آیت الله جوادی آملی در سال ۱۳۸۱ سخنرانی در جمع اقشار مختلف مردم شهرستان دماوند داشته اند که در ادامه گزیده ای از این سخنرانی را می‌خوانید؛
وقتی وجود مبارک پیغمبر (علیه و علی آله آلاف التحیه و الثناء) به مقام شامخ نبوت بار یافتند، به معراج رسیدند، در معراج غذایی میل کردند؛ وقتی از معراج نازل شدند، به زمین آمدند، دیگر تماسی نداشتند؛ مگر اینکه آن غذا به صورت نطفه در بیاید، آن میوه آسمانی و غیبی و بهشتی؛ آن میوه غیبی و بهشتی وقتی در صُلب مطهر رسول_اکرم به صورت نطفه فاطمه (سلام الله علیها) درآمد، در قرار مَکین خدیجه (سلام الله علیها) مستقر شد.
پس وجود مبارک این بانو نظیر افراد دیگر، نظیر مردها یا زن های عادی نیست که نطفه آنها محصول آب و غذا و میوه زمین باشد، از زمین برخاسته باشد. همان طوری که قرآن نظیر کتابهای بشری نیست که محصول فکر بشر باشد، نطفه وجود مبارک فاطمه (سلام الله علیها) هم محصول آن میوه غیب است، میوه بهشت است؛ از زمین برنخاست. منتها این چند سالی که طول کشید تا این نطفه مستقر بشود، این مقدمه انعقاد نطفه است.
باید وحی نازل شود، باید پیامبر به آن مقام وحی یابی برسد، باید آن انقطاع وحی به عنوان آزمون فرا برسد، باید نوبت معراج فرا برسد، باید پیغمبر به معراج برود، باید در معراج آن میوه بهشتی را میل کند، بعد آن نطفه بشود تا بشود " فاطمه "! وقتی هم که از معراج آمدند، یک سال یا کمتر طول کشید _ مثلاً _، کمتر از یک سال طول کشید تا وجود مبارک فاطمه (سلام الله علیها) متکوّنه بشود؛ این طلیعه پیدایش و تجلّی آن بانو در عالم طبیعت است.
ر.ک مناقب ابن مغازی / صفحه ۳۵۷ ؛ ذخائر العقبی / صفحه ۳۶ و ...
