«عمیر پرتز»، رهبر پیشین حزب کارگر از اواخر سال 2021 ریاست این سازمان را برعهده دارد و قرار است ظرف هفته‌های آینده بازنشسته شود. جانشینی آردان به جای پرتز حتی به تأیید کمیته موسوم به «دوتان» که مسئول انتصابات ارشد در شرکت‌های دولتی است نیز رسیده بود. با این وجود به نظر می‌رسد برکناری ناگهانی گالانت از وزارت جنگ و انتخاب شدن اسرائیل کاتس به جای او این معادلات را دچار تغییر اساسی کرده است. همچنین برخی رسانه‌های اسرائیلی در این باره گمانه‌زنی‌هایی را مطرح کرده‌اند که بی بی و کاتس درصدد انتخاب فردی مطیع‌تر برای این منصب هستند و گیلاد آردان را بیش از حد برای این سمت بانفوذ و دارای قدرت قلمداد می‌کند.
نشریه صهیونیستی «کلکلیست» (به معنای اقتصاددان) چند هفته پیش در این باره از مقامات ارشد کابینه سوال کرده و با پاسخ به زودی مواجه شده بود. در پی این تغییر هنوز دفتر یسرائیل کاتس و دودی امسالم و نیز نتانیاهو هیچ توضیحی ارائه نکرده اند و این امر بر ابهامات موجود افزوده است.
نکته قابل توجه این است که به گفته منابع آگاه، اختلاف نظرها بر سر انتصاب آردان و تلاش برای به تعویق انداختن این انتصاب، حتی پیش از برکناری گالانت از وزارت جنگ آغاز شده بود و مقامات نزدیک به آردان نیز نسبت به این موضوع ابراز نارضایتی کرده بودند. برخی از مقامات حزب لیکود نیز به صراحت یسرائیل کاتس را مسئول این تأخیر معرفی کرده‌اند. به نظر می‌رسد این اختلاف نظرها را باید در امتداد تلاش نتانیاهو برای تشکیل یک کابینه یکدست و فرمانبردار دانست.
ممکن است آردان نیز پس از گالانت مغضوب نتانیاهو و تیم حلقه نزدیکان وی شود و از مقامات ارشد کنار گذاشته شود. این امر می‌تواند در آینده معادلات قدرت درون حزب لیکود را تحت الشعاع قرار داده و باعث شکل‌گیری گروهی از ناراضیان درون این حزب شود. در این میان به نظر می‌رسد کاتس نیز خواستار انتصاب فردی است که به خود نزدیک‌تر باشد تا از این طریق نفوذ وزیر جنگ جدید در سازمان صنایع هوایی اسرائیل افزایش یابد. با این اوصاف، باید منتظر ماند و دید که آیا نتانیاهو در نهایت بر انتصاب آردان پافشاری خواهد کرد یا در برابر فشارهای کاتس و دیگر مخالفان تسلیم شده و گزینه دیگری را برای ریاست صنایع هوافضای اسرائیل معرفی خواهد کرد.
برکناری «یواو گالانت»، از وزارت جنگ اسرائیل و اکنون کنار گذاشتن گیلاد آردان می‌تواند از یکسو نشانه حرکت به سوی کابینه مطیع و بله‌قربانگو و از سوی دیگر به شکل‌گیری یک اپوزیسیون جدید درون حزب حاکم، یعنی حزب لیکود منجر شود. نمونه این اتفاق را در خروج گیدعون صعر از این حزب در نوامبر 2020 شاهد بودیم. این تحولات در جریان جنگ با غزه و به ویژه لبنان می‌تواند پیامدهای مهم‌تری به همراه داشته باشد.
