي عملياتي و منافع و منابع قدرت موجود در فضاي اجتماعي جستجو کنند. تکثرگرايي سياسي يکي از مهم‌ترين مشخصه‌هاي مردم‌سالاري هاي کيفي است. به موازات پيشرفت و توسعه جوامع قدرت اجتماعي تمايل به تفرق پيدا مي کند و شمار متعددي از گروههاي قدرت در جامعه به وجود مي آيد.در مردم سالاري ديني تکثر گرايي سياسي نوع عالي از توزيع حکيمانه قدرت است که مقدمه پيشرفت و تحقق عدالت در کشور قلمداد مي شود.تکثر گرايي سياسي به تاليف مستمر منافع عمومي کمک مي کند و اجازه مي دهد تا علايق و سلايق مختلف براي کشورداري مجال ظهور و بروز يابند. تکثر گرايي ضمن فروکاستن از شدت قطبيت در فرهنگ سياسي ايران فرصتهاي جديدي را براي انتخاب مردم و در عين حال تحکيم باورهاي ساختاري پديد مي آورد. در حقيقت تکثر سياسي نه تنها به بي ثباتي و آنومي نمي انجامد بلکه هر يک از اقطاب ساختار گريز و بنيادستيز را تحت الشعاع قرار مي دهد. دراين هندسه جديد حوزه مانور سازمانهاي نيمه مخفي و نيمه علني مثل سازمان مجاهدين و حزب منحله مشارکت و برخوردهاي دستوري از بالا به پايين به حداقل مي رسد و از طرفي توزيع مصالحه آميز تمايلات سياست گذارانه تسهيل مي گردد.
اکثريت اصلاح طلبان معتقدند بايد با نگارش نامه محرمانه اي که توسط خاتمي تنظيم مي شود به صحنه سياسي کشور بازگرديم. اعضاي جلسه پيشنهاد داده اند در اين نامه محرمانه که به واسطه هاشمي رفسنجاني به رهبر معظم انقلاب تقديم مي شود اصلاح طلبان تلويحا از فتنه 88 برائت بجويند. خاتمي به اين پيشنهاد روي خوش نشان داده است.
اين در حالي است که نيازي به نوشتن نامه محرمانه نيست. آنها بايد با مواضع و رفتار سياسي خود افکار عمومي را قانع کنند که از عملکرد خود نادم و پشيمانند. هنوز هيچ يک از سران دوم خرداد رسما حاضر به عذرخواهي از مردم و رهبري در رسانه ها به خاطر خيانت هاي صورت گرفته در فتنه 88 نشده است.
دوم خردادي ها در جريان انتخابات مجلس نهم نيز با عدم حضور خود بي شرمي را به حد اعلا رساندند و آب پاکي را روي دست همه ريختند.سران فتنه آخرين ميخ را بر تابوت جريان اصلاحات کوبيدند و واپسين سنگر اصلاح طلباني که مي خواستند در درون نظام فعاليت کنند قرباني قدرت طلبي و خود خواهي هاي خود کردند. پيش از اين مرد خاکستري اصلاحات مدعي شده بود که نظام از اصلاح طلبان عبور کرده است و آنها اگر چه تحريم نمي کنند اما حاضر نمي شوند در انتخابات شرکت کنند.
اين ادعا در حالي مطرح مي شود که نظام تمام مجاري قانوني را براي حضور تمام سلايق و علايق سياسي مختلف باز گذاشته و اين اصلاح طلبان بودند که با عبور از نظام و خطوط قرمز انقلاب ديگر نه روي بازگشتن داشتند و نه رمقي براي استمرار رويکرد ساختار شکنانه گذشته. حوادث 18 تير سال 1378، تحصن نمايندگان دوم خردادي در سال 1382، حوادث فتنه 1388 دو دهه ساختار شکني اين جريان را رقم زد امروز آنها چگونه مي توانند وارد ساختاري شوند که بدان التزام و اعتقادي ندارند و تمام تلاششان را در 20 سال گذشته انجام دادند که اين نظام را براندازند. امروز همه مي دانند که دوم خردادي ها شرايط حضور در رقابت ها را ندارند!آنها چگونه مي توانند خود را در معرض راي و انتخاب مردمي قرار دهند که درست سه سال پيش راي آنها را تاب نياوردند و بر جمهوريت و حتي اسلاميت نظام شوريدند. نيامدن برخي از اصلاح طلبان در انتخابات نهم خيلي مسائل را روشن کرد. آنها نيامدند اما مردم پرشور تر پاي صندوق هاي راي حاضر شدند. اين انتخابات نويد دهنده دوران جديدي در عرصه سياست و رقابت در ايران بود که صداي واقعي مردم از زبان احزاب و نمايندگان اصلي آنها شنيده شود. صداي مردم پژواک روشنفکري غرب زده نيست. صداي مردم گرايشات ليبرال سرمايه دارانه نيست. صداي مردم لقلقه زبان برخي تحصيل کردگان غرب زده دانشگاه هاي فرنگ نيست. صداي مردم را تنها بلندگوهايي در جامعه مدني از جنس خود مردم مي توانند بلند کنند. دهه چهارم انقلاب هندسه رقابت سياسي با عبور از دو قطبي اصولگرايي- اصول ستيزي دوران جديدي براي پرداختن به مطالبات اصلي مردم، بايسته هاي تحقق عدالت و پيشرفت در کشور است.