به گزارش سرویس وبلاگ صراط، حسین مداحی در وب سایت شخصی خود نوشته است:
سوال :آیا امام حسن علیه السلام افضل است یا امام حسین علیه السلام با اینهمه فضایلی که بر ایشان مترتب است ؟
جواب :در میان برخی شیعیان ، شاید ، این تفکر ایجاد شده باشد که امام حسین علیه السلام بر برادر خود – امام حسن علیه السلام – به دلیل برخی روایاتی که درباره ایشان صادر شده است ؛ برتر است .
و برخی امام حسین را در درجه اهمیت بالاتری نسبت به برادر خود امام حسن علیه السلام، می دانند .
برای روشن شدن اذهان ، و برای پاسخ به این سوال توجه شما خواننده ی عزیز را باید به مقدمه زیر جلب نمایم :
۱ – ملاک برتری در اسلام تقوی است .
۲ – امامان شیعه همگی نور واحد هستند و میزان تقوی در آنها یکسان است .
۳ – امام ، بر تمام مخلوقات زمان حیات خود برتری دارد .
۴ – امام حسن علیه السلام به مدت ۱۰ سال ، امام بر برادر خویش امام حسین علیه السلام بوده اند و حضرت حسین ، ماموم برادرش امام حسن بوده و تحت ولایت ایشان . و از این باب بر برادر خود امام حسین افضلیت دارد .
۵ – خصائصی که بر اباعبدالله الحسین مترتب است بر احدی از معصومین حتی رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم مترتب نیست .
۶ – این خصائص دلیل برتری نمی شود چرا که در زیارت حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام و خصائص حضرتش، سخنانی گفته شده است که حتی درباره ی امام حسین علیه السلام نیز بیان نشده است و طبق برخی روایات ، زیارت حضرت امام رضا علیه السلام برتر از زیارت ابا عبدالله الحسین ، برشمرده شده است.
با توجه به مقدمه ی فوق ، روایاتی که درباره حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام صادر شده است دلیل برتری ایشان بر برادر خود ، حضرت امام حسن المجتبی علیه السلام نیست و نمی باشد.
امام حسن و امام حسین علیهما افضل صلوة المصلین هردو در درگاه الهی از درجه ی یکسانی برخوردار بوده اند .
همچنین هر آنچه که خداوند به آنها عنایت نمود ، به صورت یکسان بوده است .
برای روشن تر شدن مطلب باید شخصت این دو امام شریف را در روایات متعدد از دیدگاه حضرت باریتعالی ، امام علی ، حضرت زهرا و سایر معصومین مورد بررسی قرار دهیم :
الف : بررسی برتری امامین شریفین ( امام حسن و امام حسین علیهما السلام ) از دیدگاه باریتعالی ، رسول اکرم ، حضرت علی و حضرت زهرا صلوة الله علیهم اجمعین
موسوعة کلمات الامام الحسین حدیث ۲۷ صفحه ی ۶۸ :
روزى امام حسن با برادرش امام حسین علیه السلام مشغول نوشتن بودند. حسن(ع) به برادرش حسین (ع ) گفت :
خط من بهتر از خط تو است .
حسین(ع) : نه ، خط من بهتر است .
- حالا که این طور است مادرمان فاطمه علیهاالسلام در حق ما قضاوت کند.
- مادر جان ! خط کدامیک از ما بهتر است ؟
زهراى مرضیه براى این که هیچ کدامشان ناراحت نگردند، قضاوت را به عهده امیرالمؤ منین گذاشت و فرمود:
بروید از پدرتان بپرسید.
- پدر جان شما بفرمایید خط کدامیک از ما بهتر است ؟
على علیه السلام احساس کرد اگر قضاوت کند یکى از آنان ناراحت خواهد شد، از این رو فرمود:
عزیزانم بروید از جدتان پیامبر اکرم (ص) بپرسید.
- پدر بزرگ مهربان خط کدام یک از ما بهتر است ؟
- من درباره شما قضاوت نمى کنم ، مگر این که از جبرئیل بپرسم .
جبرئیل خدمت رسول خدا رسید عرض کرد:
یا رسول الله ! من هم در بین ایشان قضاوت نمى کنم باید اسرافیل بین آنان قضاوت کند.
اسرافیل گفت :
من نیز تا از خداوند پرسش نکنم ، قضاوت نخواهم کرد.
اسرافیل : خدایا! خط حسن(ع) بهتر است یا خط حسین(ع) ؟
خطاب آمد: قضاوت به عهده مادرشان فاطمه علیهاالسلام است باید بگوید خط کدام یک از آنان بهتر است .
حضرت فاطمه علیهاالسلام فرمود:
عزیزانم دانه هاى این گردن بند را میان شما پراکنده مى کنم هر کدام از شما بیشترین دانه ها را جمع کند خط او بهتر است .
آنگاه دانه هاى گردن بند را پراکنده کرد، خداوند به جبرئیل دستور داد به زمین فرود آمده دانه هاى گردن بند را بین ایشان تقسیم کند تا هیچ کدام آن دو بزرگوار رنجیده خاطر نشود.
ب : بررسی برتری امامین شریفین ( امام حسن امام حسین علیهما السلام ) از دید رسول اکرم :
۱- سلیم بن قیس هلالی از سلمان فارسی ، ابوذر ، مقداد و ابو سعید خُـدری این روایت را نقل کرده است :
روز پیامبر اسلام به خانه دختر گرامی خود حضرت زهرا آمدند و این در حالی بود که حسنین و پدرشان در خواب بودند .
