به گزارش سرویس سیاسی صراط نیوز بکارگیری رسمی فرزندان برای بسیاری از روسای جمهور، خط قرمز محسوب می شود. از محمد خاتمی گرفته تا محمود احمدی نژاد و ابراهیم رئیسی و حتی حسن روحانی، هیچکدام برای حفظ ظاهر هم که شده فرزند خود را به صورت رسمی در دولت بکار نگرفته اند و به جهت حواشی بسیار، از صدور حُکم مسئولیت برای وابسته نسبی شان خودداری کرده اند.
مسعود پزشکیان اما با جسارت تمام و برخلاف سایر اسلاف کسوت ریاست جمهوری، نه تنها اجازه ورود داماد خود به عنوان دستیار اجرایی رئیس دفتر رئیس جمهور را به زیرمجموعه اش داد بلکه اخیراً نیز پسرش یوسف پزشکیان را به عنوان مشاور و دستیار رسانه ای رئیس دفتر رئیس جمهور، در دولت مشغول بکار کرده است!
طرفه آنکه رئیس دولت چهاردهم که حافظ نهج البلاغه و مدعی عمل به راه و رسم امیرالمومنین (علیه السلام) نیز هست، در اقدامی کاملاً مغایر با سیره علوی، رضایت به انتصاب فرزندان و خویشاوندان در قوه تحت امرش داده است. بر مبنای سیره امام علی(ع)، اگرچه همواره امام حسن و امام حسین (علیهم السلام) در جنگ ها از همه جلوتر بودند تا دیگران در امنیت باشند اما وقتی نوبت به پست و مقام می‌رسد هیچ جایگاهی ندارند و دلیل آن هم منطق پرافتخار مولا علی(ع) است. حضرت در عهدنامه مالک اشتر نوشته اند که مسئولین در نظام اسلامی نباید اجازه بدهند که فرزندانشان ولو با داشتن شایستگی، به پست و مقام برسند، چراکه ممکن است بهانه عملیات روانی به دست دشمن بیافتد و حکومت مورد سوء ظن مردم قرار بگیرد.
درحالی که مردم تنها پس از گذشت چند ماه از دولت مسعود پزشکیان بصورت مداوم و روزانه، زیر فشار مشکلات معیشتی در حال خرد شدن هستند اما مدعیان وفاق بی توجه به نگرانی های اجتماع درخصوص «گرانی بنزین» و «حذف ارز ترجیحی دارو» و...، صرفاً درگیر و پیگیر رسمیت بخشی به حضور پهلوان پنبه دیپلماسی (محمدجواد ظریف) در دولت و صدور پی در پی احکام مسئولیت برای عشره و اقربین وفاقیون است!
شایسته است تا دولت به اصطلاح وفاق ملی با دوری گزیدن از خویشاوندسالاری (نپوتیسم) حل مسائل اساسی کشور بالاخص در حوزه بهبود معیشت و اقتصاد را در دستور کار قرار دهد چراکه با تداوم روند کنونی، بیم آن می رود که صبر رای دهندگان به مسعود پزشکیان، بسیار زودتر از پیش بینی ها، لبریز شود.