سعيد حجاريان اخيرا در جمع تعدادي از دانشجويان گفته است:" در صورتي که اصلاح طلبان براي انتخابات رياست جمهوري کانديدايي معرفي نکنند رقابت شديدي ميان اصولگرايان کليد خواهد خورد که در اين ميان بسياري از اسرار آنان و حتي نظام افشا خواهد شد و اين دستاورد کمتر از حضور در عرصه رقابت رياست جمهوري نخواهد بود."حجاريان همچنين در اين جلسه گفته:" به نظر من نظام براي شرکت اصلاح طلبان در انتخابات چراغ سبز نشان خواهد داد تا وحدت ميان اصولگرايان حفظ شود."تلقي حجاريان اشتباه استراتژيکي است که دوم خردادي ها را دچار در خطا در تحليل کرده است. نظام و مردم نيازي به اصلاح طلبان ندارند تا با اصطلاح وي بتوانند بين اصولگرايان انسجام ايجاد کنند. مسئله رقابت درون گروهي اصولگرايان نيست بلکه مشکل رقابت ها در ايران قطب بندي فضاي سياسي کشور با توسل به نقاشي يک جامعه ستيزآلود است که امکان بي بديلي را براي رشد گروه هاي دوم خردادي فراهم کرده بود. جريان دوم خرداد همواره در پي آن بوده است با تزريق ستيزه و تنازع به فضاي گفتماني جامعه اين گونه وانمود کند که نظرات عمومي درباره
راه حل هاي مشکلات کشور دچار يک دو دستگي بي سابقه اي شده است و دراين قطب بندي دوم خردادي هادر موضع "منجي” ويا هر چيز ديگري که شيک و مثبت به نظر مي رسد قرار دارند. اين گروه ها با اخلال در فرايند رقابت مثبت در پي برقراري نوعي از توازن قدرت سياسي هستند که بازتاب واقعيت هاي اجتماعي و سياسي کشور هيچ وقت نبوده و نيست.اين در حالي است که توزيع مصالحه آميز تمايلات سياست گذارانه و عبور از شکافهاي بي مبنا و همچنين وقوف بازيگران اصلي به نيازهاي حياتي کشور و مردم متناسب با گفتمان پيشرفت و عدالت تنها با يک خطکش مدرج و استاندارد بومي ممکن است که مستلزم تغييرات سخت افزاري و نرم افزاري در فرايندهاي زيردستي و بالادستي گزينش کارگزاران سياسي است.امروزه با فروکاهش از عمق شکافهاي ايدئولوژيک و بنيادين و گرايش به ميانه روي در رفتار سياسي احزاب، بازيگران اصلي در دهه چهارم انقلاب بايد کانون رقابت و هويت خود را در سطوح مادون سياستگذاري ها، برنامه هاي عملياتي و منافع و منابع قدرت موجود در فضاي اجتماعي جستجو کنند. تکثرگرايي سياسي يکي از مهم‌ترين مشخصه‌هاي مردم‌سالاري هاي کيفي است. به موازات پيشرفت و توسعه جوامع قدرت اجتماعي تمايل به تفرق پيدا مي کند و شمار متعددي از گروههاي قدرت در جامعه به وجود مي آيد.در مردم سالاري ديني تکثر گرايي سياسي نوع عالي از توزيع حکيمانه قدرت است که مقدمه پيشرفت و تحقق عدالت در کشور قلمداد مي شود.تکثر گرايي سياسي به تاليف مستمر منافع عمومي کمک مي کند و اجازه مي دهد تا علايق و سلايق مختلف براي کشورداري مجال ظهور و بروز يابند. تکثر گرايي ضمن فروکاستن از شدت قطبيت در فرهنگ سياسي ايران فرصتهاي جديدي را براي انتخاب مردم و در عين حال تحکيم باورهاي ساختاري پديد مي آورد. در حقيقت تکثر سياسي نه تنها به بي ثباتي و آنومي نمي انجامد بلکه هر يک از اقطاب ساختار گريز و بنيادستيز را تحت الشعاع قرار مي دهد. دراين هندسه جديد حوزه مانور سازمانهاي نيمه مخفي و نيمه علني مثل سازمان مجاهدين و حزب منحله مشارکت و برخوردهاي دستوري از بالا به پايين به حداقل مي رسد و از طرفي توزيع مصالحه آميز تمايلات سياست گذارانه تسهيل مي گردد.
