به گزارش صراط به نقل از همشهری :
سایت وزارت خارجه رژیم صهیونیستی در آن زمان در خبری که به سرعت آن را از سایت حذف کرد، از قول رئیس ستاد کل ارتش این رژیم نوشت با ترور دانشمندان ایران می‌توان از تبدیل‌‌شدن ایران به یک قدرت منطقه‌ای جلوگیری کرد. به بهانه سالگرد ترور این شهید با شهره پیرانی همسر شهید گفت‌وگو کرده‌ایم:
- یک سالی که از سالگرد ترور شهید رضایی‌نژاد می‌گذرد، چگونه بر شما گذشت؟
روزهای سختی بود که شاید نتوان به حرف توصیف کرد. صحنه ترور در یک‌سال گذشته مرتب جلوی چشمان من و دخترم بود. با دیدن کوچک‌ترین تصویر از یک موتورسوار با عینک آفتابی و شبیه به مشخصات تروریست ضارب همسرم، ناخودآگاه روز تلخ را به یاد می‌آورم. گذشته از اینها امکان ندارد شبی بخوابیم و کابوس صحنه ترور را نبینیم. اینها را اضافه کنید به درد بزرگ‌تر فقدان همسرم. نبودنش، نداشتنش و این تصور که هیچ وقت او را نمیبینیم آزاردهنده است.
- آرمیتا - دختر خانم کوچک شما - از نزدیک شاهد ترور پدرش بوده است. وضعیت روحی ایشان در این یک‌سال چگونه بود؟
از همان هفته اول، با دو دکتر روانشناس به‌طور مرتب در ارتباط بودم و چندماه اخیر هم با خانم دکتر روانشناسی وضعیت روحی آرمیتا را کنترل میکردیم. روش‌های مختلفی را به‌کار گرفتیم. خدا را شکر آرمیتا این را درک کرده است که پدرش با افتخار رفته و آن افتخاری را که پشت این قضیه است، می‌فهمد. مثلا توصیه کرده‌اند حتما نقاشی بکشد. تأکید داشته‌اند هرچه بیشتر حادثه را بیان کند که از ناخودآگاهش بیرون بیاید. ولی انکار نمی‌شود کرد که هنوز ذهنش با این موضوع درگیر است و هنوز در خواب‌هایش درگیر است یا با کوچک‌ترین صدایی گوش‌های خودش را می‌گیرد. او در نقاشی‌هایش هم صحنه ترور را می‌کشد.
- برخورد مسئولان با خانواده شهید رضایی‌نژاد چگونه بود؟
بعد از حضور حضرت آقا در منزل ما بود که شهید رضایی‌نژاد هم مورد توجه قرار گرفتند و مسئولان دیدند که شهید رضایی‌نژاد هم از دانشمندان هسته‌ای بوده است. ما واقعا توقعی از کسی نداریم؛ چون معتقدم همسرم در راه اعتقاد و ایمانش جانش را گذاشت. واقعا هم در نهایت گمنامی، عاشقانه برای کشور کار کرد و همین برای من و دخترم و بقیه خانواده کافی است.
- احساستان از خبر دستگیری عوامل ترورو دانشمندان هسته‌ای چیست؟
خیلی خوشحالم برای بقیه خانواده‌ها که انتظارشان سرآمد و عوامل ترور جگرگوشه‌هایشان دستگیر شدند. کسانی که در مراحل ابتدایی اینگونه فجایع هستند بدانند که سرنوشتی جز اعدام در انتظارشان نیست، ولی این را می‌خواهم بگویم که اعدام ضارب همسرم از آلام ما نخواهد کاست چون کسی که همسرم را ترور کرده است هم شأن همسرم نبوده است. او یک فرد وطنفروش در مقابل یک فرد وطنپرست و خادم به کشور و ملتش است. اینها قابل مقایسه نیستند. من شاید زمانی آرام شوم که عوامل اصلی این ترور و دولت‌های دخیل در این قضیه مجازات شوند.
روحش شاد و ان شا اله انتقامش را می گیریم
یا علی