پیامبر در حال صحبت با دختر گرامی خود بودند که ناگهان امام حسن از خواب بیدار شده و به دامان پیامبر می آید واظهار تشنگی می نماید .
پیامبر اکرم او را در آغوش گرفته و به منزل رفته و از شتر شیرده خود برای ایشان یک کاسه ی شیر می دوشند و به منزل می آیند . در همین حین امام حسین علیه السلام از خواب بیدار شده و از پیامبر طلب آب کرده و از ایشان می خواهد که زودتر از برادر خود امام حسن شیر را بنوشد .
پیامبر می فرمایند : حسینم ، برادرت حسن زودتر از تو طلب تشنگی کرده و باید ابتدا او را سیراب کنم .
اما امام حسین علیه السلام اصرار می کند که باید سیراب شود و پیامبر هم با نرمی با او صحبت کرده تا قانعش کنند .
حضرت زهرا سلام الله علیها در این بین به پیامبر می فرمایند :
پدر جان ! ظاهرا حسن را بیشتر دوست می دارید ؟!
پیامبر می فرمایند :
هردو نزد من برابرند اما حسن زودتر ابراز تشنگی کرده و خواست که سیراب شود . پس پیامبر امام حسن را سیراب کرده و سپس امام حسین را سیراب نمودند .
۲ – در کتاب موسوعة کلمات الامام الحسین ،ذیل حدیث ۲۱ این داستان نقل شده است :
روزی اعضای خانواده ی حضرت علی علیه السلام هر کدام بر فضیلت خود نسبت به سایر اعضای خانواده ، مباهات می کردند .
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم بین آنها ایستادند در حالیکه :
دخترشان فاطمه رو بروی ایشان بود و حضرت علی پشت سرشان و حسنین نیز سمت راست و چپ پیامبر بودند .
پیامبر رو به آنها فرمودند :
انتم منّی و انا منکم ::: شما از من هستید و من از شما هستم :::
۳ – در کتاب الامام الحسن نوشته ابن عساکر صفحه ۵۲ این حدیث نقل شده است : پیامبر اکرم به فرزندشان امام حسن مجتبی علیه السلام فرمودند :
بابی انت و امی ، من احبّنی فلیحبَّ هذا ::: پدر و مادرم به فدایت ، هرکس مرا دوست می دارد باید که فرزندم حسن را دوست بدارد :::
که این جمله از حضرت پیامبر در باره امام حسین نیز از ایشان صادر شده است
۴ – در ” بحار الانوار ” جلد ۴۳ صفحه ۳۰۶ و همچنین کتاب شریف ” سیرة الائمة الاثنی عشر " جلد ۱ صفحه ۵۹۷ آمده است :
پیامبر گرامی اسلام به فرزندشان امام مجتبی علیه السلام فرمودند :
حسن منّی و انا منه ، احبّ الله من احبّه ::: حسن از من است و من از اویم، خداوند دوست می دارد هرکس که اورا دوست بدارد :::
که عین این جملات نیز درباره امام حسین از زبان پیامبر اعظم ، صادر شده است .
ج : بررسی شخصیت امام حسن مجتبی از دیدگاه خود امام حسین :
۱ – در روایات متعدد آمده است همچنین در کلام امام پنجم شیعیان حضرت امام محمد باقر علیه السلام نیز به چشم می خورد، که ابن شهر آشوب در کتاب ” المناقب ” جلد ۳ صفحه ۴۰۱ متن حدیث را به صورت زیر آورده است :
ما یتکلّم الحسین علیه السلام بین یدی الحسن علیه السلام اعظاما له
::: تا زمانیکه حسن زنده بود ، حسین ، به احترام برادرش، کلمه ای صحبت نکرد :::
۲ – در کتاب ” الامامة و السیاسه جلد ۱ صفحه ۱۶۳ آمده است :
وقتی حضرت علی علیه السلام به شهادت رسیدند مردم برای بیعت به سوی حسن بن علی آمدند.
امام حسن علیه السلام فرمودند : بیعت کنید با من به شرط اطاعت
اطاعتی که هر گاه با هرکس جنگیدم با من باشید و با هرکه صلح کردم نیز با من باشید و بپذیرید .
چون مردم این سخن حضرت را شنیدند ، پا پس کشیدند و این در حالی بود که به خدمت حضرت حسین علیه السلام آمده و عرضه داشتند :
ابسط یدک، نبایعک علی ما بایعنا علیه ، اباک .و علی حرب المحلّین الضّالین اهل الشام ::: دست بگشا تا بر آنچه که با پدرت بیعت کردیم با تو بیعت کنیم . امام حسین علیه السلام فرمودند :
معاذ الله ان ابایعکم ما کان الحسن حیّا ::: پناه بر خدا که با شما بیعت کنم تا زمانیکه برادرم حسن در بین شماست
۳ – هنگام خروج حضرت حسین، از مدینه به سمت مکه و یا هنگام خروج از مکه به سمت کربلا ، فردی به نزد امام حسین علیه السلام آمد و عرضه داشت :
ای کاش برادر شما امام حسن علیه السلام نیز ، مثل شما برای مبارزه و جنگ قدم بر می داشت :
حضرت سید الشهدا علیه السلام با نگاهی پر معنا به او فرمودند :
اگر من نیز جای برادرم حسن بودم ، همان می کردم که او کرد.
