به گزارش صراط به نقل از خبرآنلاین مدیر کمپین معلولان با اشاره به در دست بودن اسناد اثبات‌کننده «نگهداری دختر تندرست در میان معلولان کم‌توان ذهنی برای مدت ۱۷ سال» گفت: توضیح روابط‌عمومی بهزیستی استان فارس که با انتشار متنی تلاش کرده تا این گزارش را تکذیب کند خود سند دیگری در تأیید صحت این مطلب است.
بهروز مروتی توضیح داد: روابط‌عمومی بهزیستی استان فارس در متن تکذیب خود آورده «مددجو (ف.ع) در بازه زمانی اقامت از بدو پذیرش تا ۳ سالگی در شیرخواره حضرت علی‌اصغر شهرستان مرودشت نگهداری و پس از آن به دلیل مشکلات ذهنی و شناختی و باتوجه‌به رأی کمیسیون پزشکی به مؤسسه خیریه نرجس منتقل شده» و تا اینجا حضور این دختر در مؤسسه نرجس را تأیید کرده است.
مروتی ادامه داد: در این متن آمده همچنین گفته شده «باتوجه‌به اینکه خیریه نرجس دارای بخش‌ها و فعالیت‌های مختلف است، فرد مذکور در قسمت «خانه کوچک پناهگاهی دختران» این مؤسسه زندگی می‌کرده» و به‌این‌ترتیب زندگی این دختر در این خانه‌ها توسط روابط‌عمومی بهزیستی استان فارس تأیید شده، در حالیکه تأسیس «خانه‌های کوچک پناهگاهی» بر اساس دستورالعمل‌های مشخص و زیر نظر «حوزه توانبخشی» برای مراقبت از معلولان ذهنی مجهول‌الهویه، بی‌سرپرست یا فاقد سرپرست صورت‌گرفته است.
این فعال حوزه معلولان با بیان اینکه دیگر گواه بی‌صداقتی بهزیستی استان فارس در تکذیب مطلب مذکور، وجود مکاتبات خیریه نرجس با بهزیستی در خصوص این دختر است، اضافه کرد: به‌عنوان نمونه به نامه شماره ۱۴۸۱/م/۱۱۱ مورخ ۱۴۰۲/۱۰/۰۲ اشاره می‌شود. در این نامه آمده باتوجه‌به اینکه توان‌خواه اصولاً از ابتدا نیز شرایط پذیرش در این مرکز را نداشته و به طور موقت و به‌منظور همکاری با بهزیستی پذیرفته شده است و طبق آخرین کمیسیون پزشکی (تاریخ ۱۴۰۱/۰۴/۰۸) فاقد معلولیت تشخیص‌داده‌شده، حضورش در مرکز غیرقابل‌توجیه و غیرقانونی است. همچنین اقدامات خطرناک و غیرقابل‌پیش‌بینی او برای دیگر توان‌خواهان، ضرورت اقدام عاجل در خصوص ترخیص او را ایجاب می‌کند.» و این یعنی مسئولان بهزیستی استان فارس نسبت به عدم وجود معلولیت و معلولیت ذهنی در فاطمه علم داشته‌اند و بااین‌وجود عامدانه در انتقال وی به مراکز دیگر کوتاهی کرده‌اند.
مروتی گفت: طبق این نامه که سند آن نیز موجود است خیریه نرجس به‌صراحت اعلام کرده که این فرد «اصلاً از ابتدا شرایط پذیرش در این مرکز را نداشته» و این مهر تأیید دیگری بر صحت گزارش است.
وی در توضیح دیگر نکات قابل‌تأمل در خصوص گزارش اخیر بیان کرد: اولین نکته نامه مذکور خطاب به محسنی، رئیس بهزیستی شیراز است که رونوشت آن به هوشیار، مدیرکل، جعفری، معاونت توانبخشی و فضلی، بازرسی ارسال شده است، نه به معاونت اجتماعی. اگر «فاطمه» موردی اجتماعی بوده، چرا مکاتبات با حوزه توانبخشی انجام شده و با معاونت اجتماعی مکاتبه‌ای صورت نگرفته است؟
مدیر کمپین معلولان اضافه کرد: نکته دوم این است که مسئولان بهزیستی استان فارس باید توضیح دهند که نامه مذکور در سیستم اتوماسیون بهزیستی شیراز چه فرایندی را طی کرده و چه اقدامی بر اساس آن صورت‌گرفته است؟
مروتی با اشاره به اینکه حتی در تاریخ مکاتبات تناقض وجود دارد، گفت: طبق ادعای بهزیستی، «فاطمه» در سال ۱۳۸۷ به مرکز نرجس منتقل شده درحالی‌که دستورالعمل تأسیس خانه‌های پناهگاهی برای معلولان ذهنی در سال ۱۳۹۱ ابلاغ شده و خانه پناهگاهی خیریه نرجس در سال ۱۳۹۸ به بهره‌برداری رسیده است؛ بنابراین سؤال مهم این است که فاطمه در فاصله سال‌های ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۸ در کجا زندگی می‌کرده است؟
این مدافع حوزه معلولان همچنین تبدیل پرونده توانبخشی فاطمه به پرونده اجتماعی را محل بحث خواند و اذعان داشت: «بهزیستی در پایان جوابیه خود اشاره کرده که این مددجو اکنون در حال آماده‌سازی برای زندگی مستقل است و این روند بر اساس دستورالعمل‌های حوزه اجتماعی انجام می‌شود»، بنابراین سؤال مهمی که این بخش از پاسخ بهزیستی استان فارس ایجاد می‌کند این است که چرا یک پرونده توانبخشی ناگهان به یک پرونده اجتماعی تبدیل شده و اگر فاطمه از ابتدا مورد اجتماعی بوده، چرا تمامی مکاتبات و اقدامات، از جمله کمیسیون‌های پزشکی، در حوزه توانبخشی انجام شده است؟
مروتی با اشاره به اینکه بهزیستی استان فارس در جوابیه دوم خود اقدام به رد خودکشی فاطمه کرده است، گفت: بر اساس نامه‌های موجود چرا زمانیکه موسسه نرجس کتباً بروز این اتفاق را اعلام کرده بود این اداره به مشکل پیش آمده رسیدگی نکرده؟ یااگر بنا به احتمالات اقدامی در این خصوص انجام شده بهتر است بهزیستی به شرح اقدامات صورت گرفته در این زمینه بپردازد.
وی افزود: همچنین چرا بهزیستی استان فارس چرا فقط خودکشی فاطمه را تکذیب کرده و نسبت به سایر مسائل مطرح شده از جمله «عدم معلولیت وی یا تعیین تکلیف اینکه پرونده فاطمه به حوزه توانبخشی برمی‌گردد یا به حوزه اجتماعی» واکنشی نشان نداده است؟
مدیر کمپین معلولان با بیان اینکه همه موارد طرح شده در جوابیه بهزیستی استان فارس به افزایش ابهامات پرونده فاطمه دامن زده است، عدم اشاره بهزیستی استان فارس به محل نگهداری فاطمه در طول سال‌های ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۸ را از دیگر موارد اثبات کننده عدم شفافیت بهزیستی و خالی بودن دست بهزیستی در پاسخگویی به این پرونده دانست.
این فعال اجتماعی تصریح کرد: اما نکته کلیدی اینجاست که آیا سازمان بهزیستی آماری از افراد فاقد معلولیت و ساکن در خانه‌های پناهگاهی برای ارائه در دست دارد؟ اگر این آمار موجود است پس بهزیستی سال‌هاست مرتکب یک امر غیرقانونی است و اگر آماری در این خصوص در دست نیست و فاطمه یک استثناست پس غفلت و ظلم عامدانه بهزیستی در خصوص این دختر خودبه‌خود اثبات می‌شود.
وی با اعلام آمادگی در خصوص قراردادن تمامی مستندات در اختیار مراجع قضایی، ابراز کرد: مدت‌هاست از بازرسی و حراست سازمان بهزیستی قطع امید کرده‌ایم چرا که آنها در جریان موضوع این پرونده بوده و اقدامی نکرده‌اند و امیدواریم حالا که پرونده ترخیص فاطمه در قوه قضاییه مطرح است، قاضی باتوجه‌به ظلم ۱۷ ساله صورت‌گرفته در حق این دختر، با خاطیان برخورد قاطع و عبرت‌آموزی داشته باشد.
مروتی در پایان خاطرنشان کرد: حالا که بهزیستی استان فارس اعلام کرده حق شکایت را برای خود محفوظ می‌دارد بنده نیز با توجه به مستندات موجود، استقبال خود از شکایت ایشان را اعلام کرده و حتی در خصوص پرونده فاطمه با مدیران بهزیستی استان فارس حاضر به مناظره هستم.